Læknablaðið - 01.12.1922, Blaðsíða 10

184
LÆKNABLAÐIÐ
En þetta er einmitt ástæcSa mín til þess, aö láta þá ekki velja hann,
því fyrir mér vakir það, að landlæknir sé algerlega óháður hinum starf-
andi læknum landsins; þetta er frá mínu sjónarmiöi aöalatriöi'ð. Vér
þekkjum þaö, frá öörum kosningum, aö kjósendur telja sig eiga allmikil
itök í þeirn, sem þeir kjósa, og maðurinn, sem fyrir valinu veröur, finnur
sig, ef til vill knúöan til aö láta aö vilja „háttvirtra kjósenda“. Þaö er
þetta, sem eg vil fyrirbyggja.
Meö þessu er ekki sagt, aö valiö heppnist illa, þó allir læknar kjósi, en
mér þykir meiri trygging fólgin í þeirri aöferö, senr eg hefi bent á. —
Stefán Jónsson hefir, í grein sinni, tekið jretta sanra fram, og itarlegar;
j>arf eg ]>ví ekki að fjölyrða urn jretta frekar aö sinni.
Gott væri, að sem flestir læknar létu til sín heyra um þetta stórmál.
Þ. Edilonsson.
Athugasemdir í hjúkrunarmálinu.
í grein sinni, ,,L æ k n a þ i n g i ð“, í nóvemberldaöi Læknablaösins,
skrifar hr. dócent Stefán Jónsson um hjúkrunarmáliö, sem hann
sjálfur telur þýöingarmikiö mál. Er þaö íullkomlega rétt. Ef læknarnir
eiga að geta fengið góöan árangur af starfi sinu meðal sjúklinganna,
veröa þeir að hafa góöar hjúkrunarkonur sér til aöstoöar, en til jæss aö
vera góö hjúkrunarkona, þarf góörar fræöslu verklega og munnlega.
Hjúkrunarkvennafélagiö hugöi, aö hjúkrunarmáliö væri á dagskrá
læknajíingsins og sendi jress vegna j)ví ákvæði sín um mentun hjúkrunar-
kvenna, til jress aö læknarnir gætu látið i ljósi álit sitt um þau. Viö feng-
um svar frá formanni félagsins, hr. prófessor Guöm. Hannessyni, — en
við uröum eigi varar viö neina sérstaka afstööu til þessa máls frá lækn-
anna hálfu fremur en dócent Stefán Jónsson.
Hjúkrunarkvennafélagið ákvaö 3J/2 árs námstíma, til j)ess aö geta tal-
ist fullkomin hjúkrunarkona. Þetta hyggur dócentinn aö veröi bæöi
langur og dýr námstimi. Hann er ])ó ekki nema ári lengri en á Noröur-
löndum. Munurinn kemur af spítalaskortinum hjá okkur, og þegar viö
fáum landsspitala, — vonandi áöur langt um liður, — mun sami tími
nægja eins og hjá frændum okkar. En þangað til er eigi hægt aö kom-
ast af meö minna.
Fyrir fullnuma hjúkrunarkonu veröur námstímanum skift j)annig
niður: 2 ár verða þær hér heima, á spítölunum, Vifilsstööum, Kleppi,
Laugarnesi og farsóttahúsinu hér í Rvik, en einnig veröa sjúkrahúsin á
Akureyri og ísaíirði tekin með til námsins. Síðasta 1J4 ár veröa j)ær
svo á Ríkisspitalanum í Khöfn: í 8 mánuöi á deild fyrir innvortis sjúk-
dóma, 8 mánuði á kirurgiskri deild og í 2 mánuði á fæðingardeild.
Kostnaðurinn verður heldur eigi svo agalegur. Hér á sjúkrahúsunum
fá hjúkrunarnemarnir nú sem stendur 30 kr. laun á mánuði*, auk þess
sem þær fá húsnæði, fæöi, vinnukjóla og þvott ókeypis. Þegar á Ríkis-
* A Akureyrarspítala eru launakjörin eigi ákveÖin enn þá.