Læknablaðið - 15.10.1981, Blaðsíða 48

218
LÆKNABLADIÐ
Mynd 3 sýnir hvernig fólkið skiptist í flokka
samkvæmt kerfi Ryan’s og félaga (11). Fjórtán
(64 %) sjúklingar með CH eru í 3. flokk og
ofar, par af voru þrír (14 %) með sleglaflökt,
sem stóð skemur en 3 sek. (9 slög) í öll skiptin
(mynd 4). Sex (27 %) eru í 1. fiokki og aðeins
tveir (9 %) höfðu engin aukaslög frá sleglum. í
viðmiðunarhópnum var einn í 3. flokki og einn
í 4a, en 16 (40 %) í flokki 1 og 22 (55 %) án
aukaslaga. Enginn í ættingjahópnum var í 3.
flokki eða ofar, en tveir (7 %) voru í 2. flokki,
10 (35 %) í 1. flokki og 17 (59 %) án aukaslaga.
Mynd 5 sýnir samband Ryan’s flokkunarhóp-
anna priggja og heildarfjölda aukaslaga frá
sleglum á sólarhring.
Tólf (55%) sjúklinga höfðu fleiri en 10
aukaslög frá sleglum á sólarhring, en aðeins
fjórir (10%) í viðmiðunarhópnum og tveir
(7 %) í ættingjahópnum. Fjöldi aukaslaga frá
sleglum hafði tilhneigingu til að minnka í
svefni og allar alvarlegustu hjartsláttartrufla-
nirnar áttu sér stað í vöku. Meðan á Holter-
skráningu stóð, kvörtuðu fjórir sjúklingar um
svima, óreglulegan eða pungan hjartslátt, en
tímasetning einkenna kom ekki heim við
tímasetningu alvarlegra hjartsláttartruflana.
UMRÆÐA
Rannsókn okkar hefur leitt í Ijós óvenjulega
miklar hjartsláttartruflanir hjá einkennalitlum
eða einkennalausum sjúklingum með CH bor-
ið saman við ættingja þeirra og heilbrigðan
viðmiðunarhóp. í öllum tilvikum var hjartslátt-
artruflunin óvænt og einkennalaus, jafnvel hjá
þremur sjúklingum með sleglaflökt. Hin mikla
tíðni hjartsláttartruflana meðal þeirra, sem
hafa þykknaða sleglaskipt, styður þá skoðun
okkar, að þeir hafi flestir eða allir sjúkdóm í
hjartavöðva (5).
í töflu 3 má bera niðurstöður okkar saman
við niðurstöður annarra. Sjúklingar eru valdir
á ólíkan hátt. McKenna og félagar (12)
rannsökuðu 30 sjúklinga, eða alla þá, sem voru
sjúkdómsgreindir á deild þeirra á gefnu tíma-
bili. Canedo og félagar (13), rannsökuðu 33
sjúklinga, sem allir höfðu veruleg sjúkdóms-
einkenni. Savage og félagar (14) völdu sjúkl-
inga til rannsóknar, þannig að 2/3 höfðu ein-
kenni og þriðjungur var án einkenna. Þeir
fundu lítinn mun á tíðni hjartsláttartruflana hjá
þeim, sem voru með og án einkenna. Við
samanburð á þessum rannsóknum kemur fram
óverulegur munur á tíðni aukaslaga og alvar-
legra hjartsláttartruflana. Niðurstöður okkar
Supraventricular premature beats/24 hours
Septum> 1,3 cm
*: One patient with atrial fibrillation excluded.
*) Second degree relatives of patients who died with HC
and came to autopsy, otherwise lste degree relatives.
Fig. 1. Number of supraventricular premature beats
during 24 hour ambulatory electrocardiographic
monitoring in an apparantly healthy control group,
relatives without HCand 21 patients with HC.
Table II. The grading system of ventricular prema- ture bcats (VPD) of Ryan et al (11).
Class Character of ventricular arrhythmia
0 .... No VPB/24 hours
1 .... Occasional <30/hour
2 .... Frequent >30/hour
3 .... Multiform
4A ... Couplets (2 consecutive VPB)
4B ... Ventricular tachycardia (3 or more consecutive VPB)
Table III. Previous 24-48 hour ambulatory electro-
cardiographis studies on patients with hypertrophic
cardiomyopathy. Our results by comparison.
Supra-
ventri-
cular
arryth- Ryan
First author N APB mia* VPB >111 VT
McKenna (12) 30 84% 41% 90% 50% 17%
Canedo (13) 33 70% 33% 82% 47% 15%
Savage (14) 100 54 % 15 % 83 % 65 % 19 %
Present
series 22 68 % 32 % 91 % 64 % 14 %
*: Patients with estabiished atrial fibriilation excluded.
APB — atrial premature beats. VPB —ventricular premature
beats. VT — tachycardia.