Læknablaðið - 01.12.1922, Blaðsíða 8

LÆKNABLAÐIÐ
182
söngmaöur svo góöur, aö nrargir hyggja, að hann heföi hlotiö Iræöi fé
og frama, ef hann heföi gert sönglistina aö lífsstarfi sínu. Var söngur
lians mörgum til yndis.
Hann var fríöur sýnurn, prúömenni i framgöngu og drengur góður.
Yar hann jafnan „hrókur alls fagnaðar" og allra manna bestur heim aö
sækja, enda var kona hans honum samhent.
Sakna hans allir, er kynni höfðu af honum. F.
Landlæknisembættid.
í grein sinni um kosningu landlæknis, segir Ólafur Finsen, aö embættið
sé vandasamasta embætti landsins; Jressu er slegiö fram alveg órökstuddu.
Mér finst hins vegar landlæknisembættið vera v a n d a m i n s t a 1 æ k n-
i s e m b æ 11 i i landinu og því nær óþarft. Skal eg reyna að færa nokk-
ur rök máli minu.
Hvaö er starf landlæknis?
1. Að taka viö mánaöar- og ársskýrslum lækna og vinna úr þeirn.
Viröist það hvorki mikiö né vandasamt verk ; einn maöur var 6 mánuöi
aö vinna úr 10 ára skýrslum og geröi þaö þó í hjáverkum. llversu auö-
veldara mundi það ekki landlækni, er getur unnið úr þeim árlega. Virö-
ist þetta starf auðveldlega geta falliö undir hagstofuna meö aðstoö læknis-
fróðs manns; ætti síst að veröa erfitt aö fá hann, þar sem svo margir
læknar eru saman komnir í Reykjavik. Auk ]>ess mætti líka fela það ein-
hverjum hjeraðslækni í litlu læknishjeraði, sent hefir nægan tíma afgangs.
Það mundi ekki þurfa að kosta mikið og ílestir læknar takast þaö glaöir
á hendur.
2. E f t i r 1 i t m e ð hjeraöslæk n u m. Þaö hefir veriö i þvi fal •
ið, aö landlæknir hefir vitjaö fáeinna lækna árlega, litiö á verkfæri, lyf
þeirra og bækur. Er eftirlit þetta aö mestu kák eitt, því litiö kynnist hann
ástandi héraðanna og mörgu þvi er haiin þyrfti. viö hraða yfirreiö. Sú
þekking verður auðfengnari með bréfaskriftum viö lækna. — Eftirlitsins
vegna er embættið óþarft; mætti fela þaö einhverjum háskólakennar-
anna og væri ekkert á móti því, aö þeir skiftust á um aö gegna því. Mundu
þeir hafa gott af aö kynnast hjeruöum og ástandi þeirra, ])ar sem þeir
ciga aö undirbúa héraðslækna undir starf þeirra. — En auðvitaö ætti
eftirlitiö aö vera nákvæmara en hingaö til hefir verið.
Ef menn. endilega vilja halda í t i t i 1 i n n, má klína honum á þann
kennarann, sem í hvert skifti hefir ])etta starf með höndum, líkt og aðra
virðingartitla innan háskclans.
3. Er hann m i 1 1 i 1 i Ö u r við greiðslu á bólusetningarkostnaði og
sótthreinsunarkostnaði; er það ó])arfa skriffinska, þaö ætti að geta gengiö
beint frá læknum til stjórnarráðsins.
4. S ó 11 v a r n i r. Þegar talað er um vandasemi embættisins er víst
einkum átt við þær. En starf hans og ábvrgð á ])eim, er miklu minna
en af er Iátið. Gera sóttvarnarlögin heldur ekki ráð fyrir miklum áhrif-
um hans.í þeim efnum; enda mun þaö sanni næst, aö örsjaldan kemut