Læknablaðið - 01.07.1957, Síða 19

L Æ K NABLAÐIÐ
57
Þetta er nýr flokkur veira,
sem liefur fundizt í þörmum
og saur manna.
Echo-veirur valda sjúkleg-
um breytingum á mannafruni-
um og apanýrum í vefjarrækt-
un. Áhrif þeirra eyðast ekki
(neutraliserast ekki) af mænu-
sóltar eða coxsackie mótefnum,
og þær valda ekki sjúkdómum
við innspýtingu i mýs. Áhrif
þeirra evðast hins vegar af
gammaglobulini og serum
manna, sem liafa smitast af
echo veirum.
Nú eru þekktar ji. m. k. 13
tegundir af eclio veirum, sem
hver um sig myndar sérkenn-
andi mótefni. Sjö þessara teg-
unda hafa fundizt í saur fólks
með meningitis serosa, en hin-
ar í heilbrigðu fólki.
Nú eru taldar öruggar sann-
anir fyrir því, að þcssar veirur
valdi alloft meningitis serosa,
enda hafa margir einangrað
þær frá meningitissjúklingum,
bæði úr saur og mænuvökva.
Samfara sjúkdómnum jukust
mótefni gegn viðkomandi
veirustofnum. Þar með er stað-
fest sambandið milli sjúkdóms-
ins og veirunnar.
Áð þvi er viðkemur einkenn-
um skal þess getið, að i ritgerð,
sem Karzon o. fl. birtu á fundi
í Society of Pediatric Research
árið 1956, töldu þeir líkur fyr-
ir því, að echo veirur gætu
valdið skammvinnum (tran-
sient) ílömunum á vöðvum.
Rétt er að fara nokkrum orð-
um um sambandið milli mænu-
sóttar-, coxsackie- og echo-
veira.
Þessar veirur finnast allar í
koki og saur, og geta fundizt
hæði i sjúku og heilbrigðu
fólki. Þær finnast langoftast á
sama árstíma, þ. e. sumar og
liaust.
Fyrstu coxsackie-veirurnar
fundust í tveimur lömunar-
sjúkl., og nokkrum sinnum
hafa síðan fundizt coxsackie-
og mænusóttarveirur samtímis
í sama sjúklingi. Mótefnaaukn-
ing gegn báðum veirunum hef-
ur líka fundizt í slíkum sjúkl-
ingum.
Áður en coxsackie- og echo-
veirur fundust, var talið, að öll
tilfelli af meningitis serosa,
sem fyndust í mænusóttarfar-
aldri, stöfuðu af mænusóttar-
veirum. Nú er sannað, að svo
er ekki, og faraldrar af menin-
gitis serosa eru stundum
idandaðir. ,Þannig fara mænu-
sóttar-, coxsackie- og echo-
meningitis stundum saman í
faraldri.
í Málmey í Svíþjóð var t. d.
blandaður iiolio- coxsackie
echofaraldur haustið 1952.
Byrjaði faraldurinn með cox-
sackie meningitis, en lömunar-
tilfelli náðu hámarki í síðari
hluta faraldursins. Svipað
tímasamband var í Stokkhólmi
1949 og 1950.
Á Stokkhólms epidemisjulc-