Morgunblaðið - 27.03.2012, Blaðsíða 24
24 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 27. MARS 2012
Fundir/Mannfagnaðir
Aðalfundur
Hestamannafélagsins Fáks
Aðalfundur Hestamannafélagsins Fáks verður
haldinn þriðjudaginn 3. apríl nk. í félags-
heimili Fáks. Fundurinn hefst kl. 20:00 og eru
félagsmenn hvattir til að mæta.
Dagskrá:
Venjubundin aðalfundarstörf.
Breytingar á lögum félagsins.
Önnur mál.
Stjórn Hestamannafélagsins Fáks.
Staður og stund
!
"#$% $
&
'()
$
"
(
'(
#
& (
*+(
$ % $
(
'(
( , #
-
.
'(
! & (
" )
/ 0 $
.
!
# 123
- /( $ $)
( 123
0 '
(
" #
" /
$ 00)0
4
2 2
#
$ # !!)
0.5!
"$
% & '!( "/
-
$ "%$ "
( 6 7 ## / '
8
,-
0
"$
)
*!+
'(
#
9
)
:
9 - $
(
! # #(
"$)
,
*)+ /$
. ; $ 3 6 ;$:(
(
:$
* - < + (
"
/ 3
$)
= $ $ 0
$
: #+(
- $
3 #/
# #$
!
"$ -
* . >
! -#$
#
09
=%#
= :
=
. & %
..9
(
95
"$
.!# / !
#
?9 ;
< (
/ '
$
/ "
)
= 3
:
'
( / "
=
3
$
. 4#= #
#/
?
%
*$ /
$)
"$ *
#
$
# "#=
"
-
,-
+
@
/#$
*(
! A$ %
'
( (
$ :
$ 3
* +
! 3+ $ (
0
0. 1 '(
=
&=
09 3 #
0 >B) #+(#
# &: %
& (#+(#
4 -% $ #
: )
. &
# '%
.9
#
..
0(
121
&%#
*+(
'
(
. "
#
9
0. $ = $$
!C9
$ D
#
#
(
= #+(
@
5 2 $ $
$= /
C9
$
3- $
* ( B
.. BB
5 E#=
? 3
4 5#% *(
,-
'
$ ;
=
C
6 # *+(
$ % $
* )
#
.9 &#
, (
+ =%
/( / !
! * "
: :
(
! " )
=: F
( #( % 4
<((
& :/ # ( / * /
#
+ G/ # 95?
7 "
2
# (
4
99 '/( $
" :
$
3+
/ 1
(=
99 / = $= -
#
H
909)0?.
7
% $)
, &%#
= $
#$:
#
9 # (
(
#
(
0
-
.
8 (
@/=
( #
Félagslíf
EDDA 6012032719 I
Hlín 6012032719 IV/V
Sálarrannsóknarfélag
Reykjavíkur
Síðumúla 31,
s. 588 6060
Miðlarnir, spámiðlarnir og
huglæknarnir Þórhallur Guð-
mundsson, Ólafur Hraundal
Thorarensen talnaspekingur
og spámiðill, Ragnhildur
Filippusdóttir, Garðar Björg-
vinsson, Michael-miðill,
Símon Bacon, Guðríður
Hannesdóttir kristalsheilari
auk annarra, starfa hjá félaginu
og bjóða félagsmönnum og
öðrum upp á einkatíma.
Upplýsingar um félagið, starf-
semi þess, rannsóknir og
útgáfur, einkatíma og tíma-
pantanir eru alla virka daga
ársins frá kl. 13-18, auk þess
oft á kvöldin og um helgar.
SRFR.
✝ Kristján PéturGuðmundsson
fæddist 24. ágúst
1967 í Reykjavík.
Hann lést 23. febr-
úar 2012 á Cal-
mette-sjúkrahúsinu
í Phnom Penh í
Kambódíu.
