Ársrit Nemendasambands Laugaskóla - 01.01.1934, Blaðsíða 53

51
Setið. Getur þá farið svo, að sumir þessir smávöxnu
nemendur verði skólanum öflugir stuðningsmenn síð-
ar meir. Mætti þá svo verða, að báðir aðilar nytu góðs
af.
IVátlúrug'ripasafn.
Það er skylt að leggja kapp á, að söfn skólans verði
aukin og bætt. Á ég þar einkum við þá hluti, er bein-
línis koma að notum við kennslu. Náttúrufræði veröur
eigi kennd, svo vel sé, án góðra mynda og hluta, svo
sem dýra, jurta og steina. Ivennsluáhöld á skólinn
sjálfur að kaupa, en nemendur hans, gamlir og nýir,
ættu að taka höndum saman og gefa honum náttúru-
gripasafn. Hæg eru heimatökin. Hver og einn grípur
til þess, sem næst honum er. Ef hann býr við sjó,
finnur hann ýmis sjávardýr og steina í fjörunni. Ef
mikið fuglalíf er í grendinni, safnar hann eggjum og
blæs úr þeim. E. t. v. veiðir hann líka fugla, til þess
að setja upp. Starfssvið fer eftir áhugamálum hvers
og eins. Grasafræðingurinn safnar jurtum, steinafræð-
ingurinn steinum, og sá sem hefur opin augu fyrir
lífi dýranna velur sér verksvið í ríki þeirra. Til að-
stoðar við þetta starf vil ég ráðleggja mönnum að fá
sér »Stuttan leiðarvísi í söfnun náttúrugripa« (Rvík
1929), eftir Magnús Björnsson, náttúrufræðing. Þeg-
ar gripunum er safnað, skal vel um þá búið og þeir
sendir skólanum. Það er ekki mest um vert, aö safna
miklu, heldur að ganga vel frá því sem safnaö er og
hefjast handa, svo að skólinn eignist sem allra fyrst
fjölbreytt og vel skipulagt náttúrugripasafn.
Göfg'un einstakling'sins.
Fátt af því, sem að framan er sagt, miðar aö því
beinlínis að göfga tilfinningalíf og fegurðai'þrá, né
4*