Læknablaðið - 01.09.1960, Qupperneq 57

LÆKNABL AÐIÐ
125
Tölur þessar eru í góðu sani-
ræmi við erlendar skýrslur, og
má þar til nefna, að dánartala
af völdum kransæðasj úkdóma í
Bretlandi er talin 143%c allra
dánarmeina þar árið 1956.
Af hérlendum krufninga-
skýrslum verða ekki dregnar
ályktanir að svo stöddu, en þess
vil ég geta, að Níels Dungal pró-
fessor liefur skýrt mér frá, að
fyrstu árin, sem hann fram-
kvæmdi krufningar liér á landi
(frá 1933), hafi verið sjaldgæft
að rekast á þessa sjúkdóma, en
síðar liafi það mjög færzt í vöxt,
einkum þó eftir 1940.
Er af þessu sýnt, að hér er
orðið um mikilsvert þjóðfélags-
legt vandamál að ræða. Þurrar
tölur veita þó ekki fyllilega rétta
mvnd af ástandinu. Mjög oft er
um að ræða einkar verðmæt
mannslíf, þ. e. menn, sem aflað
hafa sér mikillar þekkingar og
reynslu og iiafa á liendi vanda-
söm störf fvrir samfélagið og
eru enn á góðum aldri, oft 40
—60 ára. Mikil nauðsyn er því
á varnaraðgerðum, og kemur
mér i hug, hvort ekki væri
hvggilegt að koma hér á fót sér-
stakri stofnun í þessu skyni.
Mætti þá væntanlega styðjast
við þá reynslu, sem fengizt lief-
ur í viðureign við svipaða vá-
gesti, svo sem berklaveikina,
sem nú virðist að mestu búið
að sigrast á.
Orsök kransæðasjúkdóma er