Árbók Læknafélags Íslands - 01.01.1935, Page 76
76
eða húðaðar með sykri, súkkulaði eða öðrum bragðbætandi
efnum, skal árita með rauðum bókstöfum á hvítum grunni:
VarúS! Geymist þar, sem börn ná ekki til.
Um útlát eiturefna til annara nota en lækninga fer eftir aug-
lýsingu landlæknis 19. nóvember 1913.
25. gr. Um verð lyfja fer eftir lyfjagjaldskrá þeirri, sem á hverj-
um tíma er í gildi.
Þegar lyf er látið úti gegn lyfseðli eða lyfseðilsafriti, skal lyf-
sali rita verð lyfsins (með eða án umbúða, eftir því sem við
á) á lyfseðilinn eða lyfseðilsafritið.
26. gr. Nú rekur læknir lyfjaverzlun af því að engin lyfjabúð er
í nánd og er komið til hans með lyfseðil frá öðrum lækni; skal
hann þá haga sér að öllu leyti eftir þeim fyrirmælum, sem hér
eru sett lyfsölum. En ef maður kemur til læknis og leitar eigi
læknisráða, en biður um lyf, er eigi má selja án lyfseðils, þá
er læknir sjálfráður um það, hvort hann vill selja honum lyf-
ið. Ef læknir telur víst, að lyfið verði rétt notað og að þörf
sé fyrir það, skal hann að jafnaði láta það af hendi, en ef
læknir telur hættu á því, að lyfið verði skakkt notað, þá skal
hann að sjálfsögðu neita að láta það af hendi. Læknir, sem
sjálfur lætur úti lyf til sjúklinga sinna, skal um áritun lyfj-
anna og annatS haga sér nákvæmlega eftir þessum reglum.
27. gr. Ákvæði þau, er sett eru með þessari auglýsingu, öðlast
gildi þegar í stað, og eru jafnframt úr gildi felldar auglýs-
ingar landlæknis um sama efni frá 21. október 1908 og 10.
október 1921.
28. gr. Héraðslæknar skulu, hver í sínu héraði, vekja athygli
tannlækna, dýralækna og ljósmæðra innan héraðsins á þeim
ákvæðum þessarar auglýsingar, er þau varðar.
Reykjavík, 21. ágúst 1934.
Vilm. Jónsson.