Nýtt S.O.S. - 01.07.1960, Blaðsíða 17

Warms getur sagt um hann hvað hann vill, en þetta er nú svona.“
„Loftskeyti til New Orleans!" sagði nú herramaður nokkur frarnan
við afgreiðsluopið.
Rogers þekkti strax milljónamæringinn Banbury, hann talaði hátt og
skipandi. Rogers rétti honum eyðublaðahefti.
„Gjörið svo vel að skrifa þetta fyrir mig,“ sagði Banbury, „Eg hef farið
úr liði í leikfiminni."
Rogers kinkaði kolli og tók við heftinu.
„Wanamaker, Orleans, Post Office Box 2248,“ las Banbury fyrir.
„Hafið þér það?“
„Já, Sir,“ svaraði loftskeytamaðurinn án þess að líta upp.
„Kaupið fyrir mig Davis-tóbaksframleiðslufyrirtækið. Banbury,“ hélt
kaupsýslumaðurinn áfram.
Rogers rétti Banbury heftið til undirskriftar og hann setti eitthvað
merki á blaðið.
„Hvenær verður skeytið komið til viðtakanda?“
Loftskeytamaðurinn leit á klukkuna. „Eftir um það bil tvo klukku-
tíma," svaraði hann.
Banbury fleygði nokkrum dollurum á borðið í afgreiðslulúgunni og
gekk burt með höndur í vösum.
„Banbury milljóneri kaupir Davis-hlutabréf,“ sagði Maki íhugandi á
svipinn. „Heldurðu ekki. að ég ætti að kaupa tvö hlutabréf fyrir síð-
ustu útborgun af kaupinu mínu?“
„Bull! Á morgun getur hann selt þau, og þá ert þú heilum mánaðar-
launum fátækari. Hver veit hvaða gróðabrall þessi Banbury hefur í
huga.“
„Þú veizt ekki, hvað ég sá í gær,“ sagði Maki og hló við. „í gærkvöldi
horfði ég á Banbury dansa við Mabel. Falleg stúlka þessi Mabel Davis.
Hún hefur alveg dásamleg augu! Mér kæmi ekki á óvart, þótt nú yrði
slegið nýtt met í trúlofunum á Morro Castle. — Jæja, gott og vel. Eg
kaupi mér tvö Davis-hlutabréf. Það, sem maður hefur, hefur maður!“
„Jæja, þú um það,“ tautaði Rogers. „Mín vegna getur þú kastað pen-
ingum þínum á glæ, úr því þú vilt ekki þýðast góð ráð.“
WARMS, FYRSTI STÝRIMAÐUR.
Wilmott skipstjóri gekk hægum, þungum skrefum niður stigann, sem
lá upp á stjórnpallinn. Þegar hann var í þann veginn að ljúka upp
Nýtt S O S
17