Foreldrar Krist-
jáns eru Helga
Þóra Kjart-
ansdóttir, f. 26.
mars 1945, og Guðmundur
Kristjánsson, f. 20. febrúar
1946, maki Anna Karin Júl-
íussen. Kristján var elstur
þriggja systkina. Yngri systkini
hans eru: Hrefna Guðmunds-
dóttir, f. 10. september 1971,
dóttir hennar er Tinna Tynes,
og Kjartan Guðmundsson, f. 29.
júlí 1975, maki
Emilía Gunn-
arsdóttir. Börn
þeirra eru Mel-
korka, Hrafn og
Haukur Orri.
Kristján stund-
aði nám við
Menntaskólann í
Reykjavík og
Menntaskólann á
Egilsstöðum. Eftir
stúdentspróf fór
hann í Kennaraháskóla Íslands
auk þess sem hann stundaði
nám í kennslufræðum og sál-
fræði við Háskólann á Ak-
ureyri. Síðustu ár ævi sinnar
var Kristján búsettur á Ak-
ureyri.
Útför Kristjáns fór fram í
kyrrþey.
Elsku litli, stóri strákurinn
minn. Þú varst frumburður minn
og pabba þíns. Það var mesta
hamingjustund lífs míns að fá þig í
fangið, heilbrigðan yndislegan
son. Þvílíkt undur. Á þessari
stundu fannst mér ég vera sú eina
í heiminum sem gat þetta.
Elsku drengurinn minn, hvað
við áttum margar yndislegar
stundir. Við gátum alltaf gert svo
margt skemmtilegt saman. Ég
söng fyrir þig á kvöldin vísur og
þú sofnaðir. Þegar þú óxt úr grasi
fórum við í eltingaleiki og feluleiki,
hlógum og fannst svo gaman.
Stundum fékk litla systir þín að
vera með, hún Hrefna okkar, en
Kjartan bróðir þinn var ekki
fæddur.
Manstu þegar við hjúfruðum
okkur saman í Eyjabyggð í Kefla-
vík, í þínu fallega herbergi? Þú
vildir eiga stund með mér og við
leigðum okkur mynd, keyptum
nammi og gos og þú undirbjóst
þetta allt vandlega. Þetta voru
kvöldin okkar, þau voru heilög. Þá
mátti Hrefna systir þín ekki vera
með og það var séð til þess að hún
væri sofnuð. En auðvitað vaknaði
hún og reyndi að komast inn, en
þessar bíómyndir voru ekki fyrir
börn, sagðir þú. Ég botnaði sjálf
ekki mikið í þeim, allskonar geim-
verur og draugamyndir. Ég þótt-
ist vera voða hrædd og þá sagðir
þú „ekki vera hrædd, mamma,
þetta er allt í plati, ég passa þig“.
Elsku drengurinn minn, þú
varst góðum gáfum gæddur, vildir
fræðast endalaust, last mikið og
heillaðist af sögu og menningu
þess lands þar sem líf þitt endaði.
Þú varst einrænn og áttir fáa en
góða vini, varst mjög blíður og við-
kvæmur, en hafðir líka stórt skap.
Ekki hefði mig órað fyrir því
elsku vinur að örlögin ætluðu þér
það hlutskipti að ánetjast fíkniefn-
um sem urðu þér svo að lokum að
fjörtjóni. Þú barðist til hinstu
stundar og áttir góð tímabil á
milli, allt upp í þrjú ár. En þú
veist, elsku strákurinn minn, að ég
reyndi allt sem í mínu valdi stóð til
að hjálpa þér og þú vissir alltaf
hvað sem gekk á að ég elskaði þig,
kannski jafnvel meira en systkini
þín, þau Hrefnu og Kjartan sem
sjá á eftir kærum bróður og sakna
þín.
Orrustan var erfið. Þú barðist
við óvininn, að lokum tapaðir þú,
drengurinn minn, og varðst að
játa þig sigraðan, en við fjölskyld-
an þín munum alltaf elska þig og
þú lifir í hjarta okkar, alltaf. Ég
veit að þú hefur loks fengið kær-
kominn frið og sálarstríði þínu er
lokið, elsku vinur. Ég vil þakka
Brynjólfi lækni fyrir allt sem hann
gerði fyrir þig, hann var ekki bara
læknirinn þinn, heldur líka góður
vinur.
