Læknablaðið - 01.10.1950, Blaðsíða 14

122
L Æ K N A B L A Ð I L>
strax og rennsli hættir heldur
halda áfram í nokkra daga.
Sumir segja 2—3, aörir 3—4
og allt upp í 7 daga. Ekki veit
ég hvað mátulegt kann að vera,
það er sjálfsagt misjafnt og
undir ýmsu komið, en gott er
að reyna að forðast recidiv.
Að lokum ætla ég rétt að
minnast á aureomycin, þó
reynsla mín af því sé lítil.
Aureomycin er talið verka á
alla þá 3 flokka sýkla, sem sagð-
ir eru vera algengastir, sem or-
sök otitis ungbarna, og hefir
þann mikla kost, að verka eins
vel eða betur per os en paren-
teralt. Auk þess eru aukaverk-
anir sagðar vera fáar og mein-
lausar. Þetta lyf ætti því að
vera ideelt við otitis, ef vonir
rætast. Aðalgallinn er talinn
sá, að lyfið sé mjög dýrt, en
glas með 25 hylkjum (50 mg. 1
hverju hylki) hefir fengizt fyr-
ir 40 kr. og Sjúkrasaml. Rvíkur
oftast greitt %. Eitt glas á að
nægja ungbarni hálfa til heila
viku, eftir aldri barnsins og
stærð dosis. Það þætti ódýr pe-
nicillin-meðferð, jafn löng, fyr-
ir 10 kr., þar sem aðeins hjúkr-
unarkonan tekur 15 kr. fyrir
hverja innsprautingu.
Ég hefi nú notað þetta lyf
við otitis daglega en aðeins í
nokkrar vikur, og er því of
snemmt að dæma um árangur-
inn. Þó virðist mér það stund-
um hafa læknað evrnabólgu á
skömmum tíma, eftir að peni-
cillin hafði verið gefið í 6—8
daga með litlum eða engum
árangri. En einnig hið gagn-
stæða hefir skeð, að bólgan
hefir bráðbatnað við penicillin,
eftir að aureomycin hefir verið
gefið 1—2 vikur árangurslítið.
Hingað til hefi ég nær ein-
göngu notað aureomycinið
handa ungbörnum og gefið
þeim minnstu 50 mg. og þeim
stærri 100 mg. 3—4 sinnum á
sólarhring. Má vera að þessir
skammtar séu í sumum tilfell-
um of smáir, þó venjulega nægi
þeir. Hefir mér í stöku tilf. tek-
izt að lækna otitis með því að
tvöfalda skammtinn, þegar
venjulegur dosis virtist ekki
hafa tilætluð áhrif.
Nýlega reyndi ég auremoycin
á 10 ára stúlku með svæsinn
mastoiditis, bullandi útferð,
mikla verki og 40° hita. Hún
fékk 250 mg. 4 sinnum á sólar-
hring og varð albata á 3 dög-
um. Heyrnin þó ekki vel góð,
fyrr en nokkru síðar, er eyrað
hafði verið blásið út. Fyrir
nokkrum árum hefði antro-
tomia verið talinóhjákvæmileg.
Aukaverkanir hefi ég séð í
nokkrum tilfellum við aureo-
mycin-meðferð, aðallega dia-
rrhoe, en stundum líka eyrðar-
leysi, sem hvarf er hætt var að
gefa lyfið. Ég gef jafnan ríf-
lega skammta af liquor B-kom-
plex með aureomycini.