Dagblaðið Vísir - DV - 15.03.2007, Síða 6

fimmtudagur 15. mars 20076 Fréttir DV
Jón Ásgeir Jóhannesson
og Hreinn Loftsson hlógu að
Davíð Oddssyni, fyrrverandi
forsætisráðherra, eftir fund í
Stjórnarráðinu, að sögn Jónínu
Benediktsdóttur sem bar vitni í
aðalmeðferð Baugsmálsins í Héraðs-
dómi Reykjavíkur í dag. Hún segir þá
hafa hlegið að Davíð fyrir að trúa að
álagning á vörur í Bónus væri aðeins
átta prósent, hún væri miklu hærri.
Jónína var einnig spurð um frétt-
ir í Fréttablaðinu um tölvupósta
hennar og Styrmis Gunnarssonar,
ritstjóra Morgunblaðsins. Hún ját-
aði því að texti sem þar var notaður
væri kominn frá henni en þar talaði
hún meðal annars um að eyða þyrfti
fingraförum Morgunblaðsins af mál-
inu. Það væri aftur á móti ýmislegt
annað sem fram hafi komið í þeim
pósti sem Fréttablaðið ákvað að birta
ekki. Þar spyr hún Styrmi hvort hann
héldi að Davíð væri til í að hringja í
Jón Gerald Sullenberger og róa hann
niður en Jón Gerald hafði miklar
áhyggjur af tengslum Baugsmanna
við stjórnvöld og var hræddur um
að það þýddi lítið að koma upp um
ólöglega viðskiptahætti þeirra. Að-
spurð sagðist Jónína eiga við Davíð
Oddsson.
Jónína benti Jóni Gerald á að fá
Jón Steinar Gunnlaugsson til að taka
málið að sér en Styrmir hafði bent
henni á hann. Áður segist Jónína hafa
leitað á náðir annarra lögmanna.
hrs@dv.is
„Ég fór nokkrum sinnum með
Guðmundi í Hvítlist,“ segir Magnús
Einarsson, fyrrverandi starfsmaður
Byrgisins, en efnahagsbrotadeild
hefur spurt fyrrverandi starfsmenn
og vistmenn á Byrginu af hverju
Guðmundur Jónsson í Byrginu hafi
átt svona mikil samskipti við fyrir-
tækið. Það selur bæði pappírsvörur
og leður. Að sögn Magnúsar keypti
Guðmundur leðurskinn og fleira
en hann vill meina að tilgangurinn
hafi verið sá að búa til svipur og
leðurgrímur.
Efnahagsbrotadeild spurði fyrr-
verandi vistmann í Byrginu hvort
leðuriðja hefði verið starfrækt
innan heimilisins þegar það var
starfrækt. Ástæðan voru undar-
lega mikil viðskiptið við fyrirtækið
Hvítlist en það selur pappírsvörur
hvers konar og leðurskinn. Kom í
ljós að Guðmundur hefur eytt tals-
verðum fjárhæðum í versluninni
en að sögn Magnúsar Einarssonar
fyrrverandi starfsmanns í Byrginu,
keypti Guðmundur leðurskinn.
Hann segir að það hafi hann gert
til þess að sauma leðurgrímur og
svipur sem hann síðan notaði við
bindi- og drottnunarleiki. Hann
hefur verið kærður af sjö konum
fyrir kynferðisbrot.
Keypti kynlífstól
Að sögn Magnúsar hafði Guð-
mundur óeðlilegan áhuga á kyn-
lífstólum hvers konar. Hann segir
að Guðmundur hafi verslað óeðli-
lega mikið við kynlífstækjabúð sem
ekki er starfrækt í dag.
„Eigandinn hringdi í mig og
sagði mér að Guðmundur væri að
eyða óeðlilega háum fjármunum
í kynlífstækin,“ segir Magnús sem
þekkir eigandann persónulega.
Sjálfur hefur Guðmundur
Jónsson neitað því staðfastlega að
hann stundi bindi- og drottnunar-
leiki. Engu að síður segja konurn-
ar sjö sem hafa kært hann að Guð-
mundur hafi verið haldinn slíku
blæti.
Stórar leðurpjötlur
„Þegar ég fór með honum
keypti hann stærðarinnar leður-
pjötlu,“ segir Magnús en þegar það
gerist vissi hann ekki hvað byggi
undir. Hann áttaði sig ekki á því
að Guðmundur væri að aðhafast
eitthvað rangt. Sjálfur segir
Magnús að Guðmundur
hafi logið miklu og erf-
itt væri að henda reið-
ur á sannleikanum í því
sem hann segir.