Hjartans þökk, kæri Brynjólf-
ur, frá Helgu Þóru og Kristjáni
mínum.
Elsku sonur. Ég trúi því að þú
sért með okkur og hjálpir okkur
litlu fjölskyldu þinni að takast á
við lífið án þín.
Að kveðja vonda
veröld
og sitja á lótusblómi
í paradís
það er draumur allra
sem elska.
(Japanskt spakmæli.)
Hvíl í friði,
þín elskandi
mamma.
Það var í háloftunum fyrir
bráðum fjórum árum að ég upp-
lifði eina mestu hamingjustund
lífs míns. Þá héldumst við Kristján
í hendur á leiðinni heim frá
Kambódíu og ég vissi að hann var
hólpinn í bili. Þegar hann sagði
mér að hann væri að fara aftur til
Kambódíu brast eitthvað innan í
mér sem brotnaði endanlega þeg-
ar ég fékk þær fréttir að hann
hefði dáið á sjúkrahúsi eins langt í
burtu frá mér og hugsast getur.
Eftir situr algjört tómarúm sem
er nú hægt og rólega að fyllast af
þakklæti og fallegum minningum.
Þakklæti vegna þess góða tíma
sem við fengum saman síðustu ár-
in og gerir það að verkum að það
er auðvelt að minnast hans eins og
hann raunverulega var. Kristján
var stóri bróðir minn sem ég dýrk-
aði og dáði. Þær stundir sem ég
átti með honum voru mér alltaf
ákaflega dýrmætar en ekkert allt-
of aðgengilegar á unglingsaldri
þar sem ég var ekki beint í uppá-
haldi hans þá. En þær duttu inn og
voru þannig að mér fannst ég him-
in höndum hafa tekið. Þá var sest
niður fyrir framan græjurnar
hans og hlustað á tónlist. Með
hverju lagi eða hverri nýrri plötu
sem hann kynnti fyrir mér fylgdi
saga um lagið, flytjendur, hljóð-
færin eða einstaka laglínur. Ég
man mest lítið af þeim fróðleiks-
molum sem þarna dundu á mér.
Eina sem skipti máli var að eiga
og njóta stundarinnar með hon-
um. Þessar stundir duttu út þegar
hann fór að hverfa frá okkur og oft
og tíðum hélt ég að hann væri
horfinn fyrir fullt og allt. En hann
kom alltaf til baka og síðustu árin
kom hann svo mikið til baka og
sýndi mér svo mikla hlýju og ást,
eins og til að bæta upp fyrir árin
sem við höfðum farið á mis við. Við
bættust svo margar góðar stundir
yfir kaffibolla þar sem talað var
um allt milli himins og jarðar auk
þess sem hann þreyttist aldrei á
að hrósa mér og tala um hve stolt-
ur hann væri af systkinum sínum.
Þrátt fyrir að lífshlaup Krist-
jáns hafi verið harðneskjulegt og
óvægið hélt hann alltaf í það sem
fyrst og fremst einkenndi hann,
hjartahlýju, afburðagreind, ein-
lægni, drauma um betri heim og
sinn einstaka húmor. Hann sýndi
oft svo mikið æðruleysi og svo
óendanlega mikið hugrekki í öllu
því sem hann þurfti að berjast við
á hverjum einasta degi. Það ber
vitni um hversu einstaklega vel
gerður hann var að upplagi.
Það er algjörlega óhugsandi að
fá aldrei að sjá hann aftur með
bjarta brosið sitt, blik í auga og
með hnyttin tilsvör á reiðum
höndum. Hann lagði upp í sína
hinstu för bjartur og glaður og
fullur vonar og trúar á að hann
myndi koma til baka. Það var
samt með sting í hjarta sem ég
faðmaði hann að mér og óskaði
honum góðrar ferðar. Það geri ég
aftur nú en í þetta sinn þarf ég
ekki að óttast um hann þar sem ég
veit að ferð hans endar hér hjá
mér og öllum þeim sem elska hann
og minnast.
