Heimilisritið - 01.09.1952, Blaðsíða 48

„Viljið þér segja honum að Pet-
er Harmon bíSi eftir honum !“
Brún augu litu upp á hann.
ÞaS var ofurlítill fegurSarblettur
rétt viS vinstra munnvikiS. Peter
datt allt í einu í hug, aS ef maS-
ur kyssti hana kæmist maSur ekki
hjá aS kyssa líka á þennan blett.
Hann varS ennþá reiSilegri á
svip.
,,HafiS þér samiS um viStal ?“
NefiS á henni var einnig ertandi.
„MaSur skyldi svei mér — ég
meina, auSvitaS hef ég þa5.“
Hún hallaSi sér aftur á bak í
stólnum.
,,Fellows,“ sagSi hún blítt,
,,þetta er Harmon."
Peter sneri sér viS og sá Fell-
ows standa í dyrunum. Hann var
hneykslanlega fínn til fara, svo
Peter varS ekki um sel. En hann
gleymdi því brátt af hrifningu yf-
ir þeim stofusýnishornum, sem
Fellows sýndi honum. Hann var
frá sér numinn af tveggja og hálfs
herbergja íbúSinni — eins og þaS
var kallaS — sem alveg svaraSi til
hans eigin húsnæSis. En hún var
ætluS tveimur, Og hann ætlaSi
aS búa einn, svo hann óskaSi, aS
hún yrSi algerlega sniSin viS hæfi
karlmanns.
,,Þess vegna kem ég til ySar.
Mér geSjast vel aS íbúSunum,
sem firma ySar hefur útbúiS fyr-
ir kunningja mína. A sama andar-
taki og maSur kemur inn, veit
maSur, aS þaS er karlmaSur, sem
hefur sett hana á laggirnar fyrir
karlmann.“
Þegar þeir voru aftur koynpir
inn í skrifstofuna, ræddu þeir um
húsgögn, liti, efni og auSvitaS
hversu hárri upphæS Peter vildi
fórna. Peter gat meS því aS halla
sér aftur á bak, séS litlu laglegu
stúlkuna viS óreiSuskrifborSiS í
framskrifstofunni. Hún sneri baki
aS Peter og hafSi tekiS af sér
báSa skóna undir borSinu, sá
hann, og kreppti tærnar í silki-
sokkunum. Og sífellt fór hún meS
granna, hvíta fingurna upp í gló-
bjart háriS og rjálaSi viS tvær raf-
nálar, sem héldu því saman í
hnakkanum.
Nú sagSi Fellows eitthvaS viS
hana. Hún stakk fótunum í skóna
og stóS upp — þó ekki án þess
aS rySja haug af sýnishornum
niSur á gólfiS — og fór út. Þegar
Fellows kom aftur, stóS Peter
upp og sagSi:
,,Jæja, þetta er vonandi allt í
lagi. Á laugardaginn fer ég burt
í þriggja vikna ferSalag, og svo
getiS þiS byrjaS. Eg bý í Paloma
hóteli — þér hafiS nýja heimilis-
fangiS og lykilinn ? — já — svo
nokkurra daga töf gerir ekkert
til. Eg held, ef þér hafiS ekkert á
móti því, aS ég líti enn einu sinni
á þessar stofur.“
46
HEIMILISRITIÐ