Læknablaðið - 01.10.1950, Blaðsíða 5

LæKNABLAÐIÐ
GEPIÐ ÚT AF LÆKNAFÉLAGI REYKJAVÍKUR
Aðalritstjóri: ÓLAFUR GEIRSSON. Meðritstjórar: BJARNI
KONRÁÐSSON og JÚLÍUS SIGURJÓNSSON.
35. árg. Reykjavík 1951 8. tbl. **"
Otitis media acuta infantum.
Erindi flutt á fundi
Þar eS otitis med. ac. er mjög
algengur sjúkdómur, sem flest-
ir læknar þurfa meira eða
minna við að fást 1 praxis, datt
mér í hug, að einhverjir koll-
egar kynnu að hafa áhuga á að
heyra ofurlítið um þann sjúk-
dóm og þá meðferð, sem nú er
aimennt við hann notuð.
Ég ætla hér einkum að ræða
um ungbarna-otitis, vegna þess,
að hann er erfiðastur viðfangs,
bæði hvað greiningu og með-
ferð snertir, þar eð hann hagar
sér talsvert öðruvísi en otitís í
stálpuðum börnum og full-
orðnu fólki.
Fyrst ætla ég að rifja upp
nokkur atriði úr anatomi eyrna
ungbarna, þau atriði, sem helzt
þarf að hafa í huga í þessu sam-
bandi.
Tuba auditiva er stutt, víð
og bein, vöðvar lítt þroskaðir,
L. R. í janúar 1951.
Lnóóon.
og er hún að jafnaði opin.
Hljóðhimnan er mjög skáhöll
við eyrnaganginn, og veldur
það jafnvel þeim, sem æfðir
eru, oft nokkrum erfiðleikum
er dæma skal um ástand henn-
ar. Hún er afar seig, og getur
það stundum valdið því, að ein,
eða fleiri vikur líða frá byrjun
eyrnabólgu þar til spontan per-
foration á sér stað. Processus
mastoideus er lítt þroskaður og
loftfylling (pneumatisation)
eða frauðmyndun engin í hon-
um.
í fullorðnum er tuba aft-
ur á móti tiltölulega löng,
þröng og bugðótt, hljóðhimn-
an þverár fyrir eyrnagangi og
proc. mast. oftast vel loftfyllt-
ur.
Af þessu er skiljanlegt, að
eyrnabólgur í ungbörnum haga
sér öðru vísi en í þeim, sem