Góða ferð hjartað mitt.
Þín,
Hrefna.
„Amor fati“ var Skype-status-
inn hjá þér eða elskaðu þín eigin
örlög. Elsku Kristján bróðir.
Höggvið hefur verið djúpt skarð í
hjarta mitt og fjölskyldunnar. Þú
varst tekinn frá okkur allt of
snemma. Þessi setning segir
meira en mörg orð hvaða viðhorf
til lífsins þú hafðir þrátt fyrir allt.
Hvernig gat svo ljúfur og greind-
ur drengur með stórt hjarta feng-
ið að reyna hörðustu miskunnar-
lausu útgáfu lífsins? Af hverju þú?
Ég hef spurt mig þessarar spurn-
ingar óteljandi sinnum en fæ aldr-
ei svarað.
Þrátt fyrir átta ára aldursmun
á okkur man ég fjölmargar gæða-
stundir þar sem við lékum okkur
og ekki síst spjölluðum saman. Í
mínum huga vissir þú allt. Þú
varst stóri bróðir með svörin á
reiðum höndum enda afburða
námsmaður sem elskaðir að soga
til þín þekkingu. Húmorinn var
líka í lagi og oftar en ekki fékk
Hrefna systir að finna fyrir stríðni
okkar bræðra. Þú varst alltaf svo
ljúfur og umhyggjusamur og iðu-
lega sagðir þú mér „þínar“ sögur
fyrir svefninn um ævintýramann-
inn Korsíka sem ferðaðist um
heiminn og lenti í ýmsum ævintýr-
um rétt eins og þú síðustu árin á
ferðalögum þínum um Austur-As-
íu. Öll plön voru á hreinu og hver
einasta ferð var skipulögð í þaula
rétt eins og plötusafnið sem þú
áttir og öllu raðað faglega eftir
kúnstarinnar reglum. Hjá þér
fékk ég að kynnast alvöru tónlist
eins og Pink Floyd og Bítlunum
sem þú hafðir svo miklar mætur á.
Þrátt fyrir að þú hafir verið
mikið fjarri mín unglingsár þá
fékk ég yfirleitt frá þér bréf á af-
mælisdaginn þar sem þú skilaðir
svo fallegum kveðjum og varst að
hugsa til okkar. Þú þráðir það
heitast að koma til baka, til okkar.
Eftir að ég flutti til Lúx vorum við
í töluvert meira sambandi eins
skrítið og það er. Öll Skype-sam-
skiptin og tölvupóstarnir frá þér
eru mér ofarlega í huga þar sem
við spjölluðum saman. Takk fyrir
það KP minn. Alltaf varstu að
spyrja hvernig við hefðum það og
börnin. Aldrei kvartaðir þú heldur
þvert á móti barstu þig svo vel og
að hitta þig í skírninni hjá Hauki
Orra sl. sumar var yndislegt. Allt-
af tókstu á móti litla bróður með
björtu brosi.
Ferð þín til Kambódíu var vel
skipulögð eins og áður og þú varst
mikið að hugsa um að koma við hjá
okkur í Lúx við lok ferðar. Um
áramótin sendirðu kveðju til okk-
ar Hrefnu og pabba þar sem þér
leið yndislega í 30 stiga hita og sól.
Þú hafðir það sérstaklega á orði
hvað þér liði vel í Phnom Penh,
þar áttirðu góða vini, einkum
Vann Tola sem var þér mjög kær
og reyndist þér traustur vinur.
Allt lék í lyndi á nýju ári.
Elsku Kristján minn, stóri
bróðir. Ferðin eilífa er hafin. Það
er óendanlega sárt að þurfa að
kveðja þig svo snemma. Af hverju
þú? Ég fæ því enn ekki svarað en
veit að við bræður munum hittast
og sameinast aftur og þú munt
taka á móti mér með opnum örm-
um og þínu fallega brosi.
Farðu í friði vinur minn kær
faðirinn mun þig geyma.
