Læknablaðið - 15.10.1943, Blaðsíða 14

LÆKNA B LAÐ IÐ
56
hafa það í huga, ef svo ber undir.
Urea hefur lengi veriS notuö
sem diureticum viö nýrnasjúkdóm-
um, en ýmsir, m. a. Crawford og
Mc-Intosh hafa notaö urea viö
bjúg hjartasjúklinga, meö góöum
árangri. Urea er gefin i 30—60
grnr. skönuntum á dag og má gefa
hana um langan tíma. Þó er réttt,
aö prófa blóö-urea viö og við, því
að ekki þykir rétt að nota hana
ef blóðurea er hækkuö.
2) Nephrosis og nephritis með
syndroma nephroticum tek ég sam-
eiginlega. Þó að orsakir kunni að
vera ólikar að hvoru um sig þá er
nú ‘Orðið taliö, aö þaö skipti ekki
niáli, orsakir bjiigsins sanrfara
hvorttveggja sjúkdómnum (neph-
rosis genuina s. lipoidea og neph-
rosis secundaria c : nephritis chron-
ica) eru þær sömu og meðferðin
eins. Enn greinir þá lærðu á um
hvort nephrosis genuina sé yfir-
leitt til sem sjálfstæður sjúkdóm-
ur, og hvort um nýrnasjúkdóm
sé að ræða eða efnaskiptasjúkdónr.
Bjúgurinn samfara syndroma
nephroticum er talinn stafa að
lang mestu leyti af hypoprotein-
æmia og afleiðingum hennar. —
Aðalatriðið i meðferð þessara
sjúklinga er rétt mataræði. Það
verður aö vera eins saltlítið og
framast er unnt, vökvun ekki meiri
en 1000—1200 ccm. á sólarhring;
tryggja verður sjúklingnum næga
góöa eggjahvítu (100 grm. af
hreinni eggjahvítu á dag) og
fjörvaríkar fæðutegundir. Öll þau
diuretica, sem nefnd voru eru not-
uð og verkar stundum eitt þó ann-
að sé áhrifalaust, i nokkrum til-
fellum eru þau þó flest áhrifalaus.
Út frá þeirri skoðun að um efna-
skiptasjúkdóm væri aö ræöa (menn
ályktuðu þaö m. a. af því. að neph-
rosis fylgir oft lækkun á metabol.
basalis, sú lækkun orsakast þó
sjálfsagt af proteinhungri) hefir
thyreoidea verið notuð mikiö og
stundum gefist vel. Flestum kem-
ur saman um, að xanthin-lyf séu
oftast gagnslaus. Kaliunrsölt reyn-
ast aftur oft vel. Urea má nota og
er stundum árangur af henni. Hg-
diuretica (salyrgan) má nota
og ætti þá að gefa acido-
tiskt verkandi sölt áður, og
hefur fengizt góöur árangur
af þessari meðferð á sumum
sjúklingum. Þar eð bjúgurinn á
þessum sjúklingum er talinn or-
sakast af hypoproteinæmia, hefir
verið reyndar blóðtransfusiones og
þeirra efnum sem ykju colloid-
osmotiskan þrýsting þess og hafa
verið reyndar glóðtransfusiones og
infusio á plasma. í seinni tíð hefir
mikið verið notað concentreraö
plasma — venjulega 4 sinnum
þykkara en venjulegt plasma •—■
og þótt gefast vel. Mucilago
gummi arabici í suspension hefir
einnig veriö notaö á síðari árum
og talið gefa góðan árangur. Það
er vist vafamál, hvort colloid-os-
motiskur þrýstingur blóðsins eykst
nokkru sem nemur við slík-
ar inndælingar, en árangur af
þeim er sem sagt samt sem áður
talinn góður.
Gondsmit og Binger skýrðu 1940
(í J. A.. M.. A. 29. júní) frá með-
ferð á oedema nephroticum á Mayo
Clinic i Rochester. Auk hvíldar og
góðrar næringar, lítillar vökvunar
og salts er gefið kalium nitrat per
os og i. v. infusion á sol. muc. g.
arab, og telja þeir að með þessari
aðferð heppnist að lækna 90% af
sjúkl. með nephrotiskt oedem.
Upplausnin af muc. g. aralx er búin
til þannig, að 6% er af muc. g.
arab. i 0,06% nacl. upplausn. Gefn-
ir eru 500 ccm. meö nokkurra daga
millibili og alls í 3—4 skipti. Þessu