Fréttatíminn - 04.10.2013, Síða 34

Dúnmjúkur draumur
Við fögnum 12.000 ánægðum viðskiptavinum og
bjóðum fleiri í hópinn með risatilboði á dúnsængum.
Léttar og hlýjar dúnsængur sem færa þér einstakan svefn.
Eingöngu 100% náttúruleg efni, dúnn & bómull.
Allur dúnn er hitahreinsaður án kemískra efna.
30% af
rúmfötum
Áður 34.990 kr
Nú 24.990 kr
Þú sparar 10.000 kr
Stærð: 140x200
Fylling: 100% hvítur dúnn
Dúnmagn: 790 gr
með hverri
dúnsæng
Lín Design Laugavegi 176 Glerártorgi Akureyri Sími 533 2220 www.lindesign.is Sendum frítt úr vefverslun
Dúnsængurnar koma með 3 ára ábyrgð.
Ekkert fiður
Sængin er aðeins um 1.150 gr og er því létt og þægileg.
Þar sem ekkert fiður er í sænginni er hún bæði mjúk og hlý.
Ábyrgð
Sængurtilboðinu lýkur á laugardag
Dagfinnur Stefánsson 2013 / Google Maps
Brotlending á Bárðarbungu
Að námi loknu hóf Dagfinnur
störf hjá Loftleiðum og var í
áhöfn Geysis sem brotlenti á
Bárðarbungu á Vatnajökli 14.
september 1950. Áhafnarinnar
var leitað í fimm daga og fundust
þau öll á lífi við erfiðar aðstæður.
Aðrir í áhöfninni voru Magnús
Guðmundsson flugstjóri, Einar
Runólfsson vélamaður, Guð-
mundur Sívertsen loftsiglinga-
fræðingur, Bolli Gunnarsson
loftskeytamaður og Ingigerður
Karlsdóttir flugfreyja.
Á þessum tíma voru Loftleiðir
að byrja með fraktflug og leigði
bandaríska fyrirtækið Seabo-
ard flugvélina Geysi sem var af
gerðinni DC-4, með áhöfn. „Þetta
var fyrsta ferðin og var henni
heitið til Lúxemborgar þar sem
við áttum að taka frakt og fara
með til Bandaríkjanna. Þetta var
að kvöldi til og það var vont veður
á hafinu. Svo var Catalina flug-
bátur frá Loftleiðum sem átti að
fara með danska leiðangursmenn
sem höfðu verið á Grænlandi frá
Íslandi til Kaupmannahafnar en
vegna slæms veðurs var ákveðið
að við myndum taka þá á leiðinni
til Lúxemborgar og lenda með
þá í London. Þess vegna fór
Ingigerður Karlsdóttir flugfreyja
með.“
Áhöfnin var í Lúxemborg allan
daginn og beið eftir því að vélin
yrði hlaðin. Svo í eftirmiðdaginn
lögðu þau af stað til Íslands en
voru þá búin að vera lengi á vakt.
„Við skiptumst á að vera fram í
og það var koja aftur í. Þegar við
lögðum af stað frá Lúxemborg
með fraktina tók ég við stjórn
vélarinnar á meðan Magnús flug-
stjóri lagði sig. Svo yfir Færeyjum
tók hann við. Ég man vel að ég
sá ljósin yfir Færeyjum, það var
komið myrkur.“ Þegar Magnús
tók við lagði Dagfinnur sig en
var svo vakinn og heyrði þá að
hreyflar vélarinnar voru komnir
á fullt afl. „Ég fór fram í og þá
var komin það mikil ísing á vél-
ina að hún hélt varla hæð og við
reyndum eins og við gátum að
hækka okkur. Svo rétt eftir að ég
var sestur í aðstoðarflugmanns-
sætið sagði Magnús flugstjóri
að við yrðum að reyna að brjóta
ísinguna af en það var gert með
því að ýta á takka fyrir ofan mig.
Ég tók af mér beltið og stóð upp
en þá brotlentum við á Bárðar-
bungu.“
Kápuefni frá Dior í París
veitti yl
Dagfinnur rotaðist við höggið
þegar hann skall á mælaborði
vélarinnar. „Svo vaknaði ég úr
rotinu og heyrði að þau voru að
kalla á mig því þau vissu ekki
um mig. Þá var ég í sætinu mínu
en þau öll komin út úr vélinni.
Það var myrkur, skafrenningur
og blindbylur þarna uppi og mjög
kalt. Ég fór út til þeirra og það
blæddi mikið úr mér. Svo fann
ég að það var að líða yfir mig
aftur.“ Dagfinnur fór þá aftur
inn í flakið og segir að hinir hafi
óttast að það myndi kvikna í því.
„Mér var alveg sama og bara
henti mér þangað inn og sofn-
aði.“ Þegar hann vaknaði voru
hin komin inn í flakið og byrjuð
að dúða sig saman í kuldanum.
„Það sem bjargaði okkur var að
það var mikið af vefnaðarvöru
frá Dior í París sem var á leiðinni
til Bandaríkjanna. Alls konar fín
kápuefni. Við gátum vafið okkur
inn í þau og legið í einni kös til
að halda á okkur hita. Þarna
vorum við í fimm daga þangað til
við fundumst.“
Áhöfnin vissi ekki hvar hún var
fyrr en á fimmta degi þegar fólkið
fannst og veðrið var orðið betra.
Í björgunarbátum vélarinnar
voru neyðarsendar og sendi Bolli
Gunnarsson loftskeytamaður
skeyti sem barst varðskipinu Ægi
sem var statt austur af Langa-
nesi. Í skeytinu stóð: „Erum á
jökli, allir á lífi.“ Í framhaldinu
voru leitarvélar sendar af stað
og gerðu Dagfinnur og aðrir í
áhöfninni vart við sig með því að
kveikja bál. „Við sóttum bensín úr
tönkunum og svo biðum við eftir
leitarfólkinu sem kom gangandi
upp jökulinn.“
Dagfinnur segir hópinn aldrei
hafa misst vonina um að finnast
þó þau hafi verið farin að íhuga
að ganga til byggða. „Sem betur
fer gerðum við það ekki því við
vissum ekki hvar við vorum. Við
vorum norðarlega á jöklinum en
héldum að við værum sunnar. Ef
við hefðum gengið af stað í suður
hefðum við þurft að ganga yfir
allan jökulinn.“
Skíðaði niður Vatnajökul
Skíðaflugvél varnarliðsins á
Keflavíkurflugvelli var send upp
á Vatnajökul til að sækja áhöfn-
ina en komst svo ekki á loft af
jöklinum. Þá voru settar tréplöt-
ur undir skíðin svo hún myndi
ekki sökkva í snjóinn. „Allir voru
settir í land nema ég til að létta
vélina því ég þurfti að komast til
læknis eins fljótt og auðið var.
Svo komst vélin bara rétt svo á
loft en þá fauk ein platan og lenti
í hliðarstýrinu á vélinni og það
kom smá högg og þá hætti flug-
maðurinn við flugtak. Þá voru
björgunarmennirnir að koma
Hugsanlegt flugvallarstæði á Bessastaðanesi. Dagfinnur segir flugvöll þar hafa mikið notagildi þar sem miðstöð innanlands-
flugs yrði, ásamt kennslu- og æfingaflugi auk þess sem völlurinn gæti orðið varaflugvöllur fyrir stærri vélar sem annars
treysta á völl í Skotlandi.
34 viðtal Helgin 4.-6. október 2013