Læknablaðið - 01.09.1962, Page 81

LÆK NABLAÐIÐ
139
koma að réttu lagi einungis til
greina í stórum sjúkrahúsum í
borgum eða verulegu þéttbýli.
Raunar ætti það ekki að koma
svo mjög að sök. Stórfelldar
samgöngubætur, ekki sízt til-
koma sjúkraflugvéla, hafa ó-
heinlínis stytt allar vegalengdir
til mikilla muna, en lengt þjón-
ustuarm stórra og velbúinna
sjúkrahúsa að því skapi.
Dreifð, blönduð sjúkrahús,
sem keppast um að vera sjálf-
um sér næg um llest, eiga sér
því tæplega raunhæfan rekstrar-
grundvöll til langframa eins og
nú er komið, nema að því leyti,
sem þau geta greitt fyrir allri
vandaminni og aðkallandi þjón-
ustu, og veitt hana a.m.k. ekki
við hærra verði en stóru sjúkra-
húsin, sem hezt hafa að bjóða.
Þau þoka því smám saman fyr-
ir skipulagi, sem betur hentar
nútímakröfum. Þar er keppi-
keflið samhæfing, en ekki sam-
keppni. Framkvæmd slíks
skipulags hlýtur því fyrst og
fremst að vera á vegum ríkis.
en ekki einstaklingsframtaks.
Allsherjarsamliæfing sjúkra-
liúsþjónustu á grundvelli
svæðaskiptingar verður með
þcim hætti, að landinu er skipt
í umdæmi, nægilega fjölmenn
til að hvert um sig geti staðið
undir sjúkrahúsi af fullkomn-
ustu gerð, þar sem völ er á
hvers konar þröngsérhæfðri
þjónustu og aðstaða er til sam-
starfs af því tagi, sem nefnt er
„team \vork“. Áætlað er, að lág-
marksíbúatala sliks umdæmis
sé sem næst tveimur milljónum
manna. Sjúkrahús þessarar teg-
undar eru því tæplega þekkt ut-
an stórhorga.
Umdæmunum er svo skipt i
smærri svæði, er kalla mætti
umdæmi annars stigs. Hvert
hefur sitt annars stigs sjúkra-
hús með miðlungi stórum deild-
um fyrir allar helztu sérgreinir.
Umdæmum annars stigs er síð-
an skipt í umdæmi þriðja stigs,
en í hverju þeirra er eitt þriðja
stigs sjúkrahús, allmiklu minna
í sniðum en annars stigs sjúkra-
hús, enda ætlað að sjá miklu
færra fólki fyrir þjónustu.
Deildarskipting er þar einungis
miðuð við almennar hand-
lækningar, lyflækningar, fæð-
ingarhjálp og hýsingu far-
sóttasjúklinga. Engu að síð-
ur eru þessi sjúkrahús allstór,
of stór til að vera smæsta eining
i þéttmöskvuðu neti heilbrigð-
isþjónustu, sem á í hvívetna að
fullnægja öryggiskröfum. Eink-
um er bæpið, að þau komi að
verulegu gagni þeim landshlut-
um, sem eru sérstaklega strjál-
býlir og torsóttir yfirferðar, t.
a. m. að vetrarlagi. Kemur þá
til fjórða stigið í þessu kerfi.
Eru það sjúkraskýli, er sam-
svara að stærð og staðsetningu
þörfum þessara landshluta fyr-
ir minni háttar sjúkrahúshjálp,
sem veita þarf án tafar og án
fyrirvara, svo sem aðgerðir