Morgunblaðið - 12.06.2012, Blaðsíða 20

Morgunblaðið - 12.06.2012, Blaðsíða 20
20 MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 12. JÚNÍ 2012 Hægt er að lýsa skoðun á ritstjórnargreinum Morgunblaðsins á http://www.mbl.is/mogginn/leidarar/ Það er eittmeg-inverk- efni ríkisstjórn- ar í hverju landi að stuðla þar að sam- kennd og almannafriði. Sú íslenska ríkisstjórn sem nú situr, illa þokkuð mjög af landsmönnum, virðir ekki það hlutverk. Henni skolaði til valda í fram- haldi af árásum á Alþing- ishúsið og fleiri opinberar stofnanir. Árásir þær voru vel skipulagðar, þótt vissulega hafi fjölmargir tekið þátt í þeim fullir réttlátrar reiði og án þess að átta sig á í hvaða far- veg mótmælaöldunni var svo fagmannalega beint. Eftir að í ráðherrastól- ana var sest var megin- verkefnið að sundra þjóð- inni sem allra mest og kenna öðrum um og var beitt til þess aðferðum sem aldrei áður hafa sést til stjórnmálamanna sem kosnir hafa verið í lýð- ræðislegum kosningum í landinu. Sú saga er kunn. Þjóðinni var sundrað í mesta svikabralli íslenskr- ar nútímasögu. Minnihluti Alþingis fékk að sækja um aðild að ESB! Allir vita hvernig það er komið. Í þrígang var reynt að þvinga þjóðina til að hlekkja sjálfa sig á skuldaklafa til áratuga. Þá var gerð atlaga að stjórnarskrá landsins sem þegar er sýnt að muni kosta ótrúlegar fjárhæðir eða um einn milljarð króna. Og er þá ekki met- inn kostnaðurinn við skemmdirnar á stjórn- skipuninni, enda er því treyst að þær nái ekki fram. Sjávarútvegurinn, sem hefði getað orðið enn frekari uppspretta endur- reisnar þjóðarinnar en hann hefur þó orðið, hefur búið við umsátursástand á fjórða ár. Er sú árás öll með miklum ólíkindum. Öll áform um fjárfestingu og innlenda uppbyggingu hafa verið drepin í dróma af þeim sem síst skyldi, ríkisstjórninni sjálfri. Ríkisstjórnarflokkarnir sjálfir kenna sundurlyndi í stjórnarliðinu einkum um þann þáttinn. Öll fyr- irheit sem sam- þykkt voru sam- hljóða á þingi um bætt vinnu- brögð á Alþingi Íslendinga hafa fokið út í buskann. Forseti þingsins er hvað eftir annað gerður ómerkur orða sinna af oddvitum ríkisstjórnar- flokkanna. Setur þingið mjög niður við þá fram- göngu. Stjórnarandstaðan hef- ur iðulega teygt sig mun lengra til að þóknast rík- isstjórninni en hefur verið hægt að ætlast til af henni. Margt bendir til að hún hafi fengið sig full- sadda á því, enda færir stjórnarliðið sig sífellt lengra upp á skaftið við hverja tilslökun. Stjórn- arandstaðan hefur ríkar skyldur við sína kjós- endur og allan almenning í landinu. Ekki síst þegar stjórnarforystan er svo stórgölluð eins og nú er. Eftir að stjórnarand- staðan hefur hætt að láta valta yfir sig hefur fylgi hennar vaxið. Forsetakosningar eru framundan eftir rúman hálfan mánuð. Það er þjóðarskömm að ríkis- stjórn og Alþingi skuli ekki tryggja að fárra daga friður fáist fyrir þær kosningar. Ríkisstjórninni ber beinlínis að hafa for- ystu um að slíkur friður fáist, enda hefur öng- þveitið sem hún hefur staðið fyrir í þinginu gert það að verkum að umræða um forsetakosningarnar er í skötulíki. Það er ekki lengur af- sökun fyrir almenna þing- menn að núverandi for- sætisráðherra valdi alls ekki hlutverki sínu og hvorki geti né vilji gegna því forystuhlutverki sem það embætti að lögum og venjum hefur á hendi. Al- mennir þingmenn í öllum flokkum verða að grípa fram fyrir hendurnar á þeim forystumönnum sem sýna að þeir valda ekki sínu hlutverki. Annars hljóta þeir að axla ábyrgð með oddvitum ríkisstjórn- arinnar á þeim ógöngum sem sérhvert mál, stórt og smátt, virðist nú rata í. Forysta ríkisstjórnar