Prentarinn - 01.01.1985, Blaðsíða 22

Myndin er tekin skömmu eftir að Félagsmálaskólinn tók til starfa.
stækkun, endast skammt sem höfuð-
stöðvar Félagsmálaskólans.
Á því er þó enginn vafi, að sú
ákvörðun var rétt að leggja í kostnað
við endurbætur til bráðabirgða svo
unnt væri að hefja skólastarfið.
Reynslan hefur sýnt, að staðurinn,
Ölfusborgir, hefur við starf skólans ris-
ið til þeirrar virðingar að vera orðinn
að fræðslu- og ráðstefnusetri, þrátt
fyrir þröng skilyrði. Það hefur einnig
sannast, að orlofsbyggðirnar eru hinir
æskilegustu fræðslu- og samkomustað-
ir og til ráðstefnuhalds svo framarlega
að kjarnahús séu við hæfi. Þá gæti
einnig blómstrað þar fjölskrúðugt
menningar- og listalíf.
Þegar litið er til Ölfusborga og
þeirrar reynslu, sem fengist hefur af
starfi Félagsmálaskólans þar, verður
ekki annað séð en lega staðarins hafi
þá kosti að þar beri að reisa skóla- og
menningarsetur. En það verkefni þolir
nú enga bið. Ekki verður við það unað
mikið lengur að sú gróska, sem þar
hefur orðið í fræðslustarfi, búi við sí-
hrörnandi, þröngan og óviðunandi
húsakost.
Hér er því mikið verk að vinna.
Enda þótt Félag bókagerðarmanna
sé ekki enn aðili að ASÍ, hefur það átt
þess kost að sækja Félagsmálaskólann.
Og áður en sameining bókagerðarfé-
laganna átti sér stað og þau höfnuðu
aðild að ASÍ, höfðu nokkrir félags-
menn HÍP sótt skólann.
Það er augljóst mál að verkalýðsfé-
lögin hafa bæði skyldur til og þörf fyrir
að byggja upp þennan stað sem veg-
legt fræðslusetur og það er ekki síður
verkefni fyrir okkur bókagerðarmenn
en önnur verkalýðsfélög að leggja
fram þann skerf sem við megum. Við
eigum bústað í Ölfusborgum og erum
því aðili að Rekstarfélaginu og eigum
mann í stjórn þess.
Skömmu eftir að Félagsmálaskólinn
hóf starf var efnt til félagsskapar, sem
ber heitið Nemendasamband Félags-
málaskóla alþýðu. Markmið þess er
fyrst og fremst að „styðja að eflingu
Félagsmálaskólans“, á allan hátt og
búa honum þann sess í fræðslustarfi
verkalýðshreyfingarinnar og mennta-
kerfi þjóðar, sem honum ber. Þess er
og að vænta, að þeir sem í þessum
skóla hafa notið fræðslu kunni öðrum
betur að meta tilvist hans. Þeir séu því
einnig öðrum fúsari að leggja því starfi
lið, að hefja varanlega uppbyggingu
aðstöðunnar í Ölfusborgum. Verka-
lýðsfélög, sem notið hafa Félagsmála-
skólans og fengið þaðan upplýst og
dugandi fólk til starfa ættu að skilja og
meta þá þörf, sem hér kallar að. í
nágrannalöndum okkar hafa fræðslu-
og menningarsetur verkalýðshreyfing-
arinnar víða verið byggð í áföngum og
svo mætti einnig gera hér.
Islensku verkalýðsfélögin hafa á síð-
ari árum oft brugðist vel við, þegar til
þeirra hefur verið leitað um fjárstuðn-
ing af ýmsu tilefni. Að eigin frum-
kvæði hafa þau oft látið fé af hendi
rakna til félaga og stofnana, sem unnið
hafa að þjóðþrifamálum, ekki síst á
sviði heilsuverndar.
Hversu fús munu þau þá ekki verða
til að Ieggja því máli lið, sem hér um
ræðir: að byggja upp skóla- og menn-
ingarsetur verkalýðshreyfingarinnar,
sem um leið er grundvallarskilyrði
fyrir blómlegra og betra starfi hennar.
Það er mikið rætt um deyfð,
stöðnun og ósætti í störfum verkalýðs-
félaganna hin síðari ár og margt í
þeirri ræðu á vissulega við rök að
styðjast. Ekkert eitt meðal fær þó
læknað þau mein. En hitt er víst, að
ekkert mun geta valdið áhrifameiri
bata en stórátak, sem yrði til þess að
búa Félagsmálaskóla alþýðu ger-
breytta aðstöðu til starfa.
Ég vona að gengið verði sem fyrst til
framkvæmda á samþykkt síðasta Al-
þýðusambandsþings um „nauðsyn-
legan undirbúning að byggingarfram-
kvæmdum“, og þar verði byggt á
breiðum grunni: Þar gangi til verks,
ekki aðeins stjórn MFA, miðstjórn
ASÍ og Rekstrarfélag Ölfusborga,
heldur einnig Nemendasamband Fé-
lagsmálaskólans. I þessum hópi verði
lögð á ráðin um það hvernig best verði
að því staðið að knýja hið opinbera til
að gera skyldu sína gagnvart Félags-
málaskólanum. En brýnast er þó að
vekja og virkja til framkvæmda verka-
lýðsfjöldann í landinu til að fjármagna
og reisa á sem skemmstum tíma veg-
legt skóla- og menningarsetur í Ölfus-
borgum, með þörf Félagsmálaskólans
að höfuðmarkmiði.
Gegn þessu standast engin rök.
Þetta er einfalt reikningsdæmi fyrir
verkafólk, sem berst fyrir jafnrétti í
þjóðfélaginu og ætlar ekki að láta
beygja sig vegna vanþekkingar. Verk-
efnið þolir enga bið. Engar úrtölur
mega tefja þetta nauðsynjamál. Þetta
er heilsuverndarmál fyrir verkalýðs-
hreyfinguna, nú og síðar. Og vilji okk-
ar er allt sem þarf.
Stefán Ögmundsson
22
PRENTARINN 1.5 '85