Læknablaðið - 01.01.1947, Page 27

L Æ K N A B L A Ð I R
15
öldina var töluvert gert aö
smámyndatöku í Evrópu, aðal-
lega á 35 mm. filmu. Um svip-
að leyti stóð Potter fyrir rann-
sóknum i Bandaríkjunum, sem
leiddi til framleiðslu á svoköll-
uðu photoroentgen-unit, þ. e.
röntgenljósmyndatæki, með 10
xl2,5 cm. filmustærð (4x5
incli.). I Bandaríkjunum liafa
verið gerðar víðtækar röntgen-
skoðanir með þessum tækjum.
1911—’44 voru teknar 20 millj.
röntgenljósmyndir, aðallega i
þágu tiernaðarins. (Hillel)oe-
Morgan: Mass radiography of
llie ctiest. 1945).
Röntgendeild Landspítalans
fékk röntgenljósmyndatæki um
áramótin 1942—’43. Þau eru
amerísk (frá Gen. Electr. X-ray
Corp. Chicago). Filmustærðin
er 10x12,5 cm. Sjálft skyggni-
myndatækið (sbr. mynd) er
ljósmyndavél, sambyggð
skyggniskermi, og leggst sjúkl-
ingurinn með brjóstið að hon-
um við myndatökuna. í hinum
enda tækisins er ljósmynda-
vélin og liólf fyrir filmustokk-
inn, en liann er gerður fyrir
tvær filmur (10x12,5 cm.) Tæk-
ið er fullkomlega ljósþétt.
Röntgenlampinn er fyrir aftan
sjúklinginn. Þegar háspennu
er hleypt á lampann, kemur
fram venjuleg skyggnimynd, er
ljósmyndast um leið. Skermur-
inn er mjög ljósnæmur og af
sérstakri gerð („fluorozure
screen“). Röntgenlampinn er
kröftugur með hverfiskauti
(rot. anodu). Notuð eru 400
—450 Ma og 55—70 kv.