Kjarninn - 26.12.2013, Qupperneq 102

04/04 kjarninn tæKNi
orðinu. Breytum því svo í 2 þegar við þurfum að skipta aftur
um lykilorð mánuði síðar. Við skrifum lykilorð á minnismiða
sem við festum á tölvuskjáinn.
við hugsum ekki eins og tölvur
Lykilorð eru nefnilega frábært dæmi um hönnun sem setur
notandann í síðasta sætið. Langar stafarunur eru fullkomin
lykilorð… ef notandinn hugsar eins og tölva. Hún gleymir engu
og ruglar stöfum aldrei saman. Hún þarf ekkert samhengi til
að rifja upp lykilorð, heldur sækir það bara í minnið nákvæm-
lega eins og það var vistað. Tölvan á alveg jafn auðvelt með að
muna þrjú lykilorð og þrjú þúsund lykilorð.
En við hugsum ekki eins og tölvur. Langt í frá. Við hugsum
og hegðum okkur eins og manneskjur. Við hugsum ekki um H
og h sem tvo stafi, heldur sem sama stafinn í tveimur birtingar-
myndum. Við eigum erfitt með að muna samhengis lausar
runur af bókstöfum og táknum, af því að forfeður okkar höfðu
aldrei nokkurn tímann þörf fyrir þann hæfileika. Við getum að-
eins munað ákveðið mörg lykilorð í einu án þess að rugla þeim
saman. Svona erum við bara og getum ekkert gert í því.
Við brjótum þessar lykilorðareglur af sömu ástæðu og við
göngum á grasinu. Ekki vegna þess að við erum svo vitlaus
að við skiljum ekki til hvers göngustígurinn er, heldur af því
að göngustígurinn er á vitlausum stað. Kerfið er ekki hannað
fyrir þarfir okkar og það er ekki hægt að ætlast til þess að við
breytum okkur til að þóknast því. Við erum bara eins og við
erum. Kerfið þarf að aðlagast okkur.
Um leið og við hættum að líta á það sem vandamál að fólk
hegði sér eins og fólk mun samband okkar við tækni batna
til muna. Ég er bjartsýnn á að fleiri hönnuðir tileinki sér
þennan hugsunarhátt í framtíðinni og hugsi fyrst og fremst
um að þjóna notandanum eins og hann er. Gleðilegt notenda-
vænt ár.