Læknablaðið - 01.03.1955, Qupperneq 21

LÆKN ABLAÐ IÐ
31
gina pectoris-verk má taka eft-
irfarandi fram, sem bent getur
á fyrra syndromið:
Ef sjúklingurinn hefir
asthma, langvinnan hósta og
uppgang eða önnur einkenni
um lungnasjúkdóm.
Cvanosis, sem annaðhvort
kemur í verkjaköstunum eða
eykst í þeim. Sjúklingar með
angina pectoris eru venjulega
fölir, og lijá þeim ber fyrst á
nokkurri cyanosis að ráði. þeg-
ar um coronarthrombosis er að
ræða með shoeki sem ]iví fylg-
ir. Shock fylgir ekki angina
hypercyanotica.
Verkurinn er á svipuðum
stað í brjóstinu við hæði syn-
dromin. Enginn höfundur hefir
getið um að verki við angina
hypercyanotica leggði upp i
vinstri öxl og handlegg eða háls
eins og skeður við angina
pectoris.
Verkurinn getur aukist við
innöndun t. d. við pleuraverk
eftir lungnaemlioli. Þetta er
mjög sjaldgæft við angina
pectoris, en skeður stundum
hjá sjúklingum með pericar-
ditis samfara coronarthrom-
bosis.
Verkurinn getur staðið bæði
stutt og lengi við bæði svndro-
min, og getur komið við likam-
lega og psykiska áreynslu hjá
báðum.
Hjá suinum sjúklingum með
hvpertrofi á hægri ventriculus
finnst aukin hjartadeyfa til
hægri við sternum og kröftug
]mlsation yfir præcordium
medialt og niður í epigastrium,
þar eð hjartað snýst um lengd-
arás sinn þannig, að hægri
ventriculus leggst nær brjóst-
veggnum.
Hj arta-línuritsbreytingar, er
benda á aukið erfiði hægra
hjartahelmings, og koma í ang-
ina hypercyanotiea köstum,
er auðvitað góð vísbending.
Ivom þetta greinilega fram hjá
sjúklingi mínum með aukinni
hægri hneigð í köstunum i
hjartalínuriti og sums staðar
liægri grein lilok.
Við embolus arteriae pul-
monalis geta komið skyndi-
breytingar í hjartalínurit, sem
mjög eru líkar og við coronar-
tlirombosis í afturvegg. Verður
þá að stvðjast við sjúkrasögu
og kliniska sjúkdómsmynd.
Stundum er hjartalínurit til
einskis gagns við diagnosis á
verkjaköstum þessum, því að
engar breytingar koma fram í
því.
Gott er til aðgreiningar að
gefa nitroglycerin. Hefir það
lítil ef nokkur álirif við angina
hypercyanotica, en allir lækn-
ar ]iekkja verkun þess við an-
gina pectoris. Einnig ber að
undirstrika, að súrefnisgjöf er
til mikils gagns við angina by-
percvanotica, en hefir lítil eða
vafasöm áhrif við angina pect-
oris.
Skýringin á því, hve verkur-