Aðspurður hvað
Guðmundur á að hafa
gert við leðrið seg-
ir Magnús að
hann hafi
saumað
eigin
leður-
grímur og svipur. Ekki er vitað
hvort lögreglan hafi lagt hald á slík
tól eða föt.
Neitar öllu
„Ég eyddi alls þrjátíu þúsund
krónum í Hvítlist og það fór allt í
skrifstofugögn fyrir Byrgið,“ seg-
ir Guðmundur Jónsson í Byrg-
inu um verslunarferðir sínar í
Hvítlist. Að auki hafi öll hans
viðskipti við fyrirtækið verið
viðskiptalegs eðlis og í raun
hafi hann bara verið að kaupa
pappír fyrir heimilið.
Þegar haft var samband
við Hvítlist fengust þau
svör að hvorki Byrg-
ið né Guðmund-
ur hefðu verið í
reikningsvið-
skiptum.
Jafnframt
var sagt
að
hugsanlegt væri að hann hefði
verslað eins og hver annar við-
skiptavinur.
Rannsókn í fullum gangi
Margir koma að rannsókn
málsins en fyrir utan lögregluna á
Selfossi þá er efnahagsbrotadeild
ríkislögreglustjóra að skoða fjár-
mál Byrgisins. Lögreglan á Selfossi
verst allra frétta af málinu. Kon-
urnar sjö sem hafa kært Guðmund
hafa allar farið í skýrslutöku, það
má þó vera að þær verði kallaðar
aftur til lögreglu. Einnig er búið að
yfirheyra starfsmenn í Byrginu en
lögreglan á eftir að ræða við Magn-
ús Einarsson. Hann fer þó í yfir-
heyrslu til ríkislögreglustjóra í dag
vegna kyrrsetningu eigna Guð-
mundar, hans sjálfs og Jóns Arn-
ars Einarssonar sem vann með
Magnúsi í Byrginu. Þeir voru allir
skrifaðir fyrir fyrirtækinu Úrím og
Túmmím sem er eignarhaldsfélag
um eignir Guðmundar. Alls hafa
fjörutíu milljónir verið kyrrsettar í
tengslum við Byrgismálið.
valuR gRettiSSoN
blaðamaður skrifar: valur@dv.is
Segir guðmund
Sauma leðurgrímur
Fyrrverandi starfsmaður Byrgisins, Magn-
ús einarsson, segist hafa farið með Guð-
mundi Jónssyni í Byrginu í leðurverslun.
Þar á hann að hafa keypt leðurskinn sem
Magnús segir hann hafa saumað leður-
grímur og svipur úr. guðmundur Jónsson
fyrrverandi forstöðumaður Byrgisins neit-
ar þessu og segist hafa eytt þrjátíu þúsund
krónum í pappírsvörur hjá fyrirtækinu.
„Þegar ég fór með
honum keypti hann
stærðarinnar
leðurpjötlu.“
Magnús einarsson segist
hafa farið allnokkrum sinnum
með guðmundi að kaupa
leður. Hann grunaði þá ekki
hvað hann gerði við það.
guðmundur Jónsson segist ekki hafa
keypt leður í pappírs- og leðurverslun.
Jónína Benediktsdóttir sat í vitnastúku Héraðsdóms Reykjavíkur:
Segir Baugsmenn hafa hlegið af Davíð
Jónína Benediktsdóttir
sagði Jóhannes Jónsson og
tryggva Jónsson hafa komið illa
fram við sig þegar hún var spurð
hvort hún bæri kala til þeirra.
Baugsmálið
Skipafélög gegn
strandsiglingum
„Það virðist ekki vera hag-
ur skipafélaganna að taka upp
strandsiglingar
eins og málin
standa,“ segir
Grímur Atla-
son, bæjarstjóri
á Bolungavík.
Sveitarfé-
lögin á Vest-
fjörðum hafa
lagt fyrir stjórn
og stjórnar-
andstöðu tillögur um að jafna
flutningskostnað á vörum til
Vestfjarða með strandsiglingum.
Skipafélögin notast nú við flutn-
inga á þjóðvegunum milli lands-
hluta. Vöruhús félaganna miðast
við flutningabíla, en sveitastjórn-
armenn telja landflutningana
vera dýrari kostinn.