Læknablaðið

Árgangur

Læknablaðið - 01.08.1971, Blaðsíða 62

Læknablaðið - 01.08.1971, Blaðsíða 62
160 LÆKNABLAÐIÐ svanna / býr sigur kynslóðanna“ kvað skáldjöfurinn Matthías Jochums- son. Honum var vel ljós sú þýðing, sem leiðbeiningarstarf kærleiks- ríkrar og góðrar mcður hefir fyrir uppvaxandi kynslóð, og hann kunni vel að meta þann dýra andans fjársjóð, sem hans ágæta móðir gaf honum í veganesti. Og sú mun hafa orðið reynsla margra mætra manna fyrr og síðar, að sá lærdómur, sem þeir í bernsku námu við kné móður sinnar, tók fram öllum öðrum lærdómi, sem þeir námu í veglegum og frægum skólum hjá hálærðum meisturum. Þar hafði verið lögð sú trausta undirstaða, sem síðan var gott að byggja ofan á. Yður finnst ég væntanlega hafa mikið rætt um hversdagslega og leiðinlega hluti cg tala ólíkt því, sem þér eigið að venjast, er flutt er minni kvenna. En hár ber það til annars vegar, að ég er ekki skáld og hugmyndaflugið er takmarkað, en hins vegar, að ég vildi gjarnan minna á þann þýðingarmikla þátt í starfi og lífi konunnar, sem fram fer innan veggja heimilisins og ekki er metinn eða þakkaður að verð- leikum, jafnvel blátt áfram lítilsvirtur. Hinu gleymi ég þó ekki og er Ijúft að viðurkenna, að konur geta sjálfsagt orðið jafnokar karla á fjölmörgum sviðum þjóðlífsins, og á sumum sviðum skyldi maður halda, að þátttaka konunnar ætti a5 verða til mikils gagns, svo sem í félagsmálum. Og mér finnst það vel viðeigandi á þessu merkisafmæli L.í. að flytja hér hjartans þökk hinum mörgu læknakonum, liðnum og lifandi, sem átt hafa sinn mikla þátt í mörgum afrekum og heilla- ríku starfi íslenzku læknastéttarinnar. Heyrt hefi ég því fleygt, að læknar væru heldur lélegir eiginmenn og heimilisfeður. Ekki veit ég reyndar, hvort þetta hefir við nokkur rök að styðjast, en vel má það þó vera. Læknisstarfið er alltaf ábyrgðar- mikið, og þreytandi starfsaðstaða íslenzkra lækna velflestra hefir verið allt fram að þessu mjög eríiður vinnudagur, oft óhóflega langur. Oft hafa togazt á skyldur við starfið og skyldurnar við eiginkonu og heimilið og oltið á ýmsu, hvort meira hefir mátt sín. Oft hefir þetta komið hart niður á konunni og heimilishaldinu og hún mætt því með skilningi cg umburðarlyndi og með því afstýrt vandræðum, en verið skjól og skjöldur heimilisins, hjálpandi, huggandi, hvetjandi. Þeim sé heiður og þökk. Eins og títt er um litla ræðumenn, þá er ég þegar orðinn lang- orður án þess þó að hafa getað sagt nema lítið af því, sem ég vildi sagt hafa. Nokkru verð ég þó að bæta við: Ég stend í þeirri þakkar- skuld við konuna, að vonlaust er, að ég fái nokkurn tíma greitt hana, en út úr þessu bjargar hún mér auðvitað með því að gefa mér upp alla skuldina án skilyrða, því að þannig gefur hún jafnan af örlæti síns gjafmilda hjarta. Frá vöggu til grafar er konan hinn góði föru- nautur mannsins, kærleiksrík, umburðarlynd og fórnfús, hvetjandi hann til stórra dáða, skilningsrík og full samúðar, þegar illa gengur, líknandi og hjúkrandi, þegar sjúkdómar og slys henda mann eða þegar ellin leggst að. Og með ástúð og umhyggjusemi léttir hún manni eins og auðið er síðustu þungu skrefin að tjaldinu leyndardómsfulla, sem skilur líf og dauða, og sem allra síðustu þjónustu veitir hún manni, að minnsta kosti í voru landi, loks með því að búa um hinar jarðnesku leifar manns, áður en lagður er til í hinni hinztu hvílu. Og eins og
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96

x

Læknablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Læknablaðið
https://timarit.is/publication/986

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.