Vísbending


Vísbending - 21.12.2009, Blaðsíða 8

Vísbending - 21.12.2009, Blaðsíða 8
Nú var danskifógetinn sannfœrður um að ekkert íþessu máligœtiframar komið sér á óvart. En þar átti hann ekki kollgátuna því að ótrúlegasti hluti málsins var eftir. Og hefur þú sett veð fyrir þessari skuld? Ekki man ég það svo glöggt. Samkvæmt skuldabréfi sem lagt er fram í réttinum hefúr þú lagt norska húsið að veði. A ekki tengdafaðir þinn það hús? Jú, hann hefur Ijáð mér veðið. Minnist þú þess að tengdafaðir þinn hafi gefið þér húsið? Ekki man ég það svo glöggt. Það bætir kannski minnið að skoða þetta bréf sem lagt er fram í réttinum. Hefur þú séð þetta bréf áður? Jú, nú man ég að þetta er gjafabréf frá Páli Breckmann til mín fyrir húsinu. Það er með signeti hans sjálfs. Þú kannast við að Páll hafi skrifað þetta bréf? Já, já, enda er nafnið hans á því. Gætirðu stafað nafnió hans? Hvað á rétturinn við? Þú hefúr gengið í skóla á Hólum og í Reykjavík. Þið hafið væntanlega lært stafrófið? Grimur leit á skjalið og byijaði að stafa: P-á-1-1 B-r-e-c-h-m-a-n-n. Og þú gerir enga athugasemd við þetta? Nei, því skyldi ég gera það? Vegna þess að Páll sjálfúr skrifar nafnið sitt með k en ekki h. Grímur hafði aftur leikið afleik. Potturinn Nú taldi dómarinn rétt að víkja talinu að allt öðru máli og alvarlegra. Hann fór að spyija um það hvort það væri rétt að Grímur og kona hans hefðu ætlað að koma tengdaforeldrunum fyrir kattamef. Það þurfti að toga allt upp með töngum en sagan var á endanum svona: Grimur hafði setið eitt kvöld að sumbli með systmnum, Þómnni konu sinni og Þrúði mágkonu. Þeim kom saman um að þau gömlu væru orðin alveg óþolandi og nú væri rétt að koma þeim fyrir kattamef. Aætlunin vareinfbld og virtist skotheld. Grímur lagði til stóran pott og í hann útbjuggu þau grind úr fjórum teinum. Potturinn var svo fylltur af kalki og brennisteini. Svo var kveikt í, en reykurinn átti að koma þeim gömlu fyrir. Þegar þessu var lokið fóm Grímur og kona hans upp í tukthús (sem var einskonar menningarmiðstöð drykkjuhneigðra) og settust að sumbli. Unga ekkjan Þrúður fór með pottinn upp á loft og kom honum fyrir undir súð við herbergi þeirra Brechmann hjóna og bætti á eldinn svo að vel rauk. Hún fór svo niður, stakk inn á sig brennivínsflösku sem hún hafði falið þar, hélt rakleitt í fangageymsluna og hitti skötuhjúin, langt komin með flösku sem þau höfðu útvegað sér. Öll þrjú vom sannfærð um að þetta snjallræði dygði vel, því að þau gömlu væm kófdmkkin og myndu ekki á sér kræla. Þremenningunum lá ekkert á heim, en þegar þau loks komu til baka töldu þau að gömlu hjónin væm reykt til ólífis. En þau vom þá sprelllifandi. Breckmann gamli hafði þurft að sinna kalli náttúmnnar, fór fram og varð þá var við pottinn. Daginn eftir spurðu þau gömlu hvort þau könnuðust nokkuð við þennan pott. Grímur svaraði: „Andskotinn brenni mig, ef eg veit nokkuð um það,“ en Þómnn kona hans sem alltaf var jafnblíð við móður sína sagði: „Djöfullinn brenni þann eld á ykkur um tíma og eilífð." Fógetinn gat ekki neitað því, að þessi drápstilraun var óvenju bíræfin, þó að hún væri reyndar fremur heimskuleg því að öllum mátti ljóst vera að potturinn gat ekki hafa orðið þama eftir fyrir slysni. Hann fór að skilja æ betur hvers vegna Grímur hafði ekki lokið neinum prófúm á skólagöngu sinni. Hin morðtilraunin þegar Grimur og kona hans nánast reyndu að hella ólyfjan ofan í þau gömlu var álíka greindarleg. Þómnn hafði fært móður sinni beiskan vökva í glasi. Þegar sú gamla vildi ekki drekka tók Þómnn um hálsinn á henni og ætlaði að neyða seyðinu ofan í hana. Skömmu síðar bauð Grímur Páli svipaðar trakleringar. Páll lá veikur í tvo daga á eflir, en hann drakk aðeins þriðjapart úr glasinu. Ætli einhvem hefði ekki farið að gmna eitthvað misjafnt ef gömlu hjónin hefðu bæði hrokkið upp af með skömmu millibili? Því var ekki að leyna að Frydenberg fógeti var farinn að bera svolitla virðingu fyrir Breckmann hjónunum. Þau vom ekki að klaga í lögregluna þó að stolið væri frá þeim heilu liúsi eða reynt að hella ofan í þau eitri. Ekki einu sinni þó að reynt væri að kæfa þau inni. Ef Grímur sjálfur hefði ekki verið svo heimskur að kæra gömlu hjónin hefði líklega ekkert komist upp. Nú var danski fógetinn sannfærður um að ekkert í þessu máli gæti framar komið sér á óvart. En þar átti hann ekki kollgátuna því að ótrúlegasti hluti málsins var eftir. Vinnukona œttuð úr Mosfellssveit Síðustu vikuna í október kom fyrir réttinn Gyríður Þorkelsdóttir vinnukona, sem átti æltir að rekja upp í Mosfellssveit. Fáir virtust átta sig á tengslum hennar við málið. Eflir spurningar um nafn og stöðu hófúst yfírheyrslur. Er það rétt að þú hafir undanfarinn vetur átt við mikinn lasleika að stríða? Já, það er rétt, að ég var með köflum mjög kvalin. Tókst þú á þessum tíma inn einhveija mixtúm? Já, ég gerði það. Og veistu hvað í mixtúmnni var? Ekki gjörla, en þó veit ég að í henni var saffran, kvikasilfúr og kamfóra. Tókst þú þessa blöndu til þess að vinna bug á sársaukanum? Nei. Vom þá engin tengsl á milli blöndunnar og kvalanna? Jú. Verkimir komu eftir að ég tók hana inn. Hver gaf þér þessa ólyfjan? 8 | VÍSBENDING

x

Vísbending

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísbending
https://timarit.is/publication/281

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.