Heimilisritið - 01.08.1943, Blaðsíða 17

Heimilisritið - 01.08.1943, Blaðsíða 17
að auki brosti hún .... en ekki raýkti það skap hans. Honum var það ljóst, að þetta myndi vera nýja hjúkrunarkonan, sem tekið hafði við af Crockett. ,,Hafio þér ekki augu í höfð-' inu?“ spurði hann önugur. „Eða .... eruð þér vanar að gana svona á fólk?“ „En það voruð þér sem rákust á mig“, svaraði hún brosandi. „Vitið þér við hvern þér eruð að tala?“ spurði hann reiður. „Já, já“, svaraði hún og lét sér hvergi bregða. „Ég hef heyrt Hislop lælcni svo vel lýst, að þér getið enginn annar verið en hann“. Hann varð bálreiður. „Ég verð að vekja athygli yð- ar á því, að þér eruð hjúkrunar- kona — ég læknir .... ég er sem sagt yfirboðari yðar!“ Hún roðnaði ofurlítið, en hafði vit á því að halda reiði sinni í skef jum — í stað þess brosti hún aftur og sagði: „Ég skal steinþegja, næst þeg- ar þér rekist á mig!“ „Nei, nú er nóg komið“, sagði hann hamslaus af vonzku. „Hvem íg vogið þér yður að tala svona við mig?“ 1J SAMA vetfangi kom yfir- hjúkrunarkonan aðvífandi. „Nú, þið eruð þegar orðnir góð- ir vinir“, sagði hún, án þess að hafa hugmynd um orðasennu þeiira. „Það gleður mig mikið. Ég ætlaði einmitt að fara að kynna fröken Angus fyrir yður doktor Hislop. Hún er ein a£ þeim hamingjusömu, sem vilja hjúkra af mannkærleika og ást á starfinu“. „Hvað eigið þér við?“ spurði liann til þess að segja eitthvað. „Peggy Angus er dóttir ...... já þér hljótið að hafa heyrt get- ið um Angusfjölskylduna frá Dunhill“. Já hann hafði vissulega heyrt þeirrar fjölskyldu getið. John gamli Angus átti að sögn ekki allfáar milljónir .... að minnsta- kosti hafði hann gefið þessum spítala eina milljón. — Og það hafði ekki vakið litla athygli, þegar einkadóttir hans hafði feng ið vilja sínum framgengt: að læra hjúkrun. „Þér skiljið þess vegna, dr. Hislop", hélt hjúkrunarkonan á- fram, „að við erum hreint og beint hreykin af því að hafa frök- en Angus hérna á spítalanum. Við verðúm að gera allt sem við getum, til þess að hún kunni vel við sig“. „Svo-o-o já“, svaraði hann. „Mér stendur nákvæmlega á sama, hvort faðir hjúkrunarkonu er skóburstari eða milljónamær- ingur. Ég virði hana ef-tir verk- unum — án tililts til þess hver hún er“. ETTTA var óheppilegt upp- haf! En verra varð framhaldið .... Það kom brátt í ljós, að Hislop HEIMILISRITIÐ 15
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Heimilisritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.