Morgunblaðið - 20.09.2012, Blaðsíða 26

26 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 20. SEPTEMBER 2012
✝ Óskar Jóhann-esson fæddist
24. ágúst 1920 á
Brekkum í Mýrdal.
Hann lést á hjúkr-
unardeild 3-B á
Hrafnistu í Hafn-
arfirði 11. sept-
ember 2012.
Óskar var sonur
hjónanna Jóhann-
esar Stígssonar, f.
20. mars 1884, d.
18. apríl 1934, og Jónínu Helgu
Hróbjartsdóttur, f. 18. okt.
1884, d. 26. júlí 1980. Hann var
næstelstur tólf systkina, en þau
eru: Jóhanna, f. 14. ágúst 1919,
Elín Ágústa, f. 23. des. 1921,
Guðjón, f. 30. nóv. 1922 (látinn),
Steingrímur, f. 5. des. 1923 (lát-
inn), Ásdís, f. 19. des. 1924 (lát-
in), Halldór, f. 17. des. 1925,
Guðlaugur, f. 17. apríl 1927 (lát-
inn), Ólafur Ágúst, f. 5. júlí
1928, Sigurbjartur, f. 9. nóv.
1929, Sigurbjörg, f. 20. feb. 1932
og Jóhannes, f. 28. júlí 1933.
Óskar kvæntist Jóhönnu Sig-
ríði Unnarsdóttur,
f. 28. ágúst 1929, d.
10. október 2008,
25. júní 1976. Henn-
ar börn eru: Þröst-
ur, Sigríður, Ólöf
María, Kristín
Gréta og Birna
Fanney. Óskar ól
upp Sigríði og
Þröst frá því að þau
voru 9 og 11 ára.
Einnig ól hann upp
systurson sinn Agnar Kolbeins-
son frá því að hann var ung-
barn. Óskar var bóndi á Ási í
Mýrdal frá árinu 1947 til ársins
1984 er hann þurfti að bregða
búi vegna heilsubrests. Flutti
hann þá ásamt Jóhönnu til
Reykjavíkur og vann hann hjá
Olíufélaginu Esso þar til hann
lét af störfum vegna aldurs. Síð-
ustu árin bjó Óskar á Hrafnistu í
Hafnarfirði.
Útför Óskars fer fram frá
Fossvogskirkju í dag, 20. sept-
ember 2012, og hefst athöfnin
kl. 13.
Elsku Óskar.
Nú ertu loksins búinn að fá
hvíldina. Hún var orðin kærkom-
in því eftir að þú dast fyrir ári og
brotnaðir þá varstu bundinn við
hjólastól og það átti ekki við þig
að geta ekki gert það sem þú
vildir og vera upp á aðra kominn
með að komast leiðar þinnar.
Mig langar að þakka þér fyrir öll
árin sem við áttum saman en þú
komst inn í líf mitt þegar ég var
11 ára gömul þegar við fluttum í
sveitina til þín í ágúst 1975 og
mamma varð ráðskona hjá þér.
Við ætluðum reyndar ekki að
vera nema fram á vorið en það
átti nú eftir að breytast því að
þið mamma giftuð ykkur 25. júní
1976.
Þú varst afi strákanna minna
og þú fylgdist vel með því sem
þeir tóku sér fyrir hendur og þú
varst stoltur af þeim. Þú varst
alltaf boðinn og búinn til að
hjálpa okkur á meðan þú hafðir
heilsu til að gera það og strák-
arnir voru svo vanir því þegar
þeir voru litlir að afi kæmi og
lagaði allt að þeir voru meira að
segja vissir um að þú gætir skipt
um rennilás í úlpunni þegar hann
bilaði. Við vorum nú ekki alltaf
sammála um allt og stundum
lenti okkur saman en það stóð nú
aldrei lengi og alltaf náðum við
sáttum innan stutts tíma.
Þú varst stundum leiður yfir
því að eiga engin börn en þú áttir
sko okkur Þröst og við áttum
þig. Við vorum börnin þín þó
ekki væru blóðtengsl. Ég var svo
glöð að geta verið hjá þér þar til
yfir lauk og ég veit að mamma
tók á móti þér og nú eruð þið
saman.
Hvíl í friði og hafðu þökk fyrir
allt.
Þín dóttir,
Sigríður (Sigga).
Mig langar í örfáum orðum að
minnast Óskars Jóhannessonar,
sem lézt þriðjudaginn 11. sept-
ember sl.
