Sveitarstjórnarmál - 01.04.1981, Blaðsíða 43

ÓLAFUR JÓNSSON, formaöur stjórnar
Húsnæöisstofnunar ríkisins:
ÞÁTTUR SVEITARSTJÓRNA í
FRAMKVÆMD LAGA UM
HÚSNÆÐISSTOFNUN RÍKISINS
Eg tók því fagnandi, þegar ég átti þess kost að
koma á þennan fund til ykkar og kynna hin nýju lög
um Húsnæðisstofnun ríkisins, sem öðluðust gildi
hinn 1. júlí sl.
Ég hefi rætt um þessi lög á allmörgum fundum nú
í sumar og haust og jafnframt unnið að samningu
reglugerða og samþykkta um framkvæmd laganna,
og er mér enn ljósara en áður, hve sveitarstjórnar-
menn hafa það mikið í hendi sér, hvernig til tekst um
framkvæmd mikilvægra þátta laganna.
Húsnæðislöggjöfin er nú á mörgum sviðum meira
tengd sveitarstjórnum en áður hefur verið. Lagðar
eru ótvíræðar skyldur á sveitarfélögin, sem þau
mega ekki undan víkjast, en líka eru opnaðir nýir
möguleikar til lánafyrirgreiðslu við þau. Með lög-
unum eru fjárhagsbyrðar þeirra einnig léttar, sér-
staklega varðandi þátttöku þeirra í byggingarkostn-
aði verkamannabústaða.
Ég óttast mjög, að þegar sveitarstjórnarmenn fara
að semja fjárhagsáætlanir fyrir næsta ár, verði hús-
næðismál íbúanna neðarlega á blaði. Hætt er við, að
fyrirferðarmestu fjárfestingarliðirnir verði gatna-
gerð, skólabyggingar, íþróttahús og sundlaugar.
Margvíslegar framkvæmdir aðrar og rekstrarliðir,
sem heyra til neyzluþjóðfélagi okkar, eru að ýta út af
verkefnalista sveitarstjórnarmanna þeim þáttum,
sem um aldir og fram til síðustu áratuga voru helzta
og stundum eina verkefni hreppsnefndarmanna, en
það er fátækraframfærslan. Ég held, að margir nú-
verandi sveitarstjórnarmenn hefðu gagn af því að
kynna sér verkefni fyrirrennara sinna, sem störfuðu
fyrir svo sem 80 til 100 árum.
Nú hefur tryggingarlöggjöfin tekið við fátækra-
framfærslunni, en þrátt fyrir það eru ávallt all-
margir, sem af ýmsum ástæðum verða undir í lífs-
baráttunni og þurfa á aðstoð samfélagsins að halda.
Þá er það ákaflega mikilvægt, að sveitarstjórnar-
menn séu vel kunnugir högum umbjóðenda sinna og
bregðist rétt við til aðstoðar.
Nú vil ég ekki leggja að jöfnu fátækraframfærslu
og þá aðstoð í húsnæðismálum, sem hin nýju lög
gera ráð fyrir, að sveitarfélögin veiti þeim, sem að-
Ólafur Jónsson.
stoð þurfa í húsnæðismálum, en þeir málaflokkar
eiga það sameiginlegt, að góðir sveitarstjórnarmenn,
sem sinna starfi sínu af kostgæfni, geta með fyrir-
byggjandi starfi komið í veg fyrir, að verulegur vandi
komi upp í þeim málaflokkum.
Ef öllum er gert kleift, líka lágtekjufólki, að eign-
ast eigið húsnæði, þá kemur ekki upp að neinu marki
sá mikli vandi fyrir einstaklinga og sveitarfélög, sem
stafar af húsnæðisleysi.
Með þessum orðum er ég að minna á skyldur
sveitarstjórnarmanna til að sinna þeim, sem aðstoð
SVEITARSTJÓRNARMÁL