Um aldur og ævi þú verður mér nær
aldrei ég skal þér gleyma.
Svo vöknum við með sól að morgni.
(Bubbi Morthens)
Guð geymi þig, vinur minn.
Kjartan Guðmundsson.
Elsku Kristján frændi. Ég er
farin að sakna þín svo mikið. Ég
vildi að þú værir hér hjá mér. Þú
varst svo góður og umhyggjusam-
ur. Ég veit að þú ætlaðir að koma í
heimsókn hingað til Lúx í vor. En
þú náðir því ekki. Í staðinn fylgist
þú með okkur uppi á himninum.
Ég hefði viljað fá að kynnast þér
betur.
Þú varst svo góður maður,
og samt ennþá ert
ég vildi að þú værir,
ennþá hér hjá mér.
En nú ertu farinn,
samt alltof snemma.
Þú skalt alltaf muna,
að þér mun ég aldrei gleyma.
Góða ferð hjá Guði.
Melkorka frænka.
Elsku Kristján Pétur frændi.
Það er sárt að kveðja þig, elsku
drengurinn minn. Lífið býður ekki
gleði án sorgar, líf án dauða. Þú
varst fyrsta barnið í fjölskyldunni
eftir mér. Þú varst undrið mitt.
Ellefu ára flutti ég mig til ykkar á
sumrin og hugsaði um þig fyrstu
árin. Þú varst yndislegt barn og
við Bidda vinkona drusluðum þér
með okkur alla daga í Vesturbæn-
um. Það var gaman að fylgjast
með þér vaxa úr grasi, þú stóðst
þig vel í öllu sem þú tókst þér fyrir
hendur. Á unglingsárunum
komstu stundum og við ræddum
heimspekilega um lífið, þú varst
fagurkeri og hjartahreinn. Mér
þótti afar vænt um þig, elskuleg-
ur. Síðar tók lífið aðra stefnu sem
erfitt var að höndla og ég missti
meira og meira af þér. Þú komst
þó stundum og ræddir við okkur
hjónin um valkosti í stöðunni en
gast ekki rönd við reist. En síð-
ustu árin höfum við haft meira
samband á facebook. Þín innlegg
voru alltaf til gleði og það var gott
að vita af þér. Þú ferðaðist um As-
íu og tókst ástfóstri við lönd og
þjóðir og þar endaðir þú göngu
þína. Nú ertu alfarinn, góða ferð,
elsku frændi, og takk fyrir að
leyfa mér að vera þér samferða.
Megi guð og æðri máttur veita
fjölskyldu þinni og vinum styrk
við þessar erfiðu, óumflýjanlegu
aðstæður.
Þó er eins og yfir svífi
enn og hljóti að minna á þig
þættirnir úr þínu lífi,
þeir, sem kærast glöddu mig.
Alla þína kæru kosti
kveð ég nú við dauðans hlið,
man, er lífsins leikur brosti
ljúfast okkur báðum við.
(Steinn Steinarr)
Nú andar næturblær um bláa voga.
Við bleikan himin daprar stjörnur loga.
Og þar sem forðum vor í sefi söng
nú svífur vetrarnóttin dimm og löng.
Svo undarlega allir hlutir breytast.
Hve árin skipta svip og hjörtun þreytast.
Hve snemma daprast vorsins vígða bál.
Hve vínið dofnar ört á tímans skál.
Svo skamma stundu æskan okkur
treindist.
Svo illa vorum draumum lífið reyndist.
Senn göngum við sem gestir um þá slóð,
sem geymir bernsku vorrar draumaljóð.
Og innan skamms við yfirgefum leikinn.
Ný æska gengur sigurdjörf og hreykin,
af sömu blekking blind, í okkar spor.
Og brátt er gleymt við áttum líka vor.
Og þannig skal um eilíf áfram haldið,
unz einhverntíma fellur hinzta tjaldið.
(Tómas Guðmundsson)
Þórunn (Tóta frænka)
og Sigtryggur.
Kristján Pétur
Guðmundsson