Læknablaðið - 15.07.1958, Page 11

LÆKNABLAÐiÐ
GEFIÐ ÚT AF LÆKNAFÉLAGI ÍSLANDS OG
LÆKNAFÉLAGI REYKJAVÍKUR
Aðalritstjóri: ÓLAFUR BJARNASON. Meðritstjórar: JULÍUS
SIGURJÓNSSON (L. í.) og ÓLAFUR GEIRSSON (L. R.)
42. árg. Reykjavík 1958 4. tbl. ■ . .■
Xtttrbus cnrdis truumeaticuis non-pcne-
truns (Contusio cordis)
Cftir próf. dr . med. dddicjuid S'amúefióon
Tvær sjúkrasögur.
Full ástæða er til að leiða at-
hygli lækna að því, að af áverka
á brjóst getur hlotizt hjarta-
meiðsli eða hjartamar með ým-
iss konar truflunum á hjarta-
starfseminni. A þeirri l)ílaöld,
sem við lifum á, er enn meiri
ástæða til að óttast slíka áverka.
Fg leiði þó alveg lijá mér að tala
um skurði, stungur og skotsár
í brjóst og hjarta, en sný mér
að þeim áverkum á brjóst og
hak, sem revnslan sýnir að oft
valda alvarlegu lijartamari eða
-meiðslum og oftlega er ekki
greint af læknum fvrr en langt
er um liðið. Eg telc því til um-
ræðu tvær sjúkrasögur um
þetta efni, en vík áður að
þeim helztu greinum, sem
um þetta efni hafa verið rit-
aðar.
Ber fyrst að minnast á rit eft-
ir prófessor Erik Warburg1) i
Kaupmannahöfn, er kom út
1938. Hefur Warburg grafið
upp 177 sjúkrasögur úr eldri
og yngri læknabókmenntum, og
er sú fyrsta frá árinu 1676 eftir
danska lækninn Oluff Borch.
Bætir Warburg við 13 eigin
sjúkrasögum. Af öðrum má
nefna Urbach2), Bright og
Beck3), Leinoff4) og Aren-
bergS). Allir ofangreindir liöf-
undar segja frá mörgum sjúk-
lingum allt upp í 250, sem orð-
ið hafi fyrir áverka, er hafi
valdið skemmd eða mari í
hjartavöðva og/eða gollurshúsi.
Við tilraunir á dýrum, kanín-
um og liundum, liafa eftir liögg
á brjóst fundizt subepicardial og
subendocardial hlæðingar í
hjartavöðva ásamt liæmoperi-
cardium, hjartavöðvaskemmd,
hjartabilun, arrythmia, ýmsum
hreytingum á hjartalínuriti og
skyndidauði vegna ventriculær
fibrillation eða hjartastöðvunar.
Kemur þetta vel heim við það,