landsins er friðarspillir} Friðarspillir í forsæti N okkrir forystumanna Sunnlend- inga á vettvangi landsmála og sveitarstjórna gengu fram fyr- ir skjöldu sl. vetur með frekar hallærislegum hætti þegar þeir mótmæltu lokun réttargeðdeildar að Sogni í Ölfusi. Sjónarmið þeirra var að lokunin kæmi sér illa fyrir atvinnulíf á svæðinu aukinheldur sem meðferð þess fólks sem vistaðist á Sogni hefði skilað góðum árangri. Var þá í léttu rúmi látið liggja að yfirlæknir geðsviðs Landspít- alans, Páll Matthíasson, fullyrti að fólk sem þyrfti þessarar heilbrigðisþjónustu við gæti fengið enn betri þjónustu með vistun á sjúkra- húsi í Reykjavík. Þau sjónarmið lét fólk eystra sér þó, að því er virtist, í tiltölulega léttu rúmi liggja. Í þeirra huga vógu atvinnuhagsmunir í héraði þyngra en að tryggja að sjúkt fólk fengi bestu meðferð sem hugsast gæti. Mörg orð mætti hafa um framgöngu í þessu máli sem verður best lýst sem ljótum leik. Í fyrri viku birtist í sjónvarpi átakanleg frétt, frásögn grátandi móður sem leitað hafði frá Heródesi til Pílat- usar í leit að hjálp fyrir dóttur sína, fársjúka í sál og sinni. Einu mátti gilda hvert hún leitaði; allstaðar svör- uðu silkihúfurnar því til að ekkert væri hægt að gera. Hvergi buðust bjargir. Eftirleikur þessa máls er eftir bókinni. Fréttin hefur orðið til þess að kerfið, sem veit upp á sig skömmina, er komið á snúning. Nú gengur maður undir manns hönd að reyna að leysa málið og tryggja stúlkunni þá hjálp sem hún á allan rétt á. Settur hefur verið á fót sérstakur starfshópur til að vinna að lausn þessa máls og má undarlegt telja að þurfi heila stór- gripahjörð embættismanna í að leysa, að því er virðist, alveg sáraeinfalt mál. Í áratugi var María Maack forstöðukona Farsóttarhússins í Reykjavík. Hún var flest- um stærri í anda og veitti af kærleik mörgum umrenningum það jarðneska skjól sem þurfti. Raunar var þessari kunnu útivistar- konu lýst svo að hitti hún á kölska á fjöllum glorsoltinn þætti henni sjálfsagt gustukaverk að gefa honum matarbita og biðja hann svo um að snúa af villu síns vegar. Einnig mætti nefna hér Idu Ingólfsdóttur sem lengi veitti barnaheimilinu Steinahlíð í Reykjavík for- stöðu. Hún lést 2004 en um hana sagði í minn- ingargrein að í sjúkrahúsvit hefði legið á borði „ ... kort frá konu sem lá í næsta herbergi, einlægar þakkir fyrir að hafa fóstrað fatlaðan son hennar í Steinahlíð þrátt fyr- ir að þar væru öll pláss full og öll önnur úrræði hefðu brugðist.“ Framgöngu þessara kvenna er hér lýst til að undir- strika að til þess að leysa erfið mál verður stundum að- eins leyst með öðrum leiðum en hefðin býður. En til þess þarf kjark en þó fyrst og síðast kærleik hugumstórs fólks sem gengur rösklega til verka og tryggir veikum velferð – í stað þess að einblína á að þjónustan skapi atvinnu í héraði. sbs@mbl.is Sigurður Bogi Sævarsson Pistill Með hugumstórum kærleik STOFNAÐ 1913 Útgáfufélag: Árvakur hf., Reykjavík. Ritstjórar: Davíð Oddsson Haraldur Johannessen Aðstoðarritstjóri: Karl Blöndal Útgefandi: Óskar Magnússon FRÉTTASKÝRING Ágúst Ingi Jónsson aij@mbl.is Vonast er til að aflaregla í ýsuog ufsa verði komin í notk-un áður en fiskveiðiráðgjöfHafrannsóknastofnunar lítur dagins ljós á næsta sumri. Ef sú aflaregla í ýsu sem nú er unnið að hefði verið í gildi fiskveiðiárið 2007/08 má ætla að ársaflinn hefði orðið um 80 þúsund tonn, en ekki 110 þúsund tonn. Svo virðist sem tillögur Haf- rannsóknastofnunarinnar hafi verið of háar á þessum árum, en að auki fóru sjávarútvegsráðherrar fram úr tillögum stofnunarinnar við ákvörðun afla. Lélegir árgangar eru