Kjarninn - 03.10.2013, Blaðsíða 14

09/10 kjarninn Fimm ár Frá hruni
*HRUJ/¼²Y¯NVVRQIRUVWMµUL0HQLJD
Ósáttur á brettinu
í World Class
H runið er mér mjög minnisstætt, enda reyndist það
örlagavaldur í mínu lífi eins
og svo margra. Ég flutti
heim til Íslands í ágúst 2008
eftir að hafa stundað MBA-
nám við Harvard Business
School – fullur til hlökkunar
að takast á við næstu ver-
kefni. Ég hafði verið frum-
kvöðull allan minn starfs-
feril og áður stofnað tvö
hugbúnaðarfyrirtæki og
var með nokkuð mótaða
hugmynd að því þriðja,
sem á endanum varð Meniga. Ég hef hins
vegar vítt áhugasvið og hafði ákveðið að
prófa að starfa í fjármálageiranum, sem
virtist ganga svo vel þrátt fyrir tímabundna
erfiðleika.
Ég átti að hefja störf 1. október hjá ís-
lenskum vogunarsjóði en eftir fall Lehman
Brothers var starfið ekki lengur til staðar.
Ég man eftir mörgum símtölum og SMS-um
til tilvonandi yfirmanns míns sem erfitt var
að ná í – en hringdi þó að lokum til að tjá
mér að það væri ekki lengur grundvöllur
fyrir því að bæta við fólki – og skildi ég
þá afstöðu vel. Fjárhags-
staða mín var ekki beysin
eftir dýrt nám og við tók
örvæntingarfull leit að
nýju starfi. Mér tókst að
ráða mig til Glitnis hinn 2.
október (eftir þjóð nýtingu
en fyrir fall) í sérstakt ver-
kefni sem gekk út á að fylgja
fordæmi hinna bankanna og
setja kraft í erlenda innlána-
söfnun – og var þar með lík-
lega síðasta ráðning Glitnis.
Ég þóttist þó vita að það
væru umtalsverðar líkur á
að bankinn myndi falla og
eftir á að hyggja er ég auðvitað dauðfeginn
að hafa ekki verið bendlaður við erlenda
innlánasöfnun íslensks banka. Það var mjög
sérstakt að verða vitni að falli bankans inn-
an frá og þeim sterku tilfinningum sem
brutust fram hjá starfsfólkinu, án þess að
hafa sjálfur myndað þar nein tengsl enda
mætti ég bara til vinnu í þrjá daga.
Mér eru sérstaklega minnisstæð mis-
munandi viðbrögð starfsmanna dagana
á eftir ræðu forsætisráðherra þegar þeim
var ljóst að spilið væri búið. Leiðtogahæfni
kemur hvað skýrast fram þegar áföll ber