Fréttatíminn - 07.02.2014, Blaðsíða 21

Flokksval
Guðni Rúnar
Björk Anna María
Magnús Már
Dóra
Natan
Dagur
Kristín Erna
Þorgerður Laufey
Reynir
Hjálmar
Kristín Soffía
Skúli
Heiða
Sverrir
xsreykjavik.is
Samfylkingarinnar í Reykjavík 7. - 8. febrúar 2014
Kjörið er hafið! Kosning stendur til
18:00 á morgun, laugardag. Nánari
upplýsingar um frambjóðendur og
flokksval er að finna á xsreykjavik.is.
Untitled-2 1 6.2.2014 12:49:21
þá hefði hún sparað sér fullt af
óþarfa áhyggjum. Hún hefði
aldrei trúað því þegar henni
leið sem verst að hún yrði
skvísa á Spáni á sextugsaldri,“
segir Tinna og þær fara báðar
að skellihlæja.
Sjúkdómurinn ákveðin
blessun
Helena segir sjúkdóminn að
mörgu leyti hafa verið blessun.
Hans vegna hafi hún lifað líf-
inu til fulls og tekið skref sem
hún hefði annars ekki tekið.
Eitt af þeim var að láta lang-
þráðan draum rætast og flytja
til Spánar fyrir tveimur árum.
„Ég á hérna yndislegt líf. Ég
er öryrki og því í fullri vinnu
við að halda mér heilbrigðri.
Það þýðir ekkert álag, dagleg
hreyfing og hollur matur.
Ég er svo heppin að hafa hér
einkasoninn hjá mér og unn-
usti minn er líka kletturinn
minn. Þessi sjúkdómur er ekki
síður álag fyrir aðstandendur
okkar sem eiga það á hættu
að missa okkur án fyrirvara
því sjúkdómurinn er auðvitað
eins og tifandi tímasprengja,“
segir Helena. „Annars byrja ég
alla daga á löngum göngutúr
með hundinn minn. Í þessum
göngutúr gef ég 30 köttum í
hverfinu að borða en ég er al-
gjör dýravinur. Auk þess hugsa
ég til guðs og þakka honum
eða skammast í honum. Svo
skokka ég og geri æfingar og
umgengst gott fólk. Ég þarf
ekkert meira en þetta því ég
er svo þakklát fyrir að vera á
lífi. Svo koma Tinna og Helena
allavega tvisvar á ári og þá
eigum við algjörar gæðastund-
ir saman.“
Mæðgurnar eru mjög
nánar. Tinna segist oft hringja,
hvenær sem er sólarhrings
og mamma sé alltaf til taks.
„Mamma er líka algjör reynslu-
banki, hún hefur lent í öllu.
Einu sinni keyrði ég á fugl og
var í algjöru sjokki og hringdi
hágrátandi í hana til Spánar.
Mamma sagðist hafa lent í því
sama og að það væri fullkom-
lega eðlilegt að syrgja fuglinn.
Henni datt ekki í hug að gera
lítið úr sjokkinu sem ég var í
heldur minnti mig á að hans
tími hefði einfaldlega verið
kominn.“
Feigðin er stór hluti af lífi
mæðgnanna, en þær gera sem
minnst úr henni. Dauðinn sé
staðreynd sem allir þurfi að
horfast í augu við, ekki bara
þær. „Auðvitað vona ég að ég
fari á undan Tinnu, það á engin
að þurfa að missa barnið sitt.
Ég man að þegar Tinna fædd-
ist hugsaði ég að ég þyrfti nú
ekkert að hafa áhyggjur næstu
25 árin. En tíminn líður svo
óskaplega hratt og nú er Tinna
komin á þennan aldur sem ég
hræddist. Og ég er komin á
sextugsaldur. Við erum báðar
komnar á þann stað sem ég
óttaðist mest,“ segir Helena.
„Æ, mamma við skulum ekki
vera svona neikvæðar,“ segir
Tinna þá. „Við fórum í þetta
viðtal til að gefa fólki von. Fólk
sem er að greinast núna, með
þennan eða annan ólæknandi
sjúkdóm, verður að fá að vita
að það er samt hægt að lifa
góðu lífi. Svo er heilmikil von
í þessum rannsóknum. Þó
það verði líklega ekki hægt
að útrýma sjúkdómnum þá er
kannski hægt að hafa áhrif á
hann þannig að við getum lifað
aðeins lengur. Við verðum að
fókusera á fegurðina í lífinu en
ekki dauðann.“
Við ákveðum að þetta séu
góð lokaorð, kveðjum Helenu
á Spáni og förum að róta í
dótakassanum með Helenu
Ósk. Hún er greinilega orðin
þreytt á þessu spjalli um lífið
og dauðann svo við ákveðum
að yfirgefa bænahúsið og halda
út í daginn. Efst í mínum huga
er að njóta hans.
Halla Harðardóttir
halla@frettatiminn.is
Framhald á næstu síðu
Tinnu Björk hefur
dreymt um að vera móðir
siðan hún man eftir sér.
fréttaskýring 21 Helgin 7.-9. febrúar 2014