Fréttatíminn


Fréttatíminn - 10.06.2011, Page 20

Fréttatíminn - 10.06.2011, Page 20
Bröns alla laugardaga og sunnudaga Aðalstræti 2 | 101 Reykjavík | Sími: 517 4300 | www.geysirbistrobar.is Verð aðeins 1.795 með kaffi eða te E llin er farin að bíta alveg svakalega og ég er kom- inn með gangráð og allt,“ segir Sigurður sem fer sér hægt núorðið enda sækja á hann svimaköst og hann finnur feigðina læðast að sér. „En ég hef nú þolað ellina hingað til þannig að þetta er svo sem allt í lagi.“ Sigurður fæddist árið 1928 og ólst upp við kröpp kjör og bjó meðal ann- ars með fjölskyldu sinni í Pólunum, svokölluðu, undir Öskjuhlíð; í bragga í Herskálakampi við Suðurlandsbraut og í sumarbústaðnum Kirkjulandi við Laugarnesveg. Hann segist þó ekki efast um að hann kveðji verri heim en tók á móti honum á sínum tíma og er um margt þakklátur fyrir að hafa fengið að upplifa drjúgan hluta 20. aldarinnar sem hann segir engum vafa undirorpið að sé sú viðburðarík- asta í sögu mannkyns. „Jú, jú. Heimurinn hefur versnað og það er ekki bara mannkynið heldur er eins og jörðin sjálf sé að streitast á móti og reyna að hrista okkur af sér. Það eru eldgos úti um allar trissur og hér höfum við jarðhræringar og eld- gos ofan í allt hitt manngerða ruglið. 20. öldin er hiklaust sú merkilegasta í sögu okkar en því miður er ekki að sjá að við höfum þroskast mikið eða lært af henni miðað við það hvernig við hefjum göngu okkar inn í 21. öldina. Ástandið er alveg ótrúlegt víða og nú er Afríka að rísa upp og það á eftir að enda í alveg ótrúlegu blóðbaði. Og Afganistan og Írak og allt þetta. Þetta er náttúrlega svakalegt ástand.“ Sigurður segist hafa verið á heims- hornaflakki í um fjörutíu ár en hafi bundist Grikklandi sterkustum böndum. „Það er alveg ótrúlegt hvað tilviljanir hafa ráðið því hvar ég lenti hverju sinni. Ég fór út til Danmerkur 22 ára og átti þá fimmtíukall danskan; kom svo heim tveimur eða þremur árum seinna og ég skil það ekki ennþá hvernig þetta gekk en ein til- viljun tók við af annarri og alltaf björg- uðust málin. Grikkland tók mig alveg heljartökum þegar ég kom þangað í þessari fyrstu utanlandsferð og það er mitt uppáhaldsland. Bæði landið og svo fólkið. Þetta er svo yndislegt fólk. Grikkir eru að mörgu leyti líkir okkur. Þeir eru mjög gestrisnir, og þeir bjuggu við svipaðar aðstæður og við; land sem er mjög erfitt yfirferðar, eins og var hjá okkur í gamla daga. Og það er einhvern veginn voðalega sterk samkennd hjá þessu fólki.“ Sigurður er alveg hættur að ferðast en hann segir það ekki liggja jafn þungt á sér og ætla mætti að hann eigi tæpast eftir að stíga aftur fæti á gríska grund. „Ég segi nú ekki að mér líði eins og fugli í búri eftir að ég hætti að ferðast. Ég er eiginlega saddur lífdaga og mig langar ekkert út lengur. Ég á átján afkomendur og þeir fylla upp í tómið.“ Konurnar í lífi Sigurðar hafa verið margar og því ekki að undra þótt afkomendurnir séu þó nokkrir, og vissulega gustaði oft í einkalífi hans. Sigurður segir að eðli málsins sam- kvæmt hverfi þær konur sem maður binst eða eignast börn með aldrei alveg og því geti verið erfitt að forðast átök og árekstra. „Sumar konur geta verið grimmar en aðrar eru það ekki. En börnin mín eru yndisleg og það kemur ekkert fram í þeim þótt á ýmsu hafi gengið.“ Aðspurður segist Sigurður ekki vita hvað það sé í hjarta mannskepnunnar sem geri það að verkum að sumir eigi erfitt með að bindast einum ein- staklingi út ævina. „Ég held að þetta sé bara eitthvað í fólki og kannski er þetta misjafnt. Sumir eru einkvænis- menn en faðir minn átti nú 23 börn með átta eða níu konum svo að þetta er eitthvað í blóðinu. Eða genunum. Ég veit ekki hvernig á að greina það,“ segir Sigurður sem telur heppilegra að Kári Stefánsson eða einhverjir álíka reyni að svara þessari spurningu. Eftir Sigurð liggur gríðarlegt magn ritverka, frumsaminna á íslensku og ensku, til dæmis Undir kalstjörnu og Á hnífsins egg- Átakasaga, auk ara- grúa þýðinga, þar á meðal Í Dyflinni, smásögur eftir James Joyce, og Ódys- seifur I-II og Æskumynd listamanns- ins eftir sama höfund; Dreggjar dags- ins eftir Kazuo Ishiguro; Safnarinn eftir John Fowles og ljóðabálkurinn Söngurinn um sjálfan mig eftir Walt Whitman, svo eitthvað sé nefnt. „Ég var sjálfur alveg hissa á hvað þetta er mikið þegar ég fór að taka þetta saman. Ég er stoltastur af Joyce og Odysseifur tók á en ég hef fengið- mikið hrós fyrir þá þýðingu og er mjög ánægður með það.