Morgunblaðið - 31.08.2012, Blaðsíða 29

UMRÆÐAN 29
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 31. ÁGÚST 2012
Móttaka aðsendra greina
Morgunblaðið er vettvangur lifandi umræðu í landinu og
birtir aðsendar greinar alla útgáfudaga.
Þeir sem vilja senda Morgunblaðinu greinar eru vinsam-
lega beðnir að nota innsendikerfi blaðsins. Kerfið er auð-
velt í notkun og tryggir öryggi í samskiptum milli starfs-
fólks Morgunblaðsins og höfunda. Morgunblaðið birtir ekki
greinar sem einnig eru sendar eru á aðra miðla.
Að senda grein
Kerfið er aðgengilegt undir Morgunblaðslógóinu efst í
hægra horni forsíðu mbl.is. Þegar smellt er á lógóið birtist
felligluggi þar sem liðurinn "Senda inn grein" er valinn.
Hægt er að senda greinar allan sólarhringinn.
Nánari upplýsingar veitir starfsfólk Morgunblaðsins alla
virka daga í síma 569-1100 frá kl. 8-18.
Það er sífellt að koma
betur í ljós að sumar
ríkisstofnanir og allir
þeir sérfræðingar sem
þar starfa eru að verða
mesti þrándur í götu
framfara á landsbyggð-
inni. Þarna er ég fyrst
og fremst að tala um
undirstofnanir um-
hverfisráðuneytisins.
Það er alveg sama hvað
á að gera úti á landi, smátt eða stórt,
að þá rísa upp allskonar kverúlantar
og hrópa úlfur, úlfur. Svo skrítið sem
það er eru það ekki síst burtflutt fólk
og einhverjir sem kannski hafa átt afa
eða ömmu á viðkomandi stað. Manni
dettur oft til hugar að þetta blessaða
fólk vilji hafa allt nema suðvesturhorn
landsins eins og Hornstrandir. Eyði-
byggðir þar sem það getur komið
stöku sinnum með bakpokann sinn og
göngustafina og gægst inn um brotna
gluggana á öllum mannlausu húsunum
sem þar standa og grotna niður. Svo ef
þeir sem enn þrauka á landsbyggðinni
vilja gera vegabætur eða annað sem
gæti orðið þeim til hagsbóta spretta
þessir sjálfskipuðu varðmenn náttúr-
unnar upp og klaga málið fyrir Um-
hverfisstofnun, Skipulagsstofnun eða
jafnvel ráðherra. Svo undarlegt sem
það er þá er alveg sama hvað fáránleg
og langsótt „ábendingin“ er, Umhverf-
isstofnun er alltaf skylt að „láta nátt-
úruna njóta vafans“. Eins og dæmin
sanna eru margir þessir „umhverf-
issinnar“ eingöngu að verja einhverja
einkahagsmuni s.s. að umferð færist
nær sumarbústaðnum þeirra eða að
vegur gæti skemmt fyrir skógrækt-
inni sem þeir eru að dunda við þegar
þeir nenna að fara úr borginni. Al-
gengt ráð þessara eiginhags-
munaseggja er líka að fara í öll hin
frjálsu umhverfis-
samtök, t.d. Landvernd,
Umhverfisverndar-
samtök Íslands og um-
hverfisverndarsamtök
viðkomandi svæðis. Og
ekki skal það bregðast
að þessi samtök láta
eiginhagsmunaseggina
misnota sig.
Sérfræðingarnir sem
fylla stofnanirnar virð-
ast frekar vera í því að
búa til vandamál en að
leysa þau. Skoðanir og
staðþekking heimamanna er að engu
höfð og ekkert á hana hlustað. Frekar
er þeim gert það ljóst með hæfilega
dulbúnu orðfæri stofnanamanna að
þeir séu auðvitað bara asnar sem viti
ekkert hvað fram fer í náttúrunni í
kringum þá.
Nú fer kosningavetur í hönd.
Kannski að þingmenn okkar lands-
byggðarmanna láti þá svo lítið að
heimsækja atkvæðin sín þótt vissu-
lega séu þau orðin fá og ekki eftir
miklu að slægjast. Ég vil eindregið
leggja það til við dreifbýlisfólk að það
spyrji þingmannsefnin vandlega út í
þessi mál og fái upp þeirra afstöðu til
þess hvort þeir telji það viðunandi að
ríkisstofnanirnar á Reykjavíkursvæð-
inu vinni að því hörðum höndum að
drepa allt í dróma úti á landi.
Stofnanaveldið, stærsti
vandi landsbyggðarinnar
Eftir Þóri N.
Kjartansson
»Manni dettur oft til
hugar að þetta bless-
aða fólk vilji hafa allt
nema suðvesturhorn
landsins eins og Horn-
strandir.
Þórir N. Kjartansson
Höfundur er umhverfissinni og er
fyrrverandi framkvæmdastjóri Vík-
urprjóns ehf.
Gufunesi · 112 Reykjavík · Sími 559 2200 · efnamottakan.is
Komdu spilliefnunum og
raftækjunum á söfnunar-
stöðina næst þér …
… við sjáum um framhaldið!
… garðinum
… geymslunni
Ertu að taka til í …
… í bílskúrnum
… á vinnustaðnum
TREFJARÍKAR PRÓTEINSTANGIR
FYRIR KREFJANDI AÐSTÆÐUR