Heimilisritið - 01.12.1945, Síða 7

Utför Isaksons
Gamansaga eftir Albert Engström
ISAKSON gamli dó reyndar,
þrátt fyrir spár allra kerlinga, um
að hann yrði ódauðlegur. Morgun
einn í nóvember vakti hann vinnu-
manninn um fimmleytið eins og
venjulega. Hann gekk inn í hrúta-
stíuna og fór að gæla við geðvonda
hrútinn á meðan vinnumaðurinn
mokaði út fjósið. Nú hefur aldrei
vitnast, hvort hrúturinn varð
vondur og stangaði Isakson niður
eða karlinn fékk hjartaslag. Svo
mikið er víst, að hann lá dauður
hjá hrútnum, þegar vinnumaður-
inn fór fram hjá stíunni.
Isakson var borinn upp í kvist-
herbergið og lök voru breidd fyrir
gluggana.
Arfleiðsluskrá hans var opnuð.
Fyrst fjallaði hún um peningamál
og erfðagóss, svo hver fengi sitt,
og því næst voru ákvæðin um út-
förina og erfidrykkjuna. Það var
greinilegt, að hann hafði ekki haft
lögfræðing sér til aðstoðar, en
hafði sjálfur reynt að ganga frá
öllu með sínum klára kolli, slæm-
um penna og ódýru bleki. Hér eru
ákvæði hans varðandi jarðarförina.
Ég nota stafsetningu hans aðeins
að nokkru leyti:
Þar sem ég nú finn að lífssýkin
hefur náð taki á mér og ég á að
deyja vil ég biðja um fyrirgefningu
á öllum þeim syndum, sem ég hef
drýgt á ævinni og við eigum nú
einu sinni öll að deyja og ég hef
verið slæmur með brennivíni og
kvenfólki, sérstaklega þegar ég var
til sjós og ég get ekki bætt fyrir
það því ég er of gamall en mér
finnst þessir heilögu ekkert betri
því þeir ljúga og ég hef lifað og
látið alveg eins og ég hef viljað
mér finnst allir sem væla og skæla
þegar einhver manneskja deyr vera
fábjánar því maður deyr nákvæm-
lega þegar hans tími er kominn
og því er ekki hægt að fresta eða
hindra ég var lífsglaður sjómaður
í ungdómi mínum og hef ekki allt-
af verið að sjá í eyrinn en keypt
fín sjöl og flíkur til að hafa með
mér heim og glensast við alla hvíta
og svarta kynþætti og Kínverja og
svertingja og malaja og kynblend-
inga og þegar Isakson átti peninga
þá áttu allir þá jafnt og nú þegar
HEIMILISRITIE
5