Morgunblaðið - 20.07.2012, Blaðsíða 11
DAGLEGT LÍF 11
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 20. JÚLÍ 2012
Frelsi er eitthvað sem viðsækjumst öll eftir ogmargir taka sem sjálf-sögðum hlut. Það gera
sér þó ekki allir grein fyrir því að
það eru gríðarlega margir sem
berjast fyrir frelsi sínu á hverjum
degi. Ég vil lifa lífinu eins ég kýs
að lifa því án mikilla takmarkana.
Ég sæki sjaldan kvikmyndahús
borgarinnar en fyrir stuttu sá ég
myndina Intouchables sem hafði
djúp og mikil áhrif á mig. Myndin
er bæði ótrúlega falleg og bráð-
skemmtileg. Hún fjallar um mann
sem er lamaður fyrir neðan háls
og ræður til sín aðstoðarmann til
að hjálpa sér við athafnir daglegs
lífs. Hugmyndin er sú að aðstoð-
armaðurinn hjálpi honum að lifa
sjálfstæðu lífi og stjórna því sjálf-
ur ásamt því að virkur þátttakandi
í lífinu.
Aðstoðarmaðurinn skapaði
manninum það frelsi sem allir leita
eftir, hann leit ekki á hann með
meðaumkun heldur sem félaga.
Hann hafði aðstoðarmann sem
gleymdi því stundum að hann væri
fatlaður og gæti m.a. ekki staðið
upp til að ná í símann. Aðstoð-
armaðurinn var ómenntaður og
hafði enga faglega þekkingu á
umönnun fatlaðra. En með honum
varð hann heill á ný og með að-
stoðarmanninn sér við hlið var
hann nú loksins fær um allt og
gat lifað lífinu til fulls.
Einmitt það að fatlaðir
einstaklingar geti lifað
lífi sínu til fulls án tak-
markana og fordóma
ætti að vera sjálf-
sagður hlutur. Að
þeir einstaklingar
hafi aðstoðarmann
með sér sem gerir
þeim kleift að
hafa stjórn á eig-
in lífi, ákvörð-
unum og eiga
möguleika til
fullrar þátttöku
á öllum sviðum
lífsins. Með
því láta þeir
drauma sína
rætast. Mynd-
in snerti
hjörtu allra
áhorfenda
með því að fjalla á þennan æðru-
lausa hátt um mikilvægi frelsis
fyrir alla. Efni kvikmyndarinnar
styður hugmyndir mínar um frelsi
án fordóma og mikilla
takmarkana.
Það að kvikmynd geti sent
svona sterk skilaboð til samfélags-
ins hélt ég að væri óhugsandi, ég
hélt að kvikmynd gæti ekki haft
jafn mikil áhrif á mig og þessi
hafði, hún fær mig til að hugsa um
fegurð frelsisins.
Hér á landi er mikill áhugi til
þess að innleiða notendastýrða
persónulega aðstoð (NPA) sem
færir fötluðum einstaklingum
tækifæri á að lifa sjálfstæðu lífi.
Það væri óskandi að þessi kvik-
mynd opnaði augu fólks
fyrir mikilvægi sjálf-
stæðs lífs fyrir fatlað
fólk.
Við þurfum að
halda áfram að
berjast fyrir frels-
inu, að berjast
fyrir alla sem lifa
ekki við frelsi
því sú barátta
er síður en svo
á enda.
Um leið og
allir geta búið
við sama frelsi
og Philippe
með Driss að-
stoðarmann
sinn hefur
baráttan borið
árangur og
frelsið hefur
sigrað.
»Myndin snerti hjörtuallra áhorfenda með
því að fjalla á þennan
æðrulausa hátt um mikil-
vægi frelsis fyrir alla. Efni
kvikmyndarinnar studdi
hugmyndir mínar um frelsi
án fordóma og mikilla
takmarkana.
Heimur Áslaugar
Áslaug Arna
Sigurbjörnsdóttir
aslaug@mbl.is
Líkaminn er mikið undratól og sann-
arlega makalaust hversu mikið er
hægt að toga hann og teygja. Í vik-
unni fór fram alþjóðleg danshátíð í
Túnis og má hér sjá nokkur sýnishorn
frá glæstri sýningunni þar sem ball-
ettdansarar fóru hamförum.
Alþjóðleg danshátíð í Túnis
Kroppar teygðir og togaðir
AFP
Á leið á skátamót Thelma Líf skartar hér húfunni góðu sem hún hannaði og prjónaði sjálf.
fyrir og prjónaði sér húfu fyrir
skátamótið með merki skátahreyf-
ingarinnar á Íslandi. „Ég teiknaði
munstrið bara upp á rúðustrikað
blað og taldi það svo út,“ segir hún
eins og ekkert sé einfaldara, enda
hefur hún bæði prjónað og saumað
frá því hún var lítil stelpa. „Ég
saumaði minn fyrsta kjól þegar ég
var sjö ára, úr afgöngum af efni í
árshátíðarkjól eldri systur minnar.
Ég hef alltaf viljað nýta það sem fell-
ur til, hvort sem það er garn eða
efni, og gera eitthvað úr því. Mér
finnst gaman að gera hluti í höndun-
um en ég hef lært mest af mömmu,
hún er mikil prjónakona. Við sitjum
oft saman og prjónum og höfum það
notalegt. Við förum líka stundum í
prjónakeppni.“
Bakar þegar henni leiðist
Eitt af því sem Thelmu Líf
finnst gaman að búa til eru armbönd
með blómi ofan á. Hún telur ekki eft-
ir sér að hjóla marga kílómetra til að
kaupa allskonar litt garn sem hún
notar sem efnivið í hekluðu arm-
böndin. Hún hefur líka búið til
prjónamerki með skrautlegum perl-
um. Hún hefur ekki mikla biðlund og
vill framkvæma hlutina um leið og
hún fær hugmyndir. Og hún get-
ur líka verið afkastamikil. Ein-
hverju sinni þegar fjölskylda
hennar var í útilegu með
fleira fólki þá heklaði
hún eyrnabönd á alla
kvenkyns meðlimi
hópsins, eða tólf
eyrnabönd. „Ég hekl-
aði þau öll hér heima
áður en við lögðum af
stað, en ég þurfti að
hekla eitt þeirra í úti-
legunni, af því það
bættist ein stelpa í
hópinn,“ segir Thelma Líf
sem prjónaði munstraða dúkku-
peysu í síðustu útilegu fjölskyld-
unnar. Hún hefur líka prjónað peysu
á sig, saumað tösku, pennaveski og
búið til hringi úr leir. Thelmu Líf
finnst líka gaman að baka og það
gerir hún í tíma og ótíma, til dæmis
ef henni leiðist.
Fjölhæf Armböndin sem
Thelma Líf heklar eru
litrík, bollakökurnar
sem hún bakar eru
bæði skrautlegar og
bragðgóðar og
prjónamerkin perlu-
skreyttu sem hún
býr til eru gleðjandi.