“ Sigurður er, eins og áður segir, saddur lífdaga þegar hann horfir yfir farinn veg og bíður æðrulaus eftir hinsta kallinu. En hvernig líst honum á það líf sem bíður afkomenda hans í þeim heimi sem blasir við honum við leiðarlok? „Ég þekki fátækt og kreppu og þetta var miklu verra á kreppuárunum fyrir stríð. Ég vona bara – barnanna, barnabarnanna og allra vegna – að þetta verði skárra. Ég er náttúrlega ekki spámaður en barnalán mitt hefur verið mikið. Þau hafa öll lukkast svo vel, þessi afkvæmi mín. Þetta hefur allt farið mjög vel. Ég á ekki skilið, finnst mér – eins og ég hef hagað mér – að eiga svona góða afkomendur,“ segir Sigurður og hlær. Og hvað andlegt líf íslensku þjóðar- innar snertir hefur Sigurður litlar áhyggjur. „Það sprettur margt áhuga- vert og spennandi fram í listinni í svona kreppuástandi. Það er til dæmis gífurlega mikill uppgangur í tónlistar- lífinu hérna, myndlistinni og bók- menntunum líka. Þetta unga fólk sem er að koma fram núna er mjög öflugt og efnilegt. Það er alveg gífurleg lif- andi ólga og sköpunarkraftur í gangi, finnst mér. Ég kvíði ekki framtíðinni að því leyti. Ég held að Ísland eigi sér andlega mikla framtíð.“ Þórarinn Þórarinsson toti@frettatiminn.is Sumar konur geta verið grimmar en aðrar eru það ekki. En börnin mín eru yndisleg og það kemur ekkert fram í þeim þótt á ýmsu hafi gengið. Syngur sitt síðasta vers saddur lífdaga Rithöfundurinn Sigurður A. Magnússon hefur komið víða við á 83 ára ævi. Hann er einn atkvæðamesti bókmenntaþýðandi þjóðarinnar. Hann var löngum á far- aldsfæti og eyddi drjúgum tíma lífs síns í að efla tengsl Íslands og Grikk- lands. Heilsan leyfir honum ekki lengur ferðalög en hann segist dvelja sáttur á Íslandi þar sem hann sé kominn á fremsta hlunn með að „syngja sitt síðasta vers“, vongóður um að „eitthvað af fram- lagi mínu til ís- lenskrar menningar hafi átt erindi við samtímann og eigi sér kannski ein- hverja lífsvon“. Ég á ekki skilið, finnst mér – eins og ég hef hagað mér – að eiga svona góða afkomendur. Sterkar taugar til Grikklands Grikkland er veigamikill áfangastaður í lífi Sigurðar A. Magnússonar og árið sem hann dvaldi þar, rúmlega tvítugur, mótaði hann og lífsstefnu hans til frambúðar. Og það segir sína sögu að fyrsta frum- samda bókin hans var Grískir reisudagar sem kom út árið 1953. Frásögn hans í Með hálfum huga bendir til þess að Grikklandsárið hafi að vissu leyti beint hinum kristnu hugsjónum að jarðneskri fegurð og veraldlegum áhugamálum. Leið hans hefur oft legið til Grikklands og þar starfaði hann meðal annars sem leiðsögumaður íslenskra ferðalanga. Fyrir allnokkru komu út tvær aðrar bækur eftir hann um Grikkland; Grikklandsgaldur árið 1992 og Garður guðsmóður. Munkríkið Aþos. Elsta lýðveldi í heimi árið 2006. Sigurði er vitaskuld ástandið í Grikklandi um þessar mundir hugleikið en Grikkir finna nú óþægilega fyrir efnahagshruninu. „Ástandið í Grikklandi er alveg svakalegt. Ég vorkenni honum vini mínum, við erum gamlir góðir kunningjar, hann Papandreou [forsætisráðherra Grikklands]. Hann á mjög bágt núna. Hann er mjög góður maður. Alveg yndislegur maður.“ 20 viðtal Helgin 10.-12. júní 2011

x

Fréttatíminn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Fréttatíminn
https://timarit.is/publication/944

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.