Óskar var bróðir Guðjóns
heitins tengdaföður míns og
næstelztur í 12 systkina hópi.
Þegar Óskar var 13 ára lézt faðir
hans frá 12 börnum og eigin-
konu. Alvara lífsins tók því
snemma við hjá systkinunum.
Lengst af var Óskar bóndi á
Ási í Mýrdal, sem var nýbýli frá
Brekkum, og lengi vel í sambýli
með móður sinni, Helgu Jóhann-
esdóttur og einnig Agnari syst-
ursyni sínum. Hann sagði mér
reyndar að hann hefði aldrei ætl-
að sér að verða bóndi, atvikin
hefðu bara orðið til þess.
Við hjónin heimsóttum oft
Óskar og Jóhönnu konu hans
meðan þau bjuggu að Ási og
eyddum þar heilu helgunum.
Enda alltaf gaman að koma að
Ási og vel tekið á móti gestum.
Kynni okkar Óskars hafa nú
varað í um 36 ár. Þau kynni voru
um margt áhugaverð og mig og
eiginkonu mína, Erlu Guðjóns-
dóttur, langar að þakka honum
góða viðkynningu og óska honum
alls hins bezta á nýrri vegferð.
Emil Örn Kristjánsson.
Óskar
Jóhannesson
Elsku afi.
Okkur systkinin langar í
nokkrum orðum að þakka þér
fyrir tímann sem við áttum með
þér. Þú varst yndislegur afi og
þegar þú komst til okkar til
Húsavíkur hafðir þú alltaf tíma
fyrir okkur og varst ekki spar á
að leika þér eða spila við okkur
og oft last þú fyrir okkur. Við
biðum alltaf spennt, þegar þú
hafðir boðað komu þína norður,
vegna þess að þú komst alltaf
með eitthvað handa okkur. Gott
afakex og nammi, einhver leik-
föng eða spil og alltaf góða
skapið, bros og faðmlag áttir þú
til handa okkur í ómældu
magni.
Okkur langar sérstaklega að
þakka þér fyrir öll jólin sem við
áttum með þér, spilastundirnar
og allt sem þú gerðir fyrir okk-
ur. Við reyndum stundum að
kenna þér einhver ný spil, en
alltaf enduðum við í ólsen-ólsen
sem var og er náttúrlega
skemmtilegast þegar allt kemur
Magnús Einarsson
✝ Magnús Ein-arsson fæddist
í Reykjavík 26. maí
1947. Hann lést á
Sjúkrahúsi Akra-
ness 11. september
2012.
Útför Magnúsar
fór fram frá Akra-
neskirkju 18. sept-
ember 2012.
til alls.
Við vonum að þú
sért nú á góðum
stað hjá Guði og
þér líði vel. Við
hugsum til þín með
söknuði og sorg í
hjarta, en jafn-
framt gleði yfir því
að þrautum þínum
er nú lokið. Við
kveðjum þig með
bæn sem þú fórst
oft með fyrir okkur þegar þú
varst fenginn til að hátta okkur,
lesa og fara með bænir.
Vertu, Guð faðir, faðir minn,
í frelsarans Jesú nafni,
hönd þín leiði mig út og inn,
svo allri synd ég hafni.
(Hallgrímur Pétursson)
Bless afi.
Þín ávallt afabörn,
Stefán Júlíus, Guðbjörg
Helga og Magnús Orri
afastrákur.
Í dag er lagður til hinstu
hvíldar Magnús Einarsson,
fyrrverandi mágur og kær vin-
ur. Það var um mitt sumar sem
ég frétti að hann væri orðinn
veikur og það jafnvel alvarlega.
Slík veikindi vekja ætíð ugg í
brjósti en vonin vaknaði einnig,
von um að hægt væri að ráða
við meinið með guðs hjálp og
okkar góðu og færu lækna. Þeg-
ar ég heimsótti Magnús var
hann aðeins hressari og hæfi-
lega bjartsýnn, það væru góðir
möguleikar ef forsendur breytt-
ust ekki. Hann reifaði málin af
sinni alkunnu rökvísi, þar réð
skynsemin för eins og ætíð.
Veikindin reyndust þó mun al-
varlegri en fyrst var talið og
ekki varð við neitt ráðið.
Þegar Magnús kom í fjöl-
skyldu okkar varð fljótt ljóst að
þar var góður náungi á ferð.
