Læknablaðið - 01.09.1960, Blaðsíða 44

Griseofulvin verkar ekki á bakteríur og er því án áhrifa á eðlilega
flóru þarmanna.
Griseofulvin er án áhrifa á flesta aðra sveppi en þá, sem hér eru
taldir. Því er næsta áranguralaust að gefa Lamoryl Leo við t.d.
erythrasma, pityriasis versicolor, blastomycoses og moniliasis.
Aukaverkanir og Eiturverkanir eru við terapeutiska skammta
fáar og vægar. Svimi og klígja koma fyrir, einkum í byrjun gjafar,
en hverfa oftast síðan. Fækkun hvítra blóðkorna hefur sézt, einkum
í börnum.
Risalegir skammtar 200 mg/kg griseofulvin spýtt í æð á tilrauna-
dýrum, - geta haft í för með sér stöðnun á frumudeilingu í blóð-
mergi og í testes.
Klinik: Örðugt er að segja um, hversu lengi eigi að halda áfram
gjöf. I flestum tilfellum nægir 3-4 vikna gjöf. Við onychomycosis
nægir þó eigi minna en 3-4 mánaða gjöf.
Klinisk einkenni segja allvel til um, hvenær hætta megi gjöf
griseofulvins, en athuga ber, að finna má og rækta umrædda sveppi
frá t. d. naglröndum og tábilum, enda þótt öll önnar sjúkdómsein-
kenni séu horfin. Lækning telst því fyrst örugg, þegar ekki tekst að
finna eða rækta sveppina frá þeim svæðum, er sýkt voru.
Við trichophytia getur brot ljóss (frá Woods lampa) í hári gefið til
kynna, hvar vöxtur sveppanna sé mestur.
Indicationes : Dermatomycoses, er valda sveppir, sem griseofulvin
verkar á og að framan eru taldir.
Doses: Venjulegur dagskammtur er 1 g (~4 töflur Lamoryl Leo).
í svæsnum tilfellum má tvöfalda þessa gjöf (2 g, ~8 töflur Lamoryl
Leo).
Contraindicationes eru, í venjulegum skiiningi, tæpast nokkrar.
Umbúðir : Lamoryl Leo er í glösum og eru 25 eða 100 töflur í hverju
glasi. Hver tafla ~250 mg griseofu/vin Leo.