Læknablaðið - 01.10.1950, Blaðsíða 11

LÆKNABLAÐIÐ
119
ið notað sem eyrnadropar. Ég
nota það stundum, þegar gröft
ur er mjög þykkur, til þess að
leysa hann sundur, áður en
skolað er. Annars vil ég vara
menn við að nota það lengi í
senn, án þess að skola það
burtu aftur, þar eð það getur
valdið maceration og infection
í eyrnagangi, og hefi ég séð ljót
dæmi þess.
Margir láta sér nægja að ráð-
leggja fólki að hreinsa eyrna-
ganginn með bómull á eldspýtu
og skipta um bómull í eyranu
sem einustu lokal meðferð, og
má vissulega segja, að ekki sé
það vanræksla þó annað sé ekki
gert.
Eins og fyrr var getið, eru
vegetationes adenoides tíð or-
sök otitis acuta. Fer stundum
svo, að ómögulegt reynist að
lækna otitis, fyrr en gerð hefir
verið adenotomi. Sama máli
gegnir oft um recidiverandi
otitis ac., að hann hættir ekki
að koma, fyrr en nefkokskirtlar
hafa verið teknir. En auðvitað
er það ekki einhlítt, frekar en
önnur meðferð, og fyrir kemur,
að ekki tekst að lækna otitis
hvað sem gert er, og verður
hann þá kroniskur. Þetta er nú
oí’ðið fremur sjaldgæft, sem
betur fer.
Barn, sem haft hefir otitis,
skyldi ávallt rannsaka með til-
liti til adenoid vegetationa.
Þrátt fyrir öll meðöl og að-
gerðir getur skeð, að útfrá otit-
is med. ac. komi mastoiditis,
jafnvel með subperiostal ab-
scess og er antrotomia þá óum-
flýjanleg. Við þessa aðgerð á
ungbörnum kemur stundum
fyrir, að hitinn rýkur upp í 41
—42 stig og barnið deyr. En
þetta er nú orðið miklu sjald-
gæfara eftir að farið er að gefa
penicillin, bæði fyrir og eftir
aðgerðina.
Aðgerðum vegna mastoiditis
ac. hefir fækkað svo mjög síð-
ustu árin ,að antrotomian er
nú orðin sjaldgæf, en var fyrir
nokkrum árum daglegur við-
burður og á þetta jafnt við hér
sem erlendis.
Að lokum kem ég þá að lyf-
lœknis-meðferð otitis med. ac.,
þeirri reynslu, sem ég og aðrir
hafa fengið af notkun sulfon-
amida og antibiotica við þenn-
an sjúkdóm, og verð ég þar að
stikla á stóru.
Fyrst ætla ég að drepa á
bacteriologiuna, sem er svo ná-
tengd þessari meðferð.
Af rannsóknum, sem nýlega
hafa verið gerðar í Danmörku,
sést, að um 90% af otitis acuta
þar orsakast af 3 sýklategund-
um: hæmolytiskum streptoc-
occum 10%, Pfeiffers bacillus
20% og pneumococcum 60%,
og 10%, sem þá eru eftir, af
fjölmörgum öðrum sýklum. At-
hyglisvert var í þessum rann-
sóknum að Pfeiffers bacillus