Læknablaðið - 15.10.1943, Blaðsíða 18

6o
LÆKNABLAÐIÐ
brospinalis svipatS og sulfanilamid.
í brjósthimnu og lífhimnuvökva
finnst %—% þess styrkleiks, sem
er í blóði. Sökum þess hve ójafnt
sulfadiazin dreifist um líkamsvefi
er auðvelt aö framkalla tiltölulega
háa koncentration af því í blóði.
Sjálft efnið, sem og edikssýru-
samband þess skilst greiðlega út
í þvag. Truflist nýrnastaírsfemi
dregur úr þessum útskilnaði og að
sama skapi eykst sulfadiazin i
blóði og vefjum.
Einstakur skammtur sulfadiaz-
ins er venjulega skilinn út að fullu
innan 48 stunda.
TOXIDITET: Eitranir sjást
sjaldnar af sulfadiazini en sulfan-
ilamidi, sulfathiazoli og sulfapyri-
dini, en eiturverkanir eru i aðal-
dráttum svipaðar og af öðrum
sulfanilamid-samböndum.
Orsakir eitrunar eru oftast of-
næmi (idiosynkrasi) sjúklingsins
gegn lyfinu, og með því að óger-
legt er að sjá þær fyrir, er nauð-
synlegt, að sjúklingar séu daglega
undir umsjá læknis meðan lyfið er
notað.
Sulfadiazin veldur sjaldan ó-
gleði, uppköstum og svima, peri-
ferir neuritar liafa ekki sézt og
ekki heldur acidosis. Cyanosis er
sjakleæf psychosur koma fyrir.
Lyfjahiti og útþot eru sjaldséð-
ari en af öðrum sulfanilsambönd-
um að sulfaguanidini undanskvldu.
Sjúklingar, sem fá sulfadiazin
mega ekki vera í sólskini (ljós-
'næmi). Bólga í conjunctiva og
sclera finnst stundum. Leucopenia
með granulocytopenia hefur sézt
seint og snennna á meðan sulfa-
diazin þeraoia stendur, en skyndi-
leg agranulocytosis sjaldan á
þriðiu viku þerapiunnar eða síð-
ar. Ekki er kunnugt um hepatitis,
og alvarleg hemolytisk anemia er
sjaldséð. Hematuria, oliguria og
anuria með azotemia hefur kom-
ið fyrir. Orsakir þessara nýrna-
truflana eru taldar hinar sömu og
þær, sem valda samskonar t'rufl-
unum við sulfapyridin og sulfat-
hiazol-meðferð. Mikilsvert er að
sjúklingur útskilji minnst 1 líter
þvags meðan á meðferð stendur.
Valdi sulfadiazin lyfjahita, útþot-
um, granulocytopeniu, acut hemo-
lytiskri anuriu, agranlocytosis,
hematuriu með oliguria, anuria,
bólgu i sclera og conjuncdva eða
öðlrum alvarlggum eitrunum, er
sjálfsagt að hætta lyfjagjöfum og
gefa sjúkjlingum mikinn vökva,
til þess að flýta fyrir útskilnaði
lyfsins.
' DOSERING: Sulfadiazin er
þungt leysanlegt í vatni og verður
því að gefa það í inntökum. Full-
orðnum, sem hafa lungnabólgu
(imeumokokka-) alvarlegar in-
fektionir orsakaðar af hemolytisk-
um streptokokkum, staphylokokk-
um eða meningokokkum, ber að
gefa fyrst 0,1 gramm per kilo lík-
amsþyngdar og siðar lungnabólgu-
sjúklingunum 1 gramms skammta
4 hverja klukkustund nótt sem dag
þar til hiti hefur verið eðlilegur
i 72 klst., en hinum sjúklingunum
1—1,5 gramms skammta með jafn-
löngu millibili þar til hiti hefur
verið eðlilegur í 4—7 daga. Má þá
hætta lyfjagjöfum eða gefa minni
skammta, þar til fullur bati er
fenginn.
Börnum með lungnabólgu (pne-
umokokka-) skal fyrst gefa 0,1—
0,15 grömm per kilo líkamsþyngd-
ar og síðan á 6 tima fresti % hins
upphaflega skammts þar til hiti
hefur verið eðlilegur í 48 klst. Ef
um þunga sjúkdóma af völdum
staphylokokka, streptokokka eða
meningokokka er að ræða, þarf
að gefa lyfið 5—7 daga eftir að
hiti hefur verið eðlilegur, en þá