Læknablaðið - 01.06.1977, Síða 74

122
LÆKNABLAÐIÐ
óhæfur til starfs sem læknir, geta
hugsanlega komið frá mörgum aðilum.
Við teljum, að þör.f sé betra eftirlits og
aðhalds, en að það eftirlit sé í höndum
læknastéttarinnar. Við leggjum hins
vegar áherzlu á, að því meir sem lækn-
ar notfæra sér þekkingu stéttar sinnar
í eigin þágu, því minni verður þörfin
á formlegu aðhaldi eða eftirliti með
starfshæfni.
17. Sé læknir veikur og leiti sér ekki
hjálpar eða yfirsjáist, að hann sé hjálp-
anþurfi eða neiti að hlýða ábendingum
þar að lútandi, er aðgerða þörf, sem
ekki taka tillit til hins venjulega sam-
bands læknis og sjúklings.
18. Gerðar eru tillögur um samskipti
læknis og stéttar hans í þessum tilvik-
um.
Reykjavík 25.2. 1977
Greinargerð þessari fylgir heimildaskrá, með
rúmlega 80 ótölusettum tilvitnunum. Þeir sem
áhuga hafa á að fá skrána geta snúið sér til
skrifstofu Iæknasamtakanna.
Kennsla í heilsugæzlugreinum
Framh. af bls. 110.
KYNNING HEILSUGÆZLU í
LÆKNADEILD
Augljóst er, að auk þjálfunar í greiningu
oð meðferð sjúkdóma og kvilla, þurfa
heilsugæzlulæknar að hafa staðgóða þekk-
ingu og hæfni í ýmsum öðrum greinum, er
svari kröfum heilbrigðiskerfisins.
Framhaldsmenntun í heimilislækning-
um verður ekki rædd án þess að í sömu
andránni sé hugað að grunnnámi í lækna-
deild, þar sem ekki er hægt að skipuleggja
kennslu læknanema án þess að taka mið af
því framhaldsnámi, sem á eftir kemur.
Fyrir dyrum stendur að taka upp mark-
vissa kynningu á almennri og sérihæfðri
læknisþjónustu og heilsuvernd í lækna-
deild, enda hafa skapast þau skilyrði að
hægt er að taka við stúdentum í heilsu-
gæzlustöðvunum í Kópavogi og í Árbæ og
brátt hyllir undir heilsugæzlustöð við
Borgarspítalann.
Um þessar mundir er verið að skipu-
leggja námsdvöl stúdenta í heilsugæzlu-
stöðvum úti á landi. Hefir heilbrigðisstjórn-
in lagt fram fé til þess að greiða uppihald
og ferðir, auk nokkurra námslauna. Er
hugmyndin, að stúdentar dveljist hálfan til
einn mánuð í heilsugæzlustöð og kynnist
skipulagi og vinnuháttum og taki þátt í
störfum.
KENNSLA í HEILSUGÆZLUGREINUM
í LÆKNADEILD
Á síðastliðnum vetri var kennsla í heilsu-
gæzlugreinum: heilbrigðisfræði, félags-
læknisfræði og heimilislækningum, skipu-
iögð sameiginlega. Var þetta byggt á þeirri
skoðun prófessorins í heilbrigðisfræði og
lektorsins í hæimilislækningum,1 „að þess-
ar greinar (ásamt læknisfræðilegri töl-
fræði) eigi að hafa sem allra nánast sam-
starf um kennslu læknastúdenta...“ „Þess-
ar greinar fjalla allar um skipulagningu
heilbrigðisþjónustu, áhættúþætti í samfé-
laginu og það, hvernig skuli brugðist við
þeim, Aðferðafræði allra þessara greina er
hin sama, faraldsfræði (epidemiologia).“
Á þetta álit hefur í reynd verið fallizt af
forráðamönnum Háskólans og hefir þess-
um greinum verið búið veglegt kennslu-
og rannsóknarhúsnæði að Sigtúni 1.
NÝJAR KENNSLUSTÖÐUR
Um skeið hefir verið óskipað í tvær pró-
fessorsstöður, í félagslæknisfræði og í
heimilislækningum.
Deildarráð lækndeildar hefir óskað eftir
því, að heimild fyrir stöðu prófessors í fé-
lagslæknisfræði verði notuð til bráða-
birgða til þess að ráða megi prófessor í
réttarlæknisfræði.
Þar sem Ijóst er, að efling kennslu í
heilsugæzlugreinum er mikið nauðsynja-
mál, fóru áðurnefndir 'kennarar þess á leit
í bréfi til deildarráðs, að ráðið óskaði eftir
því við menntamálaráðuneytið, að heimild
fyrir prófessorsstöðu í heimilislækningum
verði um stundarsakir notuð til þess að
stofna þrjár hlutastöður: í heimilislækn-
ingum, félagslæknisfræði og heilbrigðis-
fræði. Líta beri á þessa tilhögun sem bráða-
Framh. á bls. 125.