Kjarninn - 29.05.2014, Síða 102

04/06 VíSinDi
stjörnufræðingar hitastig örbylgjukliðsins með mikilli
nákvæmni sem sýndi þennan mun (sjá mynd 2). Mælingar
sýndu að örbylgjukliðurinn er ekki fullkomlega samfelldur
heldur gáraður. Sem betur fer, því ef ekki væri fyrir þennan
hitastigsmun milli svæða í alheiminum hefðu stjörnur og
vetrarbrautir (og þar af leiðandi við) aldrei orðið til!
Samkvæmt óðaþenslukenningunni þandist alheimurinn
svo hratt út (hraðar en ljósið) á fyrstu sekúndubrotum
Miklahvells að skammtaflöktið myndaði þyngdarbylgjur sem
gengu um tímarúmið eins og gárur á vatni. Kenningin spáir
fyrir um að þyngdarbylgjurnar hefðu skilið eftir sig ákveðin
mynstur í örbylgjukliðnum sem væru fingraför óðaþenslu. Ef
slík mynstur er að finna í örbylgjukliðnum myndi það renna
stoðum undir óðaþenslukenninguna.
mælingar frá Suðurskautslandinu
Við fyrstu sýn kann Suðurskautslandið að virðast sérkenni-
legur staður fyrir stjörnuathugunir. Suðurskautið er kaldasti
og þurrasti staður veraldar og er því einstaklega heppilegt
fyrir rannsóknir á örbylgjugeislun sem vatnsgufa í loft-
hjúpnum gleypir annars.
Mynd 2