Hann prýddu til dæmis kostir
sem voru nokkuð hátt skrifaðir í
fjölskyldunni, hann hafði mjög
gaman af því að ræða málin og
hitti þar fyrir tengdaföður sinn
sem hafði ekki síðri áhuga á
samræðum. Það var ekki slæmt
fyrir unglinginn að heyra hin
ýmsu mál tekin fyrir s.s. þjóð-
félagsmál, trúmál og heimspeki
ýmiss konar en hinu var ekki að
neita að stundum var orðið
framorðið eins og sagt var þeg-
ar umræðunni lauk. Síðan var
róið á grásleppu daginn eftir og
dregin björg í bú. Minningarnar
eru sannarlega bjartar frá þess-
um árum og það var ekki síst
hin góða nærvera Magnúsar og
glettin framkoma sem olli því að
okkur fór fljótt að þykja mjög
vænt um hann.
Þegar ég var komin með
mína fjölskyldu reyndist Magn-
ús áfram sannur vinur sem gott
var að leita til og voru ófáar
stundirnar sem við töluðum um
lífið og tilveruna. Hann var allt-
af kærkominn gestur á okkar
heimili og ekki var síður gaman
að koma við á Akranesi í heim-
sókn og enn lifir í hugum barna
minna minningin þegar Magnús
bauð þeim með sér í heildsöluna
og þau fengu að velja sér góð-
gæti.
Þegar litið er yfir farinn veg
og hugsað um þær minningar
sem skipta mann máli í lífinu þá
eru falleg og hlýleg orð, innileg
bros og hlátur svo mikilvæg.
Þessu deildi Magnús ríkulega
með samferðamönnum sínum og
ég var heppin að fá að vera einn
af þeim.
Elsku Gréta, Einar Snorri,
Steinunn Birna og fjölskyldur,
ég sendi ykkur mínar innileg-
ustu samúðarkveðjur og bið guð
um að styrkja ykkur í sorginni.
Aðalheiður Steinarsdóttir.
Kæri Maggi.
Það átti þá ekki fyrir okkur
að liggja að hittast aftur.
Frá því að þú komst sem
„nýr“ í Réttó og við kynntumst
fyrst, hefur þú verið stór partur
í huga mínum og lífi. Eftir
Réttó varð það Versló og allan
tímann þar vorum við mikið
saman í og utan skóla. Þegar ég
fékk sumarvinnu í síldarverk-
smiðjunni á Raufarhöfn, varst
þú þar og þegar skóla lauk þá
hélt sambandið áfram. Þú fórst
að vinna í bænum og ég á
Keflavíkurflugvelli ásamt
flugnámi og þegar ég var búinn
að læra nóg til að mega hafa
farþega með mér, þá varst þú
velþeginn förunautur.
Árin liðu og ég flutti til Lúx-
emborgar með mína fjölskyldu
og þú fórst sjálfur með þína til
Húsavíkur. Ég fann þig þar og
átti góðar stundir með ykkur
Helgu þar í bæ, en þegar þið
fluttust til Ísafjarðar varð hlé á
sambandinu. Þið komuð svo
nær borginni þegar þið fluttuð á
Skagann. Þá varð aftur auðveld-
ara að hitta ykkur þegar við
komum til landsins í sumarfrí.
Við áttum aftur góðar stundir
saman, fórum m.a. í veiðiferðir í
vötn, ár og á sjóstöng. Ekki
tókst mér að fá þig með í golf,
þú hafðir meiri áhuga á að horfa
á sport en að vera beinn þátt-
takandi. Einhvern veginn æxl-
aðist það svo að við misstum
sambandið og það var aðeins í
jólakortaformi í nokkur ár. Við
vissum þó alltaf hvor af öðrum.
Þegar Helga sendi mér línu
um daginn og sagði að þú værir
í slæmum málum gat ég ekki
beðið lengur og hafði samband.
Það gladdi mig að heyra rödd
þína aftur og þegar þú sagðir
mér að það stæði til að skera
þig og nema burt hluta af líf-
færi til að fjarlægja mein og
síðan færir þú í læknismeðferð.
Þá heyrði ég bjartsýni þína og
ákafa að allt yrði í góðu aftur.
Ég nefndi að ég kæmi til Ís-
lands í nóvember og hlakkaði til
að hitta þig og endurnýja það
sem við höfðum átt, í yfir 50 ár.
