Læknablaðið - 01.09.1929, Qupperneq 25

'LÆKNABLÁÐIÐ
'I5Í
ari, hvort sem um hvíta eða bláa asphyxia var að r;e<5a, og er ástæðan senni'
lega sú. að heilaæðar fyllast fljótt af kolsýruríku blóði, sem ertir öndunar-
centrum. Stundum var beðið rólega í 3—4 mínútur og einu sinni jafnvel
i 7 minútur eftir fyrsta andardrættinum. G. Th.
W. Reiprich: Ueher das crstc Anlcgen Neúgehorcncr. -—• (Deutsche
med. Wochenschr. 7. júní 1929).
Með nákvæmum athugunum á háskóla-kvennadeildinni í Breslau hefir
höf. komist að þeirri niðurstöCu, sem ýmsir fleiri eru nú að hallast að, á
seinni árum, að betra sé bæði móður og barni, að barnið sé ekki lagt á
brjóst fyr en sólarhringur er liðinn írá fæðingu. Móðirin hvílist hetur en
áður og barnið drekkur miklu betur, meira i einu, en ef það er lagt snennna
á brjóstið, og þrífst því hetur og fer fyr að þyngjast. G. Th.
IVittkower, E.: Ubcr dcn Einflusz dcr Affckte auf dcn Galleflusz.
(1. med. klin., Charite. Berlin). Klin. Wschr. 1928, 2., 2193.
í 20 tilfellum hefir W. rannsakað áhrif hypnotiskt suggereraðra geðs-
hræringa (gleði, sorg, ótti, gremja) á kvantitet og kvalitet gallsins, sem
hann hefir náð til rannsókna með duodenalsondu. I öllum tilfellunum hafði
glcði, sorg pg ótti þau áhrif, aS gallrenslið jókst. Áhrifin koniu í ljós svo
að segja samstundis og suggestionin var gefin, og hurfu einnig jafnfljótt.
Grcmjan hafði aftur á móti þau áhrif, að gallrenslið svo að segja alveg stöðv-
aðist. Ekkert samræmi var finnanlegt í kvalitativu breytingunum.
W. álítur að spasmus i gallgöngunum sé orsök þessara breytinga, og má-
ske minkuð gallsekretion við gremjuna. Ályktar hann af því, að gremjan
hafi ekki áhrif á elimination litarefnis úr hlóðinu, en aftur á móti hindrar
það í að komast niður i duodenum. Atropin er ekki nægilegt til þess að
hindra gremjureaktionina. Bílírubinið lireytst tæplega.
Af tilraununum ályktar W.:
1) Tilfinningar þær. sem stundum koma undir hægri curvatur, er mönn-
um grernst eitthvað, má sennilega skýra sem krampa í gallgöngunum.
2) Melting hinna (sí-)grömu breytist sennilega á likan hátt og við oh-
struktionsikterus.
3) Psykist áhrif geta sennilega stuðlað að ikterus — og gallsteinamyndun.
H. T.
Gigt sem þjóðarsjúkdómur. Soc.-Medic. Tidskrift, mars '29. í ríkis-
degi Svia hefir nýlega komið fram frv. um varnir og lækning við rheu-
matiskum sjúkdómum, sem taldir eru með alvarlegustu plágum þar í landi.
Þegar athugaðar voru orsakir til öryrkja-ástands (invaliditet) 1918, kom
í ljós að 9,1 c/o hafði mist heilsuna vegna rheumatismus, en 5,8% vegna
berklaveiki.
Heilsa sænskra skólabarna. Skólalæknirinn, d :r A. Ljunggten, fer um
alla Svíþjóð, í skólaskoðun. Fullkomlega heilbrigð börn telur hann mjög sjald-
séð. í Nárke hafa 98% tannskemdir. í Stokkhólmi 67% skekkjur og bein-
galla. Berklasmituð voru 18% af horgarhörnum. (Social-Medic. tidsskriít,
sept. ’29). G. Cl.