Vísbending - 21.12.2009, Síða 9

Grímur Ólafsson.
Grímur Ólafsson kjötkaupmaður?
Já.
Hver eru tengsl þín við Grím?
Hann er bamsfaðir minn.
Það fór kliður um réttarsalinn. Dómarinn hikaði aðeins og liélt svo
áfram.
Tókst þú þessa blöndu af fúsum og frjálsum vilja?
Já.
Hvers vegna?
Grímur sagði að það myndi eyða fóstri því sem ég gekk með af hans
völdum.
Gekk það eftir?
Nei. ég fæddi lifandi og heilbrigt bam.
Systurnar vitna
„Þessi Grímur er greinilega ekki allur þar sent hann er séðurhugsaði
Frydensberg með sér. „Ætli hann hali ekki valdið fósturláti konu
sinnar? Nú þarf ég að taka þá kvinnu almennilega í gegn.“
Fyrir réttinn var mætt Þómnn eiginkona Gríms. Hún var líklegri
til þess að bera vitni gegn honum núna, þegar hún vissi að hann haíði
haldið framhjá henni og átti meira að segja bam, sem hann haföi ekki
sagt henni ffá.
Y firheyrslan byrjaði enn einu sinni á lrásögn af slagsmálum hennar
við móður sína og fósturföður. í þetta sinn gerði hún lítið úr þeim. Þá
hófust spumingamar:
Er það rétt að Grímur maður þinn hafi gefið þér mixtúm til þess að
fyrirkoma bami því sem þið áttuð von á?
Nei.
Gaf hann þér ekki neina blöndu meðan á þungun þinni stóð?
Nei.
Gerði hann eitthvað til þess að deyða fóstrið?
Nei.
Fósturlátið var þá ekki af hans völdum?
Nei.
Telur þú að það hafi verið vegna barsmíða Páls stjúpföður þíns?
Nei.
Eða óblíðrar meðhöndlunar móður þinnar?
Nei.
Hvemig getur þú verið svo viss í þinni sök?
Vegna þess að ég missti ekkert fóstur.
Nú kom fát á spyrjandann. Var þá fjárans yfirsetukonan lygalaupur
eftir allt? Kannski var hún með í samsærinu. Hann hélt áfram:
Er þá framburður Ragnheiðar Þorvaldsdóttur yfirsetukonu uppspuni
einn?
Nei.
Það var greinilegt að vitnið var orðið snarmglað. Það rakst hvað á
annars hom.
Hvemig getur hún hafa sagt satt ef ekkert var fóstrið?
Það var fóstur.
Ef þú varst ekki þunguð hver átti þá fóstrið?
Þrúður systir mín.
Það var gert réttarhlé. Frydensberg þurfti að ræða við aðstoðarmenn
sina um málið. Þrúður var aðeins sautján ára gömul. Hún haföi verið
gift frá því hún var fimmtán ára og ekkja síðan í maílok. Ekki gat
danski beykirinn sálugi verið faðir fóstursins, því að það var að sögn
yfirsetukonunnar tveggja mánaða gamalt. Kannski skeikaði einhverju
en menn vom á einu máli um að hann heföi ekki verið til stórræða
síðustu vikumar sem hann liföi.
Þrúður var treg til þess að viðurkenna að hún heföi átt fóstrið. Hún
meðgekk hins vegarfúslega að hafa í byrjun júní tvívegis skriðið inn í
tjald á Austurvelli hjá lietenant Aanum, dönskum mælingamanni sem
hér starfaði þetta sumar. Lík eiginmanns hennar var varla kólnað þegar
hún leitaði sér hlýju annars staðar. Líklega var mælingamaðurinn
valdur að þunguninni. Grímur hafði beitt sörnu meðölum við Þrúði og
Gyríði barnsmóður sína. Þess vegna var unga konan alltaf mmföst. 1
þetta sinn heppnaðist meðferðin betur og Þrúðui' misst fóstrið. Heföu
þau haft vit á að þegja heföi ekkert meira orðið úr málinu. En Grímur
haföi fengið þá snilldar hugntynd að búa til söguna um þau gömlu og
því fór sem fór.
Sagan öll
Málalok urðu þau að Grímur og Þrúður, yngri systirin, vom dærnd
til dauða. Þómnn kona hans slapp með fjögra mánaða fangelsi.
Dauðadómnum var svo breytt í lífstíðarstraff á Brimarhólmi í
Kaupmannahöfn og Grímur og Þrúður vom send út árið 1806.
Hvers vegna er þetta mikla sakamál ekki rniklu þekktara? Líklega
vegna þess að Sjöundaármálið nteð sínu tvöfalda morði og valdarán
Jömndar hundadagakonungs kornu nánast strax í kjölfarið og skyggja
á það. M
\\c\mM\r:BIanda, fróóleikur gamall og nýr, 1918-20 og Minnisverð tiðindi 1804-6.
VÍSBENDING I 9