Helga hafði svo samband par
dögum seinna og sagði að þú
værir verr á þig kominn en við
höfðum verið að vona. Örlög þín
voru ráðin.
Kæri Maggi, það verður ekki
af endurfundum okkar í nóv-
ember, en ég er viss um að við
eigum eftir að hittast aftur og
þá verður þú búinn að leggja
drög að einhverju, sem við get-
um skemmt okkur við saman.
Við Dysta sendum börnum
Magga og fjölskyldum samúðar-
kveðjur okkar.
Björn Finnbjörnsson.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
KARITAS JENSEN,
Stóragerði 42,
Reykjavík,
lést á líknardeild Landspítalans í Kópavogi
föstudaginn 7. september.
Útförin fer fram frá Dómkirkjunni í Reykjavík föstudaginn
21. september kl. 15.00.
Þeim sem vildu minnast hennar er bent á Minningarsjóð
líknardeildar LSH, s. 543 1159.
Steinunn Margrét Tómasdóttir, Aðalsteinn Karlsson,
Þórunn Elín Tómasdóttir, Kjartan Jónsson,
Bryndís María Tómasdóttir, Thomas Möller,
Lára Anna Tómasdóttir, Hörður Jón Gærdbo,
Óskar Már Tómasson, Auður Pálmadóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
JÓN BJÖRNSSON
fræðiritahöfundur
frá Bólstaðarhlíð,
Vestmannaeyjum,
Ægisíðu 92,
Reykjavík,
sem lést þriðjudaginn 4. september verður jarðsunginn frá
Dómkirkjunni föstudaginn 21. september kl. 13.00.
Bryndís Jónsdóttir,
Halldóra Björk Jónsdóttir, Ingimar Haraldsson,
Þorgerður Bryndísardóttir Jónsdóttir, Bogi Agnarsson,
Birna Ólafía Jónsdóttir, Ásmundur Jón Þórarinsson,
Björn Jón Jónsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
VIGDÍS MARTA MAGNÚSDÓTTIR,
áður húsfreyja að
Herjólfsstöðum í Álftaveri,
lést á Hjúkrunarheimilinu Eir mánudaginn
17. september.
Jarðarförin fer fram frá Grafarvogskirkju mánudaginn
24. september og hefst athöfnin kl. 13:00.
Elín Hjartardóttir, Jón Björnsson,
Hanna Hjartardóttir, Vigfús Ólafsson,
Hannes Hjartarson, Ingibjörg Þórisdóttir,
börn, tengdabörn og barnabörn.
✝
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
MARTEINN HERBERT KRATSCH
járnsmiður,
lést á líknardeild Landspítalans í Kópavogi
föstudaginn 14. september.
Útförin fer fram frá Fríkirkjunni í Reykjavík
föstudaginn 21. september kl. 11.00.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á minningarsjóð
líknardeildar Landspítalans, s. 543 1159.
Sigríður Marteinsdóttir, Guðjón Steinsson,
Walter M. Marteinsson, Ingibjörg Ú. Sigurðardóttir,
Gunnar Þór Marteinsson, Guðrún I. Gunnarsdóttir,
Margrét B. Marteinsdóttir, Jóhann Rúnar Guðbjarnason,
Árný Marteinsdóttir, Sæmundur Kristjánsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær móðursystir okkar og stjúpmóðir,
KRISTÍN S. KRISTJÁNSDÓTTIR
frá Heynesi,
Munkaþverárstræti 44,
Akureyri,
verður jarðsungin frá Möðruvallakirkju í
Hörgárdal laugardaginn 22. september kl. 14.00.
Blóm vinsamlegast afþökkuð en þeim sem vildu minnast
hennar er bent á Heimahlynningu Akureyrar.
Óskar Líndal,
Þórður Gíslason,
Sesselja Gísladóttir,
Kristín Jónsdóttir,
Rudolf Ágúst Jónsson,
Hermann Jón Jónsson,
Karl Friedrich Jónsson
og fjölskyldur.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir,
afi og langafi,
KARL SIGURÐSSON
bifreiðarstjóri,
Hvammstanga,
lést á sjúkrahúsinu á Hvammstanga að kvöldi
sunnudagsins 2. september.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey.
Jóhanna Birna Ágústsdóttir,
Birgir Karlsson,
Kolbrún Karlsdóttir,
Ómar Karlsson, Harpa Vilbertsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.