Læknablaðið - 01.10.1950, Blaðsíða 10

118
LÆKNABLAÐIÐ
gúmmísprautu (sprauta og ílát
rækilega soðið), og sagt þeim
að skola einu sinni til þrisvar á
dag, eftir því hversu mikil út-
ferðin er. Þurrka síðan eyrað
vel, smyrja eyrnaganginn með
zinkpasta og láta síðan þétt
samanvafinn bómullarhnoðra
í eyrað, þannig að hann nái
langt inn í hlustina.
Það hefir verið deilt um nauð-
syn þess að skola eyru, og má
segja að bólgan muni batna þó
það sé ekki gert. En ástæðurn-
ar fyrir því„ að ég held fast við
þessa aðferð, eru: í fyrsta lagi,
að síður er hætt við macera-
tion, eczema og graftarbólum
í hlust, ytra eyra og andliti, og
í öðru lagi, að skolunin hjálpar
til að fjarlægja gröftinn úr mið-
eyranu, eins og bezt má sjá af
því að alloft rennur vatnið út'
um nef sjúklingsins þegar eyr-
að er skolað.
Mörg efni hafa verið notuð
til lokal meðferðar við otitis
med. ac. Eitt þeirra er Aurisan,
sem virðist talsvert notað hér.
Er gott fyrir fólk að hafa það
við hendina til að deyfa verki
í eyra, ef ekki næst strax í
lækni. Ég hefi stöku sinnum
notað það, þegar verkir eru, en
lítið á hljóðhimnu að sjá. Ann-
ars held ég, að lækningamáttur
þess sé vafasamur. Ég vil alvar-
lega vara kollega við að nota
Aurisan í eyra, sem nýlega hef-
ir verið stungið á, eða útferð er
úr, þar eð dæmi eru til að svip-
uð efni hafa þá valdið necrosis
í hljóðhimnu, með þeim afleið-
ingum að myndazt hefir stórt
gat og heyrn minnkað.
Penicillin-dropar hafa einnig
talsvert verið notaðir, en árang-
ur misjafn. Á Sundby Hospital
í K.höfn var fyrir nokkru gerð
tilraun með þá á 50—60 börn-
um, 0—3ja ára gömlum, með
álíka mörgum sem ,,kontrol“,
og báðir flokkar að öðru leyti í
sömu meðferð. Niðurstaðan
var, að þau börn, sem penicil-
lin-dropa fengu í eyrun höfðu
85% lengur útferð en hin, og
auk þess fengu mörg þeirra ot-
itis externa.
Pulv. penicillini sulfathiasoli
hefir einnig nokkuð verið reynt
(blásið inn eftir að eyrað hefir
verið hreinsað), og finnst mér
árangurinn heldur vafasamur
a. m. k. hvað mínum sjúkl. við-
víkur. Auk þess vill duftið oft
harðna í eyranu og þá erfitt að
fjarlægja það. (Aftur á móti
hefir mér oft reynzt þetta efni
vel við otitis chron.).
Spir. acidi borici hefir mikið
verið notaður og er enn. Vera
má að hann geri eitthvert gagn,
þó ekki hafi ég séð neitt skrif-
að því til sönnunar. Mér hefir
reynzt inndreyping bórspiritus
í eyru barna svo kvalafull, að
ég er löngu hættur því og þyk-
ir það ekki svara kostnaði.
Oxydol er og hefir verið mik-