Prentarinn - 01.09.2002, Qupperneq 8

Prentarinn - 01.09.2002, Qupperneq 8
Sælkeraveisla siávarsíðuna Hin árlega skemmtiferð eldri bókagerðarmantia atmo MMII hófst kl. níu að morgtti þriðjudaginn 13. ágúst 2002 frá Utnferðar- miðstöðinni í Vatnsmýrinni, stundvíslega eins og vant er, með 102 gesti og var það metfjöldi og í fyrsta skiþti sem hópurinn er talinn tneð Jtriggja stafa tölu. Ekið var áleiðis til Suðurnesja og suðurstrandarinnar, gegnum Kópavog framhjá Þinghólnum þar sem Islendingar voru neyddir undir byssukjöftum, sumir segja með hýðingu, til að sverja eið að einveldi Danakonungs árið 1662 og lögmaður íslands skrifaði und- ir með tárin í augunum. Afram var haldið gegnum Hafnarljörð og ekin Krísuvíkur- leið gegnum Kapelluhraun, fram- hjá Fjallinu eina og yfir Sveiflu- háls til Kleifarvatns og þar var stansað tvisvar í fegursta veðri, blankalogni, sólarlitlu og hlýju veðri. Þarna sást hve mikið hefur lækkað í vatninu eftir siðustu Suðurlandsskjálfta, um marga metra og víða hægt að ganga þurrum fótum eftir vatnsbotnin- um, en vatnið er um 100 metra að Orkuboltinn Skúli Helgason lœtur ekki deigan síga. 8 ■ PRENTARINN vel heppnaða humarveislu. aði honum brennnivínstár á hverjum degi, til að sefa óróa heimsmannsins. Vonandi hlaut Hlin unibun ástar sinnar og þessi síðustu ár þeirra beggja voru un- aðstími, sem hún hefur ekki viljað missa af. Strandarkirkja var næsti áfangi, ekið var framhjá Hlíðarvatni, Vogsósum og Selvogi að Engla- vík. Strandarkirkja er ein af rík- ustu kirkjum Islands vegna áheita og í mörg ár var fastur dálkur í Morgunblaðinu „Aheit á Strand- arkirkju“. Sagt er að erlendir kaupmenn með fullt skip af timbri hafi lent í sjávarháska við ströndina og heitið að byggja kirkju þar sem þeir næðu landi, ef þeir næðu landi og héldu lífi. Þeir fengu mjúka lendingu í gegnum brimskaflinn i Englavík og þeir stóðu við orð sín. Kirkjan var reist 1888 og er mjög falleg og vel við haldið. Nú var haldið framhjá Hlíðar- dalsskóla, Þorlákshöfn og yfir Óseyrarbrú til Eyrarbakka, sem einu sinni var aðalhöfn Suður- lands, mikill menningarstaður og mikið umleikis. Þar var reist hús sem þótti svo mikið til koma, að það var bara kallað „Húsið“ til aðgreiningar frá öllum kofunum, sem voru aðallega úr mold og torfi og kannski timburburst. Þarna dvaldist Kiljan árið 1945 þegar hann samdi Islandsklukk- una, sem er magnþrungin saga, kannski hans besta og fjallar m.a. um Snæfríði Islandssól, hið ljósa man, sem vildi heldur þann versta en þann næstbesta og giftist Magnúsi í Bræðratungu, sem barði hana eins og harðfisk, ef ekki líkamlega, þá andlega og drakk og svallaði og hélt framhjá henni. Einnig fjallar sagan um Erlendir timburkaupmenn að skoða kirkjustœði við Englavik eða hress- ir bókagerðarmenn afslappaóir við sjóinn? þeir reyndust hinir bestu hús- bændur þegar upp var staðið og skiluðu okkur Islendingum þjóð- argersemum okkar, þegar sam- bandinu lauk, með hinum frægu orðum: „Flatöbogen. Vær saa god.“ Næst var ekið að borholu rétt hjá vatninu og hún skoðuð. Þarna rétt hjá er Krísuvíkurskólinn, sem fyrst átti að hjálpa unglingum sem gekk illa í skóla og síðar unglingum sem ánetjast höfðu eit- urlyfjum, en þetta rann allt út í sandinn og nú stendur þetta allt autt. við honum baki, þessum glæsi- lega eldhuga, sem setti mikinn svip á síðustu öld. Hann barst mikið á, var höfðingi heim að sækja, stofnaði Fossafélagið og lét teikna Búrfellsvirkjun, mjög líka þeirri, sem síðar var reist. Hann þótti djarfur i peningamál- um, reyndi að selja norðurljósin og seldi Þúfu í Ölfusi og þegar kaupandinn vildi fá eignina af- henta, sagði Einar að hann gæti tekið hvaða þúfu, sem liann vildi. Hlín bjó Einari gott heimili í Her- dísarvík, var honum móðir, kona, meyja, eins og sagt er og skammt- dýpt, svo lítið sér á og það mun ná sömu vatnsstöðu og fyrr. Handan við vatnið benti leiðsögu- maðurinn á Fell sem heitir Gull- bringa og halda margir að þar sé komið nafnið á Gullbringusýslu en sumir, eins og Bjöm Þorsteins- son sagnfræðiprófessor, telja að þarna geti verið um ranga þýð- ingu á danska nafninu „Guld- bringe“ að ræða, en Danir töldu þessa sveit með fiskafúrðum og brennisteini mikla gullnámu sem skaffaði gull í fjárhirslu konungs. Þetta er þá svipuð þýðing og þeg- ar „krydsild", sem er sama orðið og „crossfire“ á ensku, var þýtt sem kryddsíld og lifir nú góðu lífi. En um Danina má segja að Kqffidrykkja við sjávarsiðuna eftir Nú var Herdísarvík framundan en þarna dvaldi Einar Benedikts- son skáldmæringur og heimsmað- ur síðustu æviár sín ásamt Hlín lagskonu sinni, eða sambýliskonu eins og núna myndi vera sagt. Hlín tók við honum þegar hann hafði orðið fyrir andlegum, lík- amlegum, veraldlegum og Ijár- hagslegum áföllum. Hún kom frá Ameríku til aó hjúkra honum síð- ustu æviárin. Kannski var hann stóra ástin í lífi hennar og hún tók við honum þegar allir höfðu snúið

x

Prentarinn

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Prentarinn
https://timarit.is/publication/952

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.