Læknablaðið - 01.10.1950, Blaðsíða 9

L Æ K N A B L A Ð I Ð
117
jafnvel þó rennsli sé mikið, og
er þá einum til tveim dögum
síðar naumast hægt að sjá
hvar stungið hefir verið. Verði
barnið þá óvært á ný, og hækki
hiti máske eitthvað, er það að
jafnaði vegna þess, að gatið
hefir lokazt of snemma, og
þarf þá að stinga aftur. Þetta
getur endurtekið sig oft og
mörgum sinnum áður en bólg-
an hverfur, jafnvel þó að öll
beztu lyf séu notuð þegar frá
byrjun.
Margir nota volga vatns-
bakstra á eyra eftir paracentes-
is. Það róar oft barnið og heldur
hljóðhimnunni rakri, svo síður
er hætt við að stungu-opið lím-
ist of fljótt saman, af stork-
inni útferð eða blóði.
Ég vil taka það skýrt fram,
að undirstaðan í meðferð þessa
sjúkdóms er að gæta þess, að
stöðugt og óhindrað afrennsli
sé frá miðeyranu.
Mig langar til að skjóta því
hér inn í, að foreldrar eru
stundum mjög áhyggjufullir
útaf hinum tíðu ástungum, sem
vonlegt er, og spyrja hvort þær
skaði ekki heyrn barnanna.
Hefi ég þá svarað því til, að það
séu ekki smá ör í hljóðhimn-
unni, sem heyrnardeyfu valda,
heldur bólgan ef hún verður
langvarandi, og að höfuðskil-
yrði að svo verði ekki sé, að
stinga á hljóðhimnunni í hvert
skipti, sem afrennslið stíflast.
Mér hefir virzt flestir skilja
þetta.
Mikilsvert atriði í sambandi
við paracentesis er svæfing eða
deyfing. Mér var kennt, að
svæfa ætti tveggja ára börn og
eldri, en ekki þau, sem yngri
væru. Þessi aldurstakmörk hefi
ég ekki viljað binda mig við al-
gjörlega, þar eð börn eru mjög
mismunandi bráðþroska.
Með aukinni reynslu hefi ég
sannfærzt um, að mörg börn
yngri en 2ja ára muna eftir
sársaukanum við aðgerðina, sé
ekki svæft eða deyft, og situr
óttinn í þeim lengur en mann
grunar. Ég svæfi því oft börn,
alveg niður 1 eins árs að aldri,
skyndisvæfingu með vinylæth-
er eða legg inn bómull vætta í
liqvor Bonain í nokkrar mín-
útur.
Af ástæðum, sem ég mun
koma að síðar, í sambandi við
lyfjameðferðina, held ég að
réttast væri að gefa í öllum
bráðum eyrnabólgum antibio-
tica þegar frá byrjun, eða því
sem næst.
Ef nokkurt rennsli er að ráði
frá eyra 2—3 dögum eftir para-
centesis (eða spontan perfora-
tion), einkum ef útferðin er
þykk, er ég vanur að byrja að
skola eyrað með volgu bórvatni
soðnu vatni eða hitaveituvatni,
eins rækilega og hægt er. Hefi
ég jafnan kennt mæðrum að
gera það sjálfum, með lítilli