Nýtt Helgafell - 01.05.1958, Blaðsíða 34

Nýtt Helgafell - 01.05.1958, Blaðsíða 34
28 HELGAFELL á augabragde, og so þeim meigenn ofan med stóra Canickestræte. Conferentz Raad Bartholin byriade ad flytia um nóttena snemma hier um kl.ll. og gat þvi mestöllu biargad, enn hinn bróderenn Doctor Hans for seint til þess, og biargad þvi minna. Hinu megenn Canickestræte bran nockru seinna. Ass. Grame náde öllum sinum bundnu bók- um, því marger rettu hendur til ad hiálpa honum. Hinar óbundnu miste hann. Fórst elldenum þeim mun seinna þar ofan epter, en hinu megenn, ad þá Borchens Collegium brann, var enn nú eige Ass. Árna Magnús- sonar gardur farenn ad brenna, sem þvi stód andspænes móte. En þá hann brann var kl. circ. 4. var þá orded dimt bæde af kvollde og reyk. náde hann litlu af miklu Biblio- thece, sem samanstód af tilvöldum bókum. brann þar mörg gömul og góð bók skrifud og þryckt, ad þad er óbætande, þvi sumar þeirra eru aldeiles eige til, sumar fást ei so godar hier epter . . ." *) Af þessu er ljóst, að vindáttin hefur enn verið það suðlæg, að hún hefur bægt eld- inum lengi vel frá húsaröðinni sunnan Kanokastrætis, þeim megin sem garður Áma stóð. En strætið var þröngt, og hefur fljótt orðið erfitt um björgun, úr því eldurinn var á annað borð kominn í götuna. Raunar var aðgangur út í Skinnaragötu úr garði Árna, ‘) Þar sem engin skrá var til um handritasafn Árna Magnússonar fyrir brunann, er erfitt að meta, hversu mikið hafi farizt, enda hefur menn greint mjög á um það. Jón Ólaísson vidi halda þvf fram að allt að helm- ingur þess hafi brunnið, Finnur Jónsson telur allt að þrem fjórðu hlutum (í Hist. eccl.), en aðrir, svo sem Jón Therkelsen og Jón Marteinsson nefna til miklu minna. Kristján Kólund, sem var um langt skeið forstöðumaður safnsins, áætlar tjónið hvað minnst, og telur vísindalegt mikilvægi safnsins ekki hafa rýrnað tiltakanlega við brunann. Hinsvegar fórst þar obbinn af prentuðum bók- um Árna, — og það sem sárara er, — nærri allt sem hann sjálfur hafði skrifað. Mér virðist mega lesa það út úr hinni stuttaralegu frá- sögn Jóns af bókabruna Áma, að hann kenndi Árna sjálfum um, hversu fór. Að öðmm kosti hefði hann áreið- anlega verið orðfleiri um þennan atburð, en húsbónda- hollusta hans bannar honum sýnilega að segja nokkuð það, sem megi virða Áma til vanza. Gamla Konsistoríið, sem eitt stoð eftir obrunnið af bygg- ingum háskólans. en það hefux komið fyrir lítið, því hún tók að loga nærri jafntímis Kanokastræti. Þegar líður á kvöldið herðir storminn enn, og fer eldurinn nú með „ædeferd" spölinn sem hann á eftir út í Kaupmangarann: „Þar næst tók elldurenn Prof. Londemans Gard*) og Eilers Collegium, en hinu megenn strætenes Prof. Anchersens gard og Reg- entzed. Þó stóð epter af Regentze kyrkian *) Evert Iondemann var hálfur fslendingur. Hann var fæddur á Eyrarbakka árið 1680, sonur Hans Willumsens Londemann verzlunarmanns og Guðríðar Markúsdóttur. Móðir Guðríðar var systir Þormóðs Torfasonar sagnfræð- ings, en systir hennar var hin alræmda Stokkseyrar- Dísa. Evert varð stúdent 1698 og gerðist piestur 1706. Að eigin sögn stóð honum til boða Skálholtsstóll eftir Jón Vfdalín látinn, en þáði ekki. Árið 1727 varð hann prófessor í heimspeki við Hafnarháskóla, 1730 í mælsku- fræði, en hlýtur síðan miklar vegsbætur. Meðal annars verður hann biskup að nafnbót, og 1749 er hann tekinn í aðalsstétt í Noregi og velur sér þá nafnið Rosencrone. Ætt hans varð aldauð 1927, og voru þá allar eigur hennar afhentar Oslóarháskóla. í Sýslumannaævum (IV. 313) segir Bogi Benediktsson að Nikulás nokkur Henriksson kaupmaður hafi komið Evert Londemann til mennta, en Nikulás þessi hafi verið ,,erf- iðismaður á Reyðarfirði" en síðar gerzt „ráðsmaður í Kaupmannahöfn". Hér á Bogi við Niels Henriksen borg- arráðsmann, sem var auðugur og mikils metinn borgari. Hann fær síðar jústitsráðs-nafnbót og verður varaborg- armeistari Kaupmannahafnar um skeið. Niels er látinn 1745. Þótt svo megi virðast af orðum Boga, að hann telji Niels íslending, þar sem hann kallar hann Nikulás, mun það alls fjarri. Það væri að minnsta kosti ólíkt íslending- um að þegja um svo virðingarmikinn landa sinn. Prófessor Londemann hefur búið rétt við hlið Árna, ef ekki í næsta húsi, þá mjög skammt frá, því garður hans er á milli bústaðs Árna og Eilers Collegiums.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Nýtt Helgafell

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Nýtt Helgafell
https://timarit.is/publication/1049

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.