Sveitarstjórnarmál - 01.04.1981, Síða 21

GUNNAR ÓLAFSSON, fyrrv. skólastjóri,
Neskaupstað
SKÍÐAMIÐSTÖÐIN
ODDSSKARÐI
í aprílmánuði 1973 skrifaði ég greinarstúf í viku-
blaðið Austurland með yfirskriftinni: Hvar skal
vetraríþróttamiðstöð Austurlands standa?
Þar mun fyrst hafa verið reifuð hugmyndin að
skiðamiðstöð sunnan Oddsskarðs. Studdi ég staðar-
valið með eftirfarandi rökum:
1. Skíðaland frábærlega gott.
2. Þjóðvegur liggur þar um.
3. Rafmagn aðgengilegt.
Jafnframt benti ég á, að forsendan fyrir fram-
kvæmdum væri sú, að nærliggjandi sveitarfélög
sameinuðust um verkefnið, því að erfitt mundi
reynast að reisa og reka stóra skíðalyftu, nema 3—4
þúsund manna byggð stæði að slikri framkvæmd.
Ekki varð ég til að byrja með var neinna undir-
tekta við hugmyndina, nema þá helzt neikvæðra, og
mun fyrirsögnin hafa valdið.
Svo sem vænta mátti, töldu sumir, að fleiri staðir
kæmu til greina, og var það í sjálfu sér ekkert óeðli-
legt, því að fáir munu hafa skoðað þetta mál niður í
kjölinn.
Allt hefur sinn tíma. Með mörgum samtölum við
ráðamenn sveitarfélaga hélt ég málinu alltaf vak-
andi, en það er ekki fyrr en á árinu 1976, að nokkur
skriður kemst á það.
Á sambandsþingi UIA dagana 11.—12. sept. árið
1976 kynnti ég hugmyndir mínar í erindi, sem ég
nefndi: Skíðamiðstöð á Austurlandi.
Þó að málefninu væri vinsamlega tekið, kom það
greinilega í ljós, að um víðtækt samstarf var ekki að
ræða. Niðurstaða umræðnanna var sú, að stefnt
skyldi að því að ná samstöðu meðal sveitarfélaganna
í Neskaupstað, Eskifirði og á Reyðarfirði.
Langar biðraðir myndast oft við skíðalyftuna sunnan Oddsskarðs. Hér sér niður Sellátradal í átt til Reyðarfjarðar.
SVEITARSTJÓRNARMÁL