að koma inn í hrygningarstofn ýsu. Því er lagt til að afli næsta árs verði 32 þúsund tonn og er byggt á tillögu að aflareglu fyrir ýsu. Aflamark þessa árs er 45 þúsund tonn. Björn Ævarr Steinarsson, sviðs- stjóri veiðiráðgjafar, segir að vinna við aflareglu fyrir ufsa og ýsu sé langt komin. Varðandi ufsa sé beitt sam- bærilegum aðferðum og við þorsk. Við gerð aflareglu fyrir ýsu sé hins vegar nauðsynlegt vegna sveiflna í árgangastærð og þess hve breyti- legur vöxtur ýsunnar er að líta frekar til lengdar en aldurs. Ýmsir umhverf- isþættir ráði vexti og viðgangi. Sveiflur í ýsustofni eru ekki bara vandi Íslendinga heldur er þessi staða þekkt hjá nágrannaþjóðum, að sögn Björns Ævars. Þannig glíma Norðmenn og Rússar við hratt minnkandi ýsustofn eftir minnkandi nýliðun eftir að þrír mjög sterkir ár- gangar hafa verið í veiðistofni. Ekki er ljóst hvernig brugðist verður við samdrættinum þar sem aflaregla sem stuðst er við gerir ekki ráð fyrir eins hröðum samdrætti og nauðsyn kref- ur. Ráðgjafarregla – aflaregla Aflaregla í þorski var tekin upp hér á landi árið 1995, en flestar fisk- veiðiþjóðir styðjast við nýtingar- stefnu og aflareglu í mörgum fiskteg- undum. Björn Ævarr segir að Íslendingar hafi að þessu leyti dreg- ist aftur úr, en þó hafi um langt árabil verið byggt á ráðgjöf stofnunarinnar sem miði að því að gefa há- marksafrakstur til lengri tíma. Þar hafi vissulega ákveðin ráðgjafarregla verið í notkun. Hafrannsóknastofnunin hefur unnið að fræðilegum undirbúningi setningu aflareglu fyrir ýsu og ufsa, m.a. á vettvangi Alþjóðahafrann- sóknaráðsins. Síðustu mánuðina hef- ur sjávarútvegsráðuneytið haft for- göngu um samráð í atvinnugreininni um mótun nýtingarstefnu og setn- ingu aflareglu fyrir þessar tegundir. Jafnframt hefur verið unnið að mót- un tillagna fyrir aðra fiskistofna, svo sem fyrir gullkarfa og hrognkelsi, segir í formála að ástandsskýrslu, sem út kom á föstudag. Björn Ævarr segir hlutverk stjórnvalda að móta nýtingarstefnu, sem byggist á nýtingu stofna þannig að úr þeim náist hámarksafrakstur og að hrygningarstofnar fari ekki niður fyrir tiltekin hættumörk. Verkefni sérfræðinga sé hins vegar að koma með tæknilega útfærslu á aflareglu sem uppfyllir þessi skil- yrði. Ofmat og ákvörðun umfram aflatillögur Ekki eru mörg ár síðan um og yfir 250 þúsund tonn af þorski veiddust á Íslandsmiðum, en samkvæmt ráð- gjöf Hafrannsóknastofnunar fá ís- lensk skip heimild til að veiða 196 þúsund tonn á næsta ári. Það er aukning um 19 þúsund tonn, en kemur ekki öll til þeirra sem eiga heimildir í aflamarks- og krókaafla- markskerfum. Á þetta atriði hafa útgerðarmenn einmitt lagt mikla áherslu og telja sanngirnismál að þeir sem hafa tekið á sig miklar skerðingar á undanförnum árum njóti aukningarinnar þegar til henn- ar komi. Á þessu fiskveiðiári er þorskkvót- inn 177 þúsund tonn og af honum fóru 160.184 tonn í aflamark og krókaaflamark. Ef frumvarp um fiskveiðistjórnun sem nú liggur fyr- ir þinginu verður óbreytt að lögum er gert ráð fyrir að fari aflaheimildir yfir 177 þúsund tonn skuli fyrstu 4.500 tonn aukningarinnar fara í flokk 2, þar sem fjallað er um strandveiðar, línuívilnun, byggða- kvóta, skel- og rækjubætur, frí- stundaveiðar og kvótaþing. Síðan fari 9,5% af því sem eftir stendur í þessi verkefni og kæmu því 173.307 tonn í aflamarkskerfin. Njóta aðeins hluta aukningar TALSVERT VANTAR UPP Á STÓRU ÞORSKVEIÐIÁRIN Þorskur Afli eftir veiðafærum 500.000 t. 400.000 t. 300.000 t. 200.000 t. 100.000 t. 0 1980 2011 Net Botnvarpa Krókar Dragnót Annað

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.