Læknablaðið - 01.02.1940, Qupperneq 7

LÆKNABLAÐIÐ
GEFIÐ ÚT AF LÆKNAFÉLAGI REYKJAVÍKUR
RITSTJÓRN: JÓHANN SÆMUNDSSON, JÓN STEFFENSEN,
JÚLÍUS SIGURJÓNSSON.
26. árg. Reykjavík 1940. 2. tbl. IZZ^Z^^ZZI^
Ileitis terminalis.
Erindi flutt á læknakvöldi Landspítalans fimtud. 2. nóv. 1939.
Eftir ÓLAF Þ.
Háttvirtu kollegar!
Sunnudaginn 22. október 1939
var, af helgidagslækninum, lagður
inn sjúklingur á IV. deild Land-
spítalans, vegna appendicitis acuta.
Sjúkrasagan er í stuttu máli þessi:
Sjúkl. er 25 ára gamall húsasmið-
ur og á heima hér í bænum. Móð-
ir er á lífi, 55 ára gömul og heilsu-
góð. Faðirinn dó árið 1921, úr
lungnabólgu. 6 systkini á lífi og vel
hraust. Einn bróðir dó úr lungna-
bólgu. Engir berklar, svo vitað sé,
í nánustu fjölskyldu, og sjúkling-
urinn hefir aldrei verið samvistum
við berklaveika. Hann hefir feng-
ið algengustu barnasjúkdóma, en
aldrei legið þungar legur. Árið 1928
fékk hann erythema nodosum, en
varð ekki mikið veikur. Síðan hefir
hann alltaf verið hraustur og sér-
staklega aldrei haft nein einkenni
frá lungum. Melting hefir altaf ver-
ið góð, og hefir hann þolað allan
mat; aldrei fengið verkjaköst í
magann. Hægðir hafa altaf verið
í stakasta lagi, einu sinni til tvisv-
ar á dag, og ekki þunnar. Á ekki
vanda til að fá niðurgang. Frá þvag-
færum aldrei nein einkenni.
Að morgni þess 20. okt. fann
sjúklingurinn til ónota og verkja í
ÞORSTEINSSON.
kvið, en fór samt til vinnu sinnar.
Um hádegisbilið varð hann þó að
hætta vinnu, og hefir legið síðan.
Að kvöldi þess 20. okt. var hiti
390, en verkir ekki mjög miklir.
Verkir hafa ekki verið mjög sárir,
en þó altaf stöðug ónot. Þeir hafa
verið nokkuð dreyfðir um kviðinn,
aðallega i kringum naflann, en þó
einnig allmjög bundnir við hægri
fossa iliaca. Engir verkir aftur í
ljak og verkina hefir ekki lagt upp
í brjóstið eða niður á við. Engin
ógleði eða uppköst, vindur gengið
eðlilega niður og sjúkl. haft eðli-
legar hægðir alla dagana siðan hann
veiktist. Engin einkenni eða óþæg-
indi frá þvagfærum. Hiti hefir
haldist um og yfir 390.
Skoðun: Sjúkl. er kröftugur
ungur maður, í góðu holdafari og
ekki sérlega veikindalegur. Hiti
39.50. Púls 110, reglul. og kröft-
ugur. Tunga rök, en með gráleitri
skán. Háls eðlilegur. Engin eitla-
stækkun á hálsi, undir höndum eða
í nára. Steth. pulm. & cord. eðli-
leg. Abdomen eðlilegt útlits og ekki
fyrirferðarmikið. Töluverður de-
fense um allan kvið neðanverðan,
en þó miklu mestur í h. fossa iliaca.
Allmikil eymsli, bæði beint og ó-