Læknablaðið - 01.04.1970, Qupperneq 59

LÆKNABLAÐIÐ
67
ínarksltröfur uni þau. Svipuðu
nnati er unnt að koma á utan
sjúkrahúsanna, á þeim störf-
um og þjónustiu, sem þar er
innt af hendi.
Því miður hafa íslenzkir
læknar ekki sinnt vísindaleg-
um verkefnum sem skyldi, en
livers vegna? Er mennfun
læknaefna okkar áfátt, utan-
hókarfærdómur of mikill og
þeim ekki tamið spurult huig-
arfar og rannsóknarandi? Eða
eru kjörin þrátt fyrir allt það
lóleg, að brauðstritið verðí
lækninum ávallt efst í huga?
Kennsian í læknadeild er
löngu úrelt og stöðnuð, margir
kennararnir eru of hlaðnir
störfum við daglega stjórn
spítaiadeiida. Þyrfti að létta
henni af þeim, og væri kennsl-
un'ni að einhverju leyti dreift
á fleiri hendur, fengju stúdenf-
ar mieiiri yfirsýn og kynntust
ólíkum sikoðunum.
Til eflingar vísindalegu
starfi þurfa að vera til stöður
við sjúkraiiúsin fyrir lækna,
sem sinntu vísindaleguan verk-
efnum um ákveðinn tima, og
fjársterka visindasjóði ætti að
stofna við sjúkrahúsin, tiil að
standa undir öhjákvæmilegum
koslnaði af rannsóknunum.
Hafi læknuan verið skapaðar
slíkar aðstæður og viðunandi
kjör að öðiiu levti, verða þeir
að sýna i verki, að þeir séu
þessa vei'ðugir. Fyrir tveiaaaur
áruiaa gengu læknar á Land-
spíta'lanuiai fa'á reglugerð fyrir
slíkan visiaadasjóð. Leaaga-a aaáði
málið ekki að gaaiga, jaar seaaa
e’kki var séð fyrir fjáa-veitiaag-
aaan til sjóðsins og ráðanaenn
höfniuðu þeian tiliöguan uaaa
tekjuöfiluoiarfleiðir, seaaa fraaaa
voiru settar í i'eglugerðinni.
Tillögurnar, sem læknar
laafa lagt á borðið um mál siin
í rfirstandandi samningavið-
i'æðuan, eru margvíslegar. Ekki
liafa þó öil haráttumál þeii'ra
verið lögð fnani í tilflöguformi,
enda þótt þau séu nátengd nýj-
um sainningagerðum.
I>að vei'ður að fást skýlaust
orðað í sainningunum, að
vinnutími læknis eigi ekki að
vera lengri en 36 kist. í vikiu
liverri, eins og áður gilti, auflv
óhjákvæmilegrar vakta- og yf-
irvinnu, sem j)ó verður jafn-
framt að stilfla mjög í iaóf. I>að
er ekki vansalaust, að læknar
láti viðgangast, að ákvæði um
aflflt að óO klst. vinnuviku standi
í samningum þeirra, þegar aðr-
ar stéttiir eilu sífellt að jaoka
sínuan vinnutíina niður á við.
Hin nýja gjaldskrá, sein lögð
hefur verið fi'am tifl grundvall-
ar samninguin fyrir sérfi'æð-
inga utan sjúkralhúsa, olfli tals-
verðum dei'lum, j)egar hún var
tifl luonræðu á síðastliðnum
vetri, og er raunar samning
nýrrar gjaldskrár eitt af sí-
gildum deiluanálum naeðafl
laokna. Má veiia, að bezta og
skynsamlegasta ráðið væri að