Læknablaðið - 01.02.1973, Side 21

LÆKNABLAÐIÐ
9
Anatomi: Richter, Grundriss der norm.
menschl. Anatomie, 754 bls.
W. Spaltehoz, Handatlas d. Anatomie
des Menschen I-III.
Physiologi: Halliburton, Handbook of
Physiology, 770 bls., þar af var embryo-
logia 54 bls.
Pathologi: E. Ziegler, Allgemeine Patho-
logie u. pathol. Anatomie, 780 bls.
Hygiene: A. Gártner, Leitfaden der
Hygiene, 560 bls.
Medicin: I. Fuhr v. Mering, Lehrbuch
d. inneren Medizin, 1200-1300 bls.
Chirurgi: Wullstein & Wilms, Lehrbuch
der Chirurgie, I og II, alls 1650 bls. Leser,
Allgemeine Chirurgie.
Obstetrik: A. Diihrssen, Geburtshilfe,
280 bls.
Farmakologi: Poulsson, Farmakologi, ca.
580 bls.
Réttarlæknisfræði: K. Pontoppidan,
Förste og anden Række af Retsmedicinske
Forelæsninger. Hugo Marx, Praktikum der
gerichtlichen Medizin.
Augnlækningar: Curt Adam, Therap.
Taschenbuch fiir die Augenpraxis, 280 bls.
Björn Ólafsson hafði látið lesa: P. Silex,
Kompend. d. Augenheilkunde, 258 bls.
í sambandi við námskeiðin um holds-
veiki og geðveiki voru ekki lesnar sér-
stakar bækur. Holdsveikinámskeiðið fór
fram í holdsveikraspítalanum í Lauganesi,
og voru sjúklingar sýndir.
VERKLEG KENNSLA
Kemi: Kennslan var þar bæði munnleg
og verkleg efnagreining. Eins og venja er,
fengum við slatta af efni og skyldum segja
til um, hver efni þar voru í. Ekki man
ég nafn leiðarvísisins. Prófið var tvíþætt,
bæði munnlegt og analysis.
Anatomi: Skólinn átti beinagrind og
nokkuð af stökum beinum, og unnum við
að því að bæta við það safn. Guðmundur
Hannesson bjó til m. a. fallegt ,,præparat“.
Það var parspetrosa oss. temporatis, söguð
þannig sundur, að skurðurinn lá gegnum
cochlea. í anatomi var verkleg kennsla,
krufning (dissectio). Þegar lík fékkst,
voru hinir elztu látnir ganga fyrir. Við
vorum ekki það margir, að verkefnið væri
ekki nægilegt, enda gátum við sex raðað
okkur kringum líkið. Dissectio stóð í
nokkra daga, enda var líkið varið rotnun
með injectio í aorta. Dissectio var ekki
prófgrein.
í physiologi man ég, að okkur var sýnd-
ur pshygmometer og að við fengum að
spreyta okkur við spirometer. í pathologi
sáum við gerðar obductionir, en tókum
ekki sjálfir þátt í þeim.
Farmakologi: Skólinn átti dálítið
farmakolog. safn, og var það notað við
kennsluna og við prófið. Obstetrik: Skól-
inn átti grindarlíkan og barnslíkan til
sýnikennslu og æfinga. Var það vitanlega
einnig notað við próf.
Medicin og chirurgi: Verkleg kennsla í
þessum greinum fór að langmestu leyti
fram á tveim stöðum, þ. e. í skólahúsinu
og í Landakotsspítala. (Gamla spítalanum,
sem nú er horfinn). Skólinn hafði „frí-
lækningu á póliklíník“ í skólahúsinu
tvisvar í viku. Til þess voru notaðar þrjár
samliggjandi stofur á neðri hæð hússins.
Var miðstofan biðstofa, en í hinum lyf-
lækningar og handlækningar sitt hvoru
megin, undir stjórn landlæknis og Guð-
mundar Magnússonar. Starf okkar nem-
enda þar var að skrifa stuttan journal fyr-
ir hvern sjúkling, framkvæma rannsókn-
ir og jafnvel gera ýmislegt smávegis, t. d.
binda um og draga út tennur. Auk þessa
hafði Andrés Fjeldsted, augnlæknir, póli-
klíník einu sinni í viku og Vilhelm Bern-
höft tannlæknir, einu sinni í viku. Hið
daglega starf við verklega námið fór fram
í Landakotsspítala, sem þá var eina
sjúkrahúsið í Reykjavík.
Fyrsta veturinn höíðum við ekki „spít-
alaskyldu“, en þó fylgdumst við með
starfi Guðmundar Hannessonar, en hann
stundaði handlækningar fyrstu ár sín hér
í Reykjavík. Síðan unnum við undir ör-
uggri stjórn Guðmundar Magnússonar,
sem meðal okkar gekk undir nafninu
,,magister“. Starfið var í því fólgið að taka
við nýjum sjúklingum, skrifa journala og
framkvæma rannsókn til bráðabirgða, þar
á meðal ætíð þvagrannsókn. Síðan tóku
læknarnir Guðmundur Magnússon og
landlæknir við, létu okkur koma með okk-
ar diagnosis og bættu síðan við skoðun og
diagnosis. Á skurðstofunni vorum við að
mestu áhorfendur að öðru en því, að ein-
hver hinna elztu framkvæmdi svæfinguna.