Innsýn - 01.03.1987, Blaðsíða 11

lýsti fyrir honum hvernig
rokkmúsik verkaði á hann
um fermingaraldur: "Hún er
æðislega æsandi og maður
getur ekki stillt sig um
að sleppa sér.
Stundum dansaði ég fyrir
framan spegil og fann upp
allskonar fettur og
brettur. Mér fannst ég
hverfa djúpt inní músik-
ina."31 Frank Garlock,
forseti tónlistardeildar-
innar í Bob Oones háskól-
anum og stjórnandi
lúðrasveita,1 hefur haldið
marga fyrirlestra í skólum
og klúbbum. Hann segir.
"Ungur maður sem hefur orð
á sér fyrir marga "sigra"
yfir unglingsstelpum sagði
mér að honum reyndist
besta aðferðin til að
"koma stelpunum til sé að
gæla við þær undir
rokktónlist. Hver einasta
stelpa sleppir alveg
framaf sér beislinu við
rétt skilyrði.'"32
Hvernig líta rokk-
spilararnir sjálfir á
hlutverk sitt? Morrison:
"Það má líta á okkur sem
stjórnmálamenn á kynlífs-
sviðinu."33 Marty Balin:
"Við erum ekki að skemmta.
Við erum að stunda
ástalíf."3^ Clagger í
Rolling Stones: "Maður
finnur adrenalínið streyma
um líkamann. Það er
kynörvandi."35 Arthur
Brown: "Öll soul-músik
höfðar til kynhvatar-
innar."3ð Zappa: "Að hafna
rokki er að hafna kyn-
lífi."37 "Tónlist Hendrix
er mjög skemmtileg.
Hljómurinn í músik hans er
afar táknrænn; full-
nægingarstunur, bældir
skrækir, frygðarstunur. .
. . Strákarnir fara með
stelpurnar að tjaldabaki
til að fá áritanir. Meðan
Hendrix er að skrifa á
pappírsmiða, herðablöð,
veski og buxur er hann oft
spurður: 'Hugsarðu um
nokkra sérstaka stelpu
þegar þú ert að spila, eða
hugsarðu bara um athöfnina
sjálfa?' . . . Strákarnir
virðast kunna því vel að
Hendrix æsi upp kynhvötina
í dömum þeirra."38
Starf Bobs Larsens sem
rokkleikara gaf honum
óvenjulega milliliðalausa
reynslu af athugun á
áhrifum rokktónlistar.
Reynsla hann vakti áhuga
hans á rannsókn á hugsan-
legum lífeðlisfræðilegum
skýringum á hegðunar-
munstri því sem hann sá
hjá ungu fólki.
í bók sinni, The Day
Music Died, kemur Larsen
fram með þá tilgátu að hin
lága tíðni rafmagnsbassa
og hinn þungi taktsláttur
í tónlistinni hafi áhrif
á heiladingulinn og heila-
og mænuvökvann og valdi
breytingum á hormóna-
flæðinu, einkum frá
kynkirtlunum. Þegar fólk
finnur þesskonar örvun,
segir Larsen, "er ekki
erfitt að sjá hversvegna
þeir (rokkdansarnir) hafa
í för með sér svo miklar
erótískar hreyfingar."
Persónulegar athuganir
hans ásamt læknisfræði-
legum skýringum leiddu til
þeirrar niðurstöðu hans að
hin móðursjúka, ósiðlega
hegðun sem sumar stúlkur
hafa í frammi eigi rætur
að rekja til þess að þær
"fái kynferðislega
útrás."3^
í ljósi þessa vitnis-
burða ætti að vera
óhugsandi að neita
kynferðislegum áhrifum
sumrar tónlistar. Margir
sem hennar njóta virðast
skilja þýðingu hennar;
sýnilega verða þeir fyrir
þeim áhrifum sem flytjend-
urnir ætlast til. Sálfræð-
ingar þekkja þær ekki
síður en flestir plötu-
snúðar. "Satan veit
það."^ö Vitum við það?
★
"Stundum dansaði ég fyrir framan spegil og fann upp
allskonar fettur og brettur. Mér fannst ég hverfa djúpt
inní músikina."
Innsýn l.tbl. 1987
11