Heimilisritið - 01.08.1943, Blaðsíða 31

Heimilisritið - 01.08.1943, Blaðsíða 31
SAGA í jáum orðum um ást og hejnd, ejtir L. K. FRANK Svo för um sjóferð þá ^AÐUR í brúnum fötum stóð við 1 1 barborðið, þegar dyrnar opnuð- ust. Kaldur gustur lék um salinn og snjórinn feyktist langt inn á gólf. Maður í gráum yfirfrakka gekk inn. hristi af sér snjóinn og kallaði: „Einn Manhattan, Jack!“ Þegar hann hafði fengið sér væn- an sopa af víninu snéri hann sér að brúnklædda manninum og sagði: „Þetta er auma tíðin!“ „Já hún er slæm“, svaraði' hinn. ,,£>að var í vona blindbyl, sem einn af beztu vinum mínum fékk slæma útreið hérna á fjöllunum fyrir of- an“. „Það er ekki rétt að leggja á fjöll- in um þetta leyti árs“, sagði maður- inn í, gráa frakkanum, fékk sér ann- an sopa, settist við bSrð og bauð hin- um sæti hjá sér. „Hvernig fór fynr vini yðar. Varð hann úti?“ Maðurinn í brúnu fötunum sett- ist, fékk sér gúlsopa og hóf mál sitt KTEI, JOE fraus ekki í hel. Hann 1 ’ hafði miðstöð í bílnum og ást- arhita í barmi, svo að maður tali hátíðlega. „Nokkrum mánuðum áður hafði hann kynnst stúlku, sem hann varð HEIMILISRITIÐ mjög ástfanginn af. Hún virtist vera gædd öllum þeim kostum, sem hanu hafði óskað að eiginkonu sína prýddi Hún var björt yfirlitum, glaðvær, hafði mjög líkan smekk og hann. og áhugamál. í stuttu máli hæfðu þau hvort öðru á öllum sviðum, að öðru leyti en því, að Joe geðjaðist ekki eins vel að útiíþróttum og henni Þó að Joe væri til í ferðalög og úti- leiki öðru hverju, þá kunni hann betur við þægilegan stól og Bakkus- arfómir í ró og spekt. Hann hitti hana á golfvellinum, en þangað hafði hann farið með nokkrum kunningjum sírium, þeim til samlætis. Meðan á leiknum stóð kom regnskúr og af tilviljun leituðu þau skjóls undir sama tré. Þau tóku tal saman — og fyrr en varði sá hann ekki sólina fyrir henni. „Hún var þá að leika golf með eldra fólki og virtist skemmta sér ágætlega. Þegar aftur hafði stytt upp og kallað var á þau í leikinn, mælti hann sér mót við hana í golf- skálanum. Það sem eftir var sum- ars undu þau saman öllum stund- um. Þau syntu, léku golf og tennis og fóru í ferðalög, alltaf tvö saman. Og þegar haustaði horfðu þau á veð- 29
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Heimilisritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimilisritið
https://timarit